Patres Ecclesiae

Patres Ecclesiae (łac. Ojcowie Kościoła) − list apostolski papieża Jana Pawła II ogłoszony 2 stycznia 1980 z okazji tysiąc sześćsetnej rocznicy śmierci św. Bazylego.

Patres Ecclesiae

Autor	Jan Paweł II
Tematyka	patrystyka, teologia
Typ utworu	list apostolski
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Watykan
Język	łacina
Data wydania	1980
Wydawca	Libreria Editrice Vaticana
poprzednia Rutilans agmen następna Amantissima Providentia

List podzielony został na cztery części. W pierwszej części papież przypomniał rolę, jaką dla Kościoła powszechnego, zarówno w sensie historycznym jak i doktrynalnym odgrywają Ojcowie Kościoła. W części drugiej autor przedstawił życie i pracę duszpaterską św. Bazylego Wielkiego. Odnosząc się do wielu pism świętego biskupa, papież nazwał go jednym z wielkich mnichów-pasterzy. Bazyli, zatroskany o dobro Kościoła, przyczynił się do rozwoju monastycyzmu, reformy liturgii i czystości doktryny. Święty bronił wolności Kościoła, wzywał do prostoty, miłości ubogich i jedności w wierze. Trzecia część listu jest prezentacją nauczania św. Bazylego. Papież przypomniał nauczanie dotyczące Objawienia, Trójcy Świętej i uprzywilejowanej pozycji człowieka w planach Bożych (godność dziecka Bożego; zanurzenie w misterium Chrystusa, w męce i zmartwychwstaniu, poprzez sakrament chrztu św.). Poprzez chrzest człowiek rozpoczyna życie w jedności z Trójcą Świętą, w zjednoczeniu z Bogiem. Dzięki odrodzeniu w wodzie i Duchu Św. człowiek nareszcie może stać się tym, czym jest w zamierzeniu Boga Ojca: nowym stworzeniem, synem w Synu. Pokarmem nowego życia w chrześcijaninie jest eucharystia. Nowe życie musi być wcieleniem Ewangelii, stąd potrzeba życia Słowem Bożym. Ważne miejsce w doktrynie prezentowanej przez Bazylego w jego pismach zajmuje Maryja. Święty biskup nazywa ją prorokinią. W zakończeniu Jan Paweł II zachęcił do lektury listu zakony żeńskie i męskie, żyjące w jakiś sposób charyzmatem św. Bazylego Wielkiego.