Park Ratuszowy w Krakowie
Park Ratuszowy – park miejski w Krakowie, w Nowej Hucie w Dzielnicy XVIII na os. Szklane Domy. Jest ograniczony od zachodu aleją Róż, od południa – aleją Przyjaźni, od wschodu – ulicą Edwarda Gardy-Godlewskiego, a od północy – ulicą Edwarda Rydza-Śmigłego, ma powierzchnię 2,2 ha[2]. Park oficjalnie otrzymał nazwę w 2003, ale istniał na tym miejscu znacznie wcześniej – uchwała Rady Miasta Krakowa z 2 lipca 2003 jedynie usankcjonowała prawnie nazwę używaną powszechnie przez okolicznych mieszkańców[4][5]. Autorem projektu parku jest Bronisław Szulewski[3].
| ||
 nr rej. A-1132 z 30.12.2004[1] | ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Kraków | |
| Dzielnica | Dzielnica XVIII Nowa Huta | |
| Powierzchnia | 2,2[2] ha | |
| Data założenia | ok. 1953 | |
| Projektant | Bronisław Szulewski [3] | |
Położenie na mapie Krakowa  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | ||
 50°04′32″N 20°02′23″E/50,075556 20,039722
| ||
W pierwotnych planach budowy Nowej Huty na północ od placu Centralnego, na przedłużeniu alei Róż – w otoczeniu innych reprezentacyjnych gmachów publicznych, obramowujących rozległy plac – stanąć miał okazały ratusz. W zamyśle ów plac Ratuszowy wraz z zabudową miał stanowić centrum nowego miasta; przygotowane były szczegółowe projekty, jednak inwestycji tych nigdy nie zrealizowano, Nowa Huta została włączona do Krakowa i ratusz przestał być potrzebny. Po zachodniej stronie al. Róż, na części placu Ratuszowego, powstały dwa budynki mieszkalne ze sklepami i punktami usługowymi (Świat Dziecka) oraz niewielki park będące częścią os. Zgody, resztę po wschodniej stronie alei, na os. Szklane Domy, przekształcono w obecny park Ratuszowy.
Charakterystycznym elementem jest, stojąca u zbiegu głównych alejek parkowych, rzeźba Wiesława Bielaka Akwarium[6], jedyna, która ostała się z kilku stojących dawniej w parku rzeźb.
Po wschodniej stronie Parku Ratuszowego, na osiedlu Szklane Domy 1 znajduje się tzw. "blok szwedzki" – pierwszy w pełni modernistyczny budynek mieszkalny w Nowej Hucie.
GaleriaEdytuj
Wiosna w parku,
jesień,
i zima.
Rzeźba Akwarium autorstwa Wiesława Bielaka, 1975, wapień pińczowski[6].
_Park,_osiedle_Szklane_Domy,_Nowa_Huta,_Krak%C3%B3w,_Poland.jpg)
PrzypisyEdytuj
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2020-09-30. [dostęp 2015-01-25].
- ↑ a b Program ochrony środowiska i stanowiący jego element plan gospodarki odpadami dla Miasta Krakowa: plan na lata 2005–2007 z uwzględnieniem zadań zrealizowanych w 2004 roku oraz perspektywa na lata 2008–2011. Załącznik do uchwały nr LXXV/737/05 Rady Miasta Krakowa z dnia 13 kwietnia 2005 r.. www.bip.krakow.pl. s. 196. [dostęp 2009-06-24].
- ↑ a b Leszek J. Sibila: Muzeum Rozproszone Nowej Huty: Przewodnik. Kraków: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, 2007, s. 11. ISBN 978-83-89599-29-2.
- ↑ UCHWAŁA NR XX/173/03 Rady Miasta Krakowa z dnia 2 lipca 2003 r. w sprawie nazw ulic i nazwy parku. www.bip.krakow.pl. [dostęp 2009-06-24].
- ↑ Zarządzenie nr 823/2003 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 13.06.2003 r. w sprawie przyjęcia projektu uchwały Rady Miasta Krakowa w sprawie nazw ulic i nazwy parku. www.bip.krakow.pl. [dostęp 2009-07-04].
- ↑ a b Monika Kozioł: Rzeźby plenerowe w Nowej Hucie. W: Nowa Huta w kulturze — kultura w Nowej Hucie. Jarosław Klaś, Maria Wąchała-Skindzier (red.). Kraków: Ośrodek Kultury im. C.K. Norwida, 2019, s. 191. ISBN 978-83-948244-8-8. [dostęp 2020-08-30].
BibliografiaEdytuj
- Ryszard Dzieszyński, Jan L. Franczyk: Encyklopedia Nowej Huty. Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa Słowaków w Polsce przy współpracy "Głosu-Tygodnika Nowohuckiego" i Nowohuckiego Centrum Kultury, 2006. ISBN 978-83-7490-060-7.
- Maciej Miezian: Nowa Huta: Socjalistyczna w formie, fascynująca w treści. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2004. ISBN 83-918869-9-9.
- Leszek J. Sibila: Muzeum Rozproszone Nowej Huty: Przewodnik. Kraków: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, 2007. ISBN 978-83-89599-29-2.