Park Regionalny Zakola Niemna
Park Regionalny Zakola Niemna[2] (lit. Nemuno kilpų regioninis parkas) – park regionalny na Litwie, położony w rejonach preńskim, birsztańskim i olickim, w środkowym biegu Niemna. Utworzony został w 1992 r. i obejmuje powierzchnię 25 079 ha[3][1].
 Niemen na terenie parku | |
| park regionalny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia | |
| Powierzchnia |
250 km²[1] |
Położenie na mapie Litwy  | |
| 54°34′48″N 23°58′12″E/54,580000 23,970000 | |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
W 1938 r. zasugerowano, aby uczynić Bór Punia rezerwatem bądź parkiem narodowym. W 1954 r. bór uzyskał status rezerwatu łowieckiego, a w 1960 został ogłoszony rezerwatem botaniczno-zoologicznym. W 1970 r. Paulius Kavaliauskas zaproponował utworzenie Parku Krajobrazowego Zakola Niemna. Park powstał 24 września 1992 r. na podstawie uchwały nr I – 2913[4] celem zachowania zarówno krajobrazu Zakola Niemna i boru Punia, oraz wartości kulturowej[5].
Fauna i flora edytuj
69% powierzchni parku pokrywają lasy. Na terenie parku występuje około 950 gatunków roślin, z czego 68 jest wymienionych w Litewskiej Czerwonej Księdze, a także 477 gatunków grzybów[3].
W parku odnotowano 56 gatunków ssaków, oraz około 200 gniazdujących gatunków ptaków. Występują również płazy i gady oraz bezkręgowce[3].
Obszar Natura 2000 edytuj
W Parku Regionalnym Zakola Niemna utworzono 13 obszarów Natura 2000, gdzie chronione są m.in. rybitwa białoczelna i rybitwa rzeczna[3].
Obiekty na terenie parku edytuj
Na obszarze parku znajduje się 17 rezerwatów: 7 krajobrazowych, 2 botaniczne, 3 hydrograficzne, 2 geomorfologiczne, 1 archeologiczny i miejski rezerwat przyrody Birsztany. W parku rośnie największe drzewo na Litwie[3] oraz pomniki przyrody, m.in. geologiczne (np. Balbieriškio atodanga), hydrogeologiczne (np. źródła Balbieriškis) i geomorfologiczne (klif Panemuninkai)[3].
Na terenie parku znajdują się: grodzisko Punie[6], wieża widokowa o wysokości 45 metrów, najwyższa na Litwie[3], tarasy widokowe, szlaki piesze i rowerowe oraz szlaki poznawcze[3].
Ponadto na obszarze parku znajduje się 25 kopców i 5 kurhanów oraz pozostałości 10 starożytnych osad[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Parko įkūrimo istorija. nemunokilpos.lt. [dostęp 2021-11-04]. (lit.).
- ↑ Park Regionalny Zakola Niemna. alytusinfo.lt. [dostęp 2021-11-04]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j Nemuno kilpų regioninis parkas. Visuotinė lietuvių enciklopedija. [dostęp 2021-11-04]. (lit.).
- ↑ Nemuno kilpų regioninis parkas. vstt.lrv.lt. [dostęp 2021-11-04]. (lit.).
- ↑ LIETUVOS RESPUBLIKOS AUKŠČIAUSIOJI TARYBA N U T A R I M A S DĖL REGIONINIŲ PARKŲ IR DRAUSTINIŲ ĮSTEIGIMO. Lietuvos Respublikos Aukščiausioji Taryba, 1992-09-24. [dostęp 2021-11-04]. (lit.).
- ↑ ATRAKCJE TURYSTYCZNE POGRANICZA POLSKO-LITEWSKIEGO. wigry.org.pl. [dostęp 2021-11-04]. (pol.).