Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (Maroko)

Partia Sprawiedliwości i Rozwoju[1], PJD (arabski: حزب العدالة والتنمية; tamazight: ⴰⴽⴰⴱⴰⵔ ⵏ ⵜⴰⵏⵣⵣⴰⵔⴼⵓⵜ ⴷ ⵜⴰⵏⴼⵍⵉⵜ Akabar en Tnezzarfut ed Tneflit, KNN; francuski: Parti de la justice et du développement, PJD) – marokańska partia polityczna. Od 29 listopada 2011 roku do 10 września 2021 była partią rządzącą[2], opowiada się za islamską demokracją.

Partia Sprawiedliwości i Rozwoju
Państwo

 Maroko

Skrót

PJD

Lider

Sad ad-Din al-Usmani

Data założenia

1998

Ideologia polityczna

islamska demokracja

Historia edytuj

Tło historyczne edytuj

Pierwszym zorganizowanym islamistycznym ugrupowaniem w Maroku było Stowarzyszenie Młodzieży Islamskiej (arabski: Asz-Szabiba al-Islamijja)[3], które zostało założone w 1969 roku. Deklarowane przez stowarzyszenie cele obejmowały: umoralnienie społeczeństwa, arabizację edukacji i wprowadzenie prawa islamskiego[3]. W połowie lat 70. XX wieku stowarzyszenie zaczęło się rozpadać, głównie na skutek skandalu związanego z oskarżeniem założyciela – Abd al-Karim Mutiego, o zamach na marokańskiego polityka.

W 1996 jeden z odłamów powstałych po rozłamie stowarzyszenia – Al-Dżamma al-Islamijja (przemianowany później na Reforma i Odnowa) przyłączył się do małej partii o nazwie Ruch Ludowo-Demokratyczny i Konstytucyjny (arabski: Al-Harakaasz-Szabijjaad-Dimukratijjawaad-Dusturijja). Rok później, połączonej partii udało się wystawić kandydatów, a następnie zdobyć 9 miejsc w parlamencie[3].

W 1998 roku Ruch Ludowo-Demokratyczny i Konstytucyjny zmienił nazwę na Partia Sprawiedliwości i Rozwoju[3].

Wybory parlamentarne w 2002 roku edytuj

W wyborach parlamentarnych w 2002 roku, przeprowadzonych 27 września 2002 roku, partia zdobyła 42 z 325 miejsc[4], wygrywając w większości okręgów, w których wystawiała kandydatów.

Wybory parlamentarne w 2007 roku edytuj

W wyborach parlamentarnych w 2007 roku, przeprowadzonych w dniu 7 września 2007 roku, PJD zdobyła 46 z 325 mandatów[5][6], stając się największą partią opozycyjną. W 2008 roku przywódcą partii został wybrany Abdelilah Benkirane[7].

Wybory parlamentarne w 2011 roku edytuj

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku zdobyła 107 miejsc[6] stając się partią rządzącą. 29 listopada 2011 roku Abdelilah Benkirane został wybrany premierem[8][9]. Jego nowy rząd dążył do osiągnięcia średniego wzrostu gospodarczego w wysokości 5,5 procent rocznie[9], a także do zmniejszenia stopy bezrobocia do z 9,1 do 8 procent do końca 2016 roku[9].

Poglądy polityczne edytuj

Partia Sprawiedliwości i Rozwoju określana jest jako "umiarkowanie islamistyczna"[1], natomiast sama określa się jako "narodowa partia polityczna o islamskich ramach odniesienia"[3]. Akceptuje doktrynalną i konstytucyjną prawowitość władzy religijnej, uznaje króla jako duchową i świecką głowę państwa[3][10].

W 2004 roku Partia prowadziła kampanię przeciwko zwiększaniu minimalnego wieku zawierania małżeństw z 15 do 18 lat, przeciwko nadawaniu kobietom praw do rozwodów, ograniczaniu wielożeństwa, a także przeciwko zniesieniu obowiązku posłuszeństwa na rzecz wieloodpowiedzialności[3].

Poparcie w wyborach edytuj

Wybory parlamentarne
Data wyborów Ilość uzyskanych głosów % uzyskanych głosów Ilość mandatów +/–
1997[3]
9/325
2002[4]
42/325
  33
2007[5] 503,396 10,9%
46/325
  4
2011[11] 1,080,914 22,8%
107/395
  61
2016[12] 1,571,659 31,65%
125/395
[13]
  18

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Maroko. Partie polityczne, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-06-04].
  2. Maroko: Porażka rządzącej od 10 lat partii w wyborach parlamentarnych. s. wnp.pl. [dostęp 2021-09-11].
  3. a b c d e f g h Mariusz Turowski, Bracia Muzułmanie. Neo-orientalizm a mit islamskiego radykalizmu, ISNI, s. 28–29, ISSN 1732-2448 [dostęp 2020-06-04] (pol.).
  4. a b MAROC : Elections parlementaires en Majliss-annouwab, 2002 [online], archive.ipu.org [dostęp 2020-06-06].
  5. a b Moroccans favor conservative party instead of ushering in Islamic party - International Herald Tribune [online], web.archive.org, 14 października 2008 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2008-10-14].
  6. a b Morocco country update - European Forum - for Democracy and Solidarity [online], web.archive.org, 10 września 2014 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-10].
  7. Abdelillah Benkirane élu à la tête du PJD - Jeunes Du Maroc, Portail des Jeunes - JDM Magazine [online], web.archive.org, 5 kwietnia 2012 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-05].
  8. Le Parti justice et développement aux portes du pouvoir [online], France 24, 26 listopada 2011 [dostęp 2020-06-04] (fr.).
  9. a b c Morocco's new govt targets 5.5 pct GDP growth, „Reuters”, 19 stycznia 2012 [dostęp 2020-06-04] (ang.).
  10. Amr Hamzawy, Party for Justice and Development in Morocco: Participation and Its Discontents [online], Carnegie Endowment for International Peace [dostęp 2020-06-04] (ang.).
  11. Morocco country update - European Forum - for Democracy and Solidarity [online], web.archive.org, 10 września 2014 [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-10].
  12. Bernabé López García, The 2016 parliamentary elections in Morocco: context and interpretations [online], 9 marca 2017 [dostęp 2020-06-05].
  13. LE MATIN, Le Matin - Le PJD toujours en tête avec 125 sièges, suivi du PAM avec 102 sièges. [online], Le Matin [dostęp 2020-06-05] (fr.).