Partia Socjaldemokratyczna (Wielka Brytania, 1981)

Partia Socjaldemokratyczna (ang. Social Democratic Party, SDP) – brytyjska centrowa partia polityczna istniejąca w latach 1981–1988.

Social Democratic Party
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Skrót

SDP

Data założenia

1981

Data rozwiązania

1988

Ideologia polityczna

centryzm, socjalliberalizm[1]

Poglądy gospodarcze

socjalliberalizm

Jeden z liderów SDP – Bob Maclennan (1987–88)

Historia edytuj

Jej założycielami byli przedstawiciele prawego skrzydła Partii PracyRoy Jenkins, David Owen, Bill Rodgers i Shirley Williams. Przyczyną secesji była, zdaniem rozłamowców, zbytnia „lewicyzacja” Partii Pracy, w której poważne wpływy zyskała skrajnie lewicowa frakcja „Bennities”, kierowana przez Tony'ego Benna.

Do nowej partii przystąpiło 28 laburzystowskich deputowanych oraz jeden konserwatysta (Christopher Brocklebank-Fowler). Początkowo partią kierowała czwórka założycieli (tzw. „banda czterech”, Gang of Four). Wybory na lidera przeprowadzono w 1982. Zwycięzcą został Roy Jenkins. Do wyborów w 1983 r. SDP poszła w koalicji z Partią Liberalną. Jenkins był kandydatem na premiera owej koalicji, jednak większe poparcie od niego uzyskał lider liberałów David Steel. W wyborach koalicja uzyskała 25% poparcie, co przełożyło się na ledwie 23 miejsca w Izbie Gmin, z czego 6 obsadzili socjaldemokraci.

W 1987 Steel zaproponował trwałe połączenie SDP i Partii Liberalnej. Większość członków SDP głosowała za połączeniem. Odpowiednia umowa została podpisana 3 marca 1988. Utworzyła ona nową partię polityczną, Liberalnych Demokratów.

Liderzy Brytyjskiej Partii Socjaldemokratycznej edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Politycy Partii Socjaldemokratycznej (Wielka Brytania, 1981).

Przypisy edytuj

  1. Stephen Driver. Understanding British Party Politics. Polity. s. 117–. ISBN 978-0-7456-4077-8. [1]