Park Etnograficzny Ziemi Żywieckiej

Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu.

Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu
Ilustracja
Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Ślemień

Data założenia

2012

Położenie na mapie gminy Ślemień
Mapa konturowa gminy Ślemień, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu”
Ziemia49°43′21,2″N 19°22′50,6″E/49,722556 19,380722
Strona internetowa

Położenie edytuj

Etnopark w Ślemieniu powstał na obszarze przeszło 6 ha, przy drodze na Kocoń. Podobnie jak park wypoczynkowy i przebudowa rynku, inwestycja ta została wykonana przy udziale Unii Europejskiej (projekt nosił nazwę "Park Etnograficzny Ziemi Żywieckiej")

Atrakcje edytuj

Otwarcie parku nastąpiło w sierpniu 2012 r. W styczniu 2013 r. do istnienia powołano muzeum typu skansenowego o nazwie Żywiecki Park Etnograficzny, któremu powierzono administrowanie parkiem. Park odwzorowuje układ urbanistyczny i zabudowę typową dla wsi Beskidu Żywieckiego. Na jego teren przeniesiono już 17 zabytkowych obiektów architektury, głównie drewnianej.

Zwiedzający podziwiać mogą:

- budynek szkoły z Rychwałdu z 1900 r.

- XIX-wieczny spichlerz z Suchej Beskidzkiej

- kompletną zagrodę chłopską (dom mieszkalny pochodzący z 1895 r.), na której swoje piętno odcisnęły działania ostatniej wojny

- kuźnię z początku XX w. ze Ślemienia

- chatę bogatego chłopa z Łękawicy z 1911 r.

- chałupę z 1901 r., wzniesioną w stylu wołoskim, translokowaną z Kukowa

- "chałupę zielarki" w XIX-wiecznym budynku, pochodzącym z Korbielowa

- chałupę ze Świnnej z unikatowymi detalami snycerskimi wykonanymi w stylu alpejsko-tyrolskim (zapożyczenie stylistyki, która dotarła na ten teren za pośrednictwem właścicieli Żywiecczyzny - Habsburgów)

- małomiasteczkową aptekę w budynku z początku XX wieku, pochodzącym z Międzybrodzia Bialskiego

Ponadto na terenie parku znajdują się dwie piwniczki - półziemianki oraz trzy studnie - każda o innym sposobie pobierania wody (jedna posiada żuraw). Całość uzupełniają przydrożne krzyże i kapliczki: kamienna, pochodząca z Gilowic oraz drewniana z rzeźbą autorstwa Józefa Hulki.

We wnętrzach budynków zrekonstruowano wystrój oraz urządzono ekspozycje obrazujące wszelkie aspekty życia górali. 


Linki zewnętrzne edytuj