Parc Natural de la Zona Volcànica de la Garrotxa
Parc Natural de la Zona Volcànica de la Garrotxa (hiszp. Parque natural de la Zona Volcánica de la Garrocha, po polsku „Park Strefy Wulkanicznej La Garrotxa”[1][2]) – obszar chronionego krajobrazu w Katalonii w północno-wschodniej Hiszpanii. Obejmuje obszar czwartorzędowego wulkanizmu.
 Wulkan Santa Margarida | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Siedziba | |
| Data utworzenia |
3 marca 1982 |
| Powierzchnia |
153,09 km² |
Położenie na mapie Hiszpanii  | |
 42°10′N 2°32′E/42,166667 2,533333
| |
| Strona internetowa | |
Historia Edytuj
Rozwój przemysłu i ośrodków miejskich w latach 1970. stanowił zagrożenie dla środowiska naturalnego tego obszaru Katalonii. W 1976 roku powstała komisja do spraw ochrony krajobrazu wulkanicznego, sprawą zainteresował się także Kongres Kultury Katalońskiej. 3 marca 1982 roku parlament Katalonii jednogłośnie przyjął prawo obejmujące ten teren ochroną i tworzące rezerwaty geobotaniczne w jego obrębie. W 1985 roku stał się on parkiem naturalnym[3].
Geologia Edytuj
Na obszarze parku znajduje się 40 dobrze zachowanych wulkanów, w tym 10 kraterów utworzonych przez erupcje freatomagmatyczne i 23 stożki żużlowe[4]. Stożki są ulokowane przeważnie na przecięciach uskoków przebiegających w liniach wschód-zachód i północny wschód-południowy zachód[5]. Zidentyfikowano ponad 20 potoków lawowych oraz liczne osady wulkaniczne. Wulkany były aktywne w czasie od 700 tysięcy do 8 tysięcy lat temu (plejstocen i holocen)[4]. Ich utworzenie było związane z wewnątrzpłytowym wulkanizmem alkalicznym, mającym źródło w bazaltowych i bazanitowych magmach związanych z systemem kenozoicznych ryftów w Europie[4][5].
Flora i fauna Edytuj
Klimat i gleby obszaru pozwalają na istnienie bogatych zbiorowisk roślin typowych zarówno dla klimatu śródziemnomorskiego, jak i umiarkowanego środkowoeuropejskiego. Łącznie zidentyfikowano tu 1173 gatunki roślin wyższych. Prawie 65% parku pokrywają lasy, tworzone głównie przez dąb ostrolistny, dąb szypułkowy i buk zwyczajny, choć występują też lasy mieszane i olsy. Poza nimi w parku znajdują się grunty orne, jako że w wielu kraterach i na większości potoków lawowych uprawiano ziemię i występują żyzne gleby brunatne. Około 1/4 obszaru parku pokrywają uprawy, głównie zbóż i pasz dla zwierząt hodowlanych w comarce Garrotxa[6].
W parku stwierdzono występowanie aż 307 gatunków kręgowców, w tym 53 gatunki ssaków, 210 ptaków, 18 gadów, 14 płazów i 12 ryb, oraz 1267 bezkręgowców, w tym 1083 gatunki owadów[7].
Przypisy Edytuj
- ↑ Castellfollit de la Roca. Miasteczko na bazaltowej skale. W: Jerzy Żebrowski: Magiczna Katalonia. Przewodnik. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 82. ISBN 978-83-89188-98-4.
- ↑ Atrakcje turystyczne w Hiszpanii. Zabytki przyrody i parki narodowe. W: Rozmówki hiszpańskie. Lingea sp. z o.o., 2014. ISBN 978-83-64093-54-8.
- ↑ Història de protecció del Parc. [w:] Parc Natural de la Zona Volcànica de la Garrotxa [on-line]. Parcs de Catalunya, 2015-08-06. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)]. (kat. • ang. • hiszp.).
- ↑ a b c Hidrologia i geologia. [w:] Parc Natural de la Zona Volcànica de la Garrotxa [on-line]. Parcs de Catalunya, 2014-11-17. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)]. (kat. • ang. • hiszp.).
- ↑ a b Olot Volcanic Field. [w:] Global Volcanism Program [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
- ↑ Flora i vegetació. [w:] Parc Natural de la Zona Volcànica de la Garrotxa [on-line]. Parcs de Catalunya, 2009-06-10. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)]. (kat. • ang. • hiszp.).
- ↑ Fauna. [w:] Parc Natural de la Zona Volcànica de la Garrotxa [on-line]. Parcs de Catalunya, 2017-07-20. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)]. (kat. • ang. • hiszp.).