Park Miejski w Głogówku

zabytkowy park

Park Miejski w Głogówku – zabytkowy park o powierzchni 17 ha, położony niedaleko centralnej części Głogówka, w sąsiedztwie zamku. Granicę parku wyznaczają: ul. Pasternik (północ), Młynówka (zachód), ul. Piastowska (południe) i zabudowa Starego Miasta (wschód). Występują w nim rzadkie okazy drzew i krzewów egzotycznych.

Park Miejski
Obiekt zabytkowy nr rej. 201/88/89 z 9.01.1989[1]
Ilustracja
Górna część Parku Miejskiego wraz z fragmentem zamku
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Głogówek

Powierzchnia

17 ha

Data założenia

XVII wiek

Położenie na mapie Głogówka
Mapa konturowa Głogówka, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Położenie na mapie gminy Głogówek
Mapa konturowa gminy Głogówek, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Ziemia50°21′21″N 17°51′29″E/50,355833 17,858056

Historia edytuj

Park w Głogówku został założony w XVII wieku w miejscu dawnych fortyfikacji ziemnych z inicjatywy rodziny Oppersdorffów, właścicieli pobliskiego zamku[2]. W części ogrodu zwanej Weingarten znajdowała pustelnia św. Prokopa nad rzeką Młynówką, ufundowana przez Oppersdorffów. Mieszkaniec pustelni, za pieniądze otrzymane od rodziny hrabiowskiej, miał za zadanie opiekować się otoczeniem zamku oraz kaplicami. W 1643 pustelnia została zdewastowana przez żołnierzy i częściowo spłonęła[3]. W połowie XVII wieku obszar parku został poszerzony i nadano mu charakter wypoczynkowo-użytkowy[4].

W 1731 wybuchł drugi pożar pustelni św. Prokopa, w którym zginął pustelnik Jacob Marx. W 1779 hrabia Henryk Ferdynand von Oppersdorff odnowił pustelnię. Od 1808 budynek nie pełnił funkcji pustelni. Do lat 90. XIX wieku służył jako mieszkanie stróża parkowego, następnie stał się lamusem na narzędzia ogrodnicze[3]. W połowie XIX wieku, pod kierownictwem architekta Glücka, park został przekształcony na styl angielski[2] i zasadzono w nim egzotyczne drzewa i krzewy[4].

W 1830 w północno-zachodniej części parku zbudowano drewnianą oranżerię. Uległa ona spaleniu, w 1914 została odbudowana ze stali[5]. Po II wojnie światowej w parku pochowani zostali żołnierze Armii Czerwonej. Ekshumowano ich w latach 50[6].

W latach 2015–2016 w parku zostały przeprowadzone prace mające na celu poprawę jego infrastruktury[7].

Przyroda edytuj

Głogówecki Park Miejski należy do najlepiej utrzymanych obiektów tego typu w regionie. Są tu liczne chronione i rzadkie gatunki roślin. Występuje tu m.in. bluszcz (Hedera L.), daglezja (Pseudotsuga Carriere), modrzew kanadyjski (Larix lyallii Parl.), platan (Platanus L.), cypryśnik (Taxodium Rich.)[8], w strefie runa śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis L.), miodunka ćma (Pulmonaria obscura Dumort.) i złoć żółta (Gagea lutea), a także ginące w skali kraju gatunki mszaków[9]. Na listę pomników przyrody wpisana została grupa dziewięciu dębów szypułkowych (Quercus robur L.) w zachodniej części parku, wzdłuż Młynówki[10].

Walorem parku jest morfologia jego terenu. Jego górna część, na której znajduje się zamek, jest okalana stromą skarpą z fragmentami murów miejskich, za to część dolna to rozległe łąki, stawy, alejki spacerowe[8].

Infrastruktura edytuj

Przez park prowadzą ścieżki asfaltowe i żwirowe. W parku znajduje się ścieżka edukacyjna przybliżająca jego historię i plac zabaw.

Do ważnych obiektów parku należą:

  • figura św. Jana Nepomucena z 1744
  • staw z dwiema wysepkami[4]
  • dawna oranżeria parkowa z 1914
  • studnia Karola (niem. Karlusbrunnen), naprzeciwko której znajdowała się pustelnia rozebrana w latach 30. XX wieku[11].

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 105.
  2. a b Damian Dąbrowski, Głogówek [online], palaceslaska.pl, marzec 2010 [dostęp 2022-03-13].
  3. a b Henryka Młynarska, Głogóweckie pustelnie, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 51 (1714), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 20 grudnia 2023, s. 27–28, ISSN 1231-904X.
  4. a b c Zamek Głogówek [online], zamkomania.pl [dostęp 2022-03-13].
  5. Dawna oranżeria w Głogówku [online], odtur.pl [dostęp 2022-03-13] (pol.).
  6. Jan Poniatyszyn, Głogówek: gmina zapyta IPN co zrobić z pomnikiem wdzięczności dla żołnierzy radzieckich [online], Radio Opole, 29 czerwca 2017 [dostęp 2022-03-13] (pol.).
  7. W Głogówku będą zmieniać park miejski [online], Radio Doxa FM, 28 maja 2015 [dostęp 2022-03-13] (pol.).
  8. a b Prognoza oddziaływania na środowisko projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Głogówek, bip.glogowek.pl, Wrocław 2016, s. 40 [dostęp 2022-03-13].
  9. Park w Głogówku [online], visitopolskie.pl [dostęp 2022-03-13].
  10. Przeglądanie danych – Pomnik przyrody [online], crfop.gdos.gov.pl [dostęp 2022-03-13].
  11. Studnia i Pustelnia