Park historyczny Kamphaeng Phet
Park historyczny Kamphaeng Phet (taj. อุทยานประวัติศาสตร์ กำแพงเพชร) – jeden z 10 parków historycznych w Tajlandii, w prowincji Sukhothai, utworzony w 1980 roku dla ochrony ruin miasta Kamphaeng Phet (pol. „Diamentowe Mury”) – satelickiego miasta Sukhothai.
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() Park historyczny Kamphaeng Phet | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, III |
Numer ref. | |
Region[b] |
Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1991 |
Położenie na mapie Tajlandii ![]() | |
![]() | |
W 1991 roku Kamphaeng Phet wraz z dawnym miastami Sukhotai i Si Satchanalai zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Położenie
edytujPark historyczny Kamphaeng Phet leży ok. 5 km na północny zachód od współczesnego miasta Kamphaeng Phet[1].
Historia
edytujKamphaeng Phet (pol. „Diamentowe Mury”) – satelickie miasto Sukhothai – pełniło obronną rolę, nawet po upadku królestwa Sukhothai[2]. W 1980 roku otwarto tu park historyczny o powierzchni 3,38 km²[2]. Współcześnie znajdują się tu pozostałości zabudowań obronnych a także wielu świątyń buddyjskich[2].
W 1991 roku Kamphaeng Phet wraz z dawnym miastami Sukhotai i Si Satchanalai zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[3].
Park historyczny
edytujMiasto Kamphaeng Phet powstało na planie czworoboku (300–700 m x 2.200 m)[1]. Pośrodku znajdowała się świątynia Wat Phra Kaeo z główną stupą, dekorowana przedstawieniami lwów[1].
Na terenie parku znajdują się m.in.:
- Wat Phra Kaeo (taj. วัดพระแก้ว) – pozostałości świątyni, która przylegała do pałacu królewskiego[4]. Znajduje się tu posąg leżącego Buddy oraz kilka mniejszych posagów zniszczonych przez żywioły tak, że przypominają rzeźby Alberto Giacomettiego[4].
- Wat Phra That (taj. วัดพระธาตุ) – pozostałości świątyni ze stupą na planie okręgu zbudowaną z cegły i laterytu[4].
- Wat Phra Non (taj. วัดพระนอน)
- Wat Phra Si Iriyabot (taj. วัดพระสี่อิริยาบถ) – ruiny świątyni z niewielkim budynkiem, gdzie znajdują się pozostałości pomników stojącego, siedzącego, kroczącego i leżącego Buddy[4].
- Wat Chang Rop (taj. วัด ช้างรอบ) – ruiny świątyni z pozostałościami 68 stiukowych słoni, które otaczały budowlę[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Tourism Authority of Thailand: Khamphaeng Phet Historical Park. [w:] tourismthailand.org [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-18)]. (ang.).
- ↑ a b c UNESCO: Historic Town of Sukhothai and Associated Historic Towns. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
- ↑ UNESCO: Historic Town of Sukhothai and Associated Historic Towns. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e Lonely Planet, Mark Beales, Tim Bewer, Joe Bindloss, Austin Bush, David Eimer, Bruce Evans, Damian Harper, Isabella Noble: Lonely Planet Thailand. Lonely Planet, 2016. ISBN 978-1-76034-164-0. [dostęp 2017-06-04].