Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej

Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej
	park krajobrazowy
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Położenie	miasto Elbląg, Elbląg, Tolkmicko, Milejewo, Frombork
Mezoregion	Wysoczyzna Elbląska, Wybrzeże Staropruskie
Data utworzenia	26 kwietnia 1985
Akt prawny	Uchwała Nr VI/51/85 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Elblągu
Powierzchnia	137,32 km²
Powierzchnia otuliny	229,48 km²
Obszary chronione	5 rezerwatów przyrody
	Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej
	Położenie na mapie Polski Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej
	54°15′N 19°29′E/54,250000 19,483333
	Strona internetowa

Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej – obszar chroniony obejmujący najciekawsze fragmenty Wysoczyzny Elbląskiej, porośnięty głównie lasami bukowymi. Park został utworzony 26 kwietnia 1985 r. uchwałą WRN w Elblągu (Uchwała Nr VI/51/85).

Powierzchnia Parku: 13 417,47 ha, powierzchnia otuliny: 7679,16 ha^[1].

Mimo położenia na przeciwległym krańcu Polski ma cechy obszaru górskiego, o czym świadczy choćby roślinność – żebrowiec górski, pióropusznik strusi oraz lilia złotogłów. Faunę reprezentują jeleń, popielica, jenot, bielik, trzmielojad, żuraw, orlik krzykliwy i inne bardziej pospolite gatunki. Najwyższym punktem jest Góra Srebrna (198,5 m n.p.m.), występują liczne potoki. Odwiedzając park warto też wybrać się też do barokowego pałacu w Kadynach^[2].

Rezerwaty przyrodyEdytuj

Kadyński Las
Buki Wysoczyzny Elbląskiej
Dolina Stradanki
Nowinka
Zatoka Elbląska – niewielkie jego fragmenty leżą w Parku i jego otulinie

Poprzednia, pierwotna nazwa to Park Krajobrazowy Wzniesienie Elbląskie.

Dąb Bażyńskiego

PrzypisyEdytuj

↑ UCHWAŁA NR XIII/231/19 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO z dnia 30 grudnia 2019 r. w sprawie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-12-22].
↑ Parki narodowe i krajobrazowe w Polsce – Nawigator turystyczny, Carta Blanca, Grupa wydawnicza PWN, Warszawa 2009; ISBN 978-83-61444-47-3

[crfop-1] UCHWAŁA NR XIII/231/19 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO z dnia 30 grudnia 2019 r. w sprawie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-12-22].

[2] Parki narodowe i krajobrazowe w Polsce – Nawigator turystyczny, Carta Blanca, Grupa wydawnicza PWN, Warszawa 2009; ISBN 978-83-61444-47-3

[1]

[2]