Patrick Chan
Patrick Lewis Wai-Kuan Chan (ur. 31 grudnia 1990 w Ottawie) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Mistrz olimpijski z Pjongczangu (2018, drużynowo), dwukrotny wicemistrz olimpijski z Soczi (2014, indywidualnie i drużynowo), trzykrotny mistrz świata (2011–2013), trzykrotny mistrz czterech kontynentów (2009, 2012, 2016), dwukrotny zwycięzca finału Grand Prix (2011, 2012) oraz dziesięciokrotny mistrz Kanady. Zakończył karierę amatorską 16 kwietnia 2018 r.
![]() Chan na podium mistrzostw Kanady (2017) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konkurencja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener |
Ravi Walia, Oleg Epstein, Marina Zujewa, Johnny Johns, Kathy Johnson, Christy Krall, Eddie Shipstad, Don Laws, Ellen Burka, Shin Amano, Osborne Colson, Mei Yang | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
The Granite Club | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery |
16 kwietnia 2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekordy życiowe ISU | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Życie prywatneEdytuj
Patrick Chan jest jedynym dzieckiem Lewisa i Karen Chan, imigrantów z Hongkongu[1]. Jego ojciec był prawnikiem oraz uprawiał tenis stołowy, golf i podnoszenie ciężarów, zaś do Kanady przeniósł się z rodziną w dzieciństwie. Matka Patricka była zawodową tenisistką stołową i osiągała sukcesy w swojej ojczyźnie, a do Kanady przyjechała będąc młodą dziewczyną[2]. Patrick wychował się w Montrealu do piątego roku życia, a następnie przeprowadził się z rodziną do Toronto. Oprócz łyżwiarstwa figurowego uprawiał różne sporty m.in. taekwondo, tenisa, golfa, wspinaczkę górską. Chan mówi biegle po angielsku, francusku i kantońsku.
KarieraEdytuj
Patrick Chan rozpoczął swoją dominację w zawodach krajowych w drugim sezonie swojej seniorskiej kariery. W sezonie 2007/08 rozpoczął swoją serię dziesięciu tytułów mistrza Kanady, z przerwą w sezonie 2014/15, gdy miał rok przerwy po igrzyskach olimpijskich. Jednocześnie w 2007 r. wszedł do czołówki światowych solistów, gdyż zaczął zajmować miejsca na podium zawodów z cyklu Grand Prix. Jego pierwsze złoto na zawodach z tego cyklu zdobył podczas Trophée Eric Bompard. W sezonie 2008/09 został mistrzem czterech kontynentów i wicemistrzem świata ustępując jedynie Amerykanowi Evanowi Lysacekowi. W kolejnym sezonie wywalczył drugi tytuł wicemistrza świata za Japończykiem Daisuke Takahashi. W latach 2010–2012 zdobył dwa tytuły mistrza świata i dwukrotnie zwyciężył w finale Grand Prix. Trzeci tytuł mistrza świata zdobył w 2013 r. w kanadyjskim London[3].
W 2014 r. po raz drugi wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi. W zawodach drużynowych był ważną postacią reprezentacji Kanady w zdobyciu przez nich srebrnego medalu[4]. Zajął trzecie miejsce w programie krótkim ustępując w klasyfikacji Yuzuru Hanyū i Jewgienijowi Pluszczenko. Indywidualnie w kategorii solistów zdobył swój drugi srebrny medal olimpijski tracąc 4.47 pkt do Japończyka Hanyū[5].
Po igrzyskach w Soczi, Chan zdecydował się opuścić sezon 2014/15.[6] Wrócił do rywalizacji w sezonie 2015/16 w dobrym stylu, zdobywając ósmy tytuł mistrza Kanady i trzeci tytuł mistrza czterech kontynentów. W cyklu Grand Prix zwyciężył w Skate Canada, a w finale zajął czwarte miejsce. W sezonie 2016/17 zwyciężył w dwóch zawodach GP – Skate Canada i Cup of China, w finale był piąty.
W 2018 r. wziął udział w swoich trzecich Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pjongczangu[7]. W kategorii solistów był dopiero dziewiąty, lecz osiągnął swój największy sukces w karierze wspólnie z reprezentacją Kanady[8]. Podczas zawodów drużynowych przedstawił zarówno program krótki, gdzie był trzeci, jak i program dowolny, który wygrał. Tytułem mistrza olimpijskiego wraz z drużyną w składzie: Radford, Duhamel, Osmond, Daleman, Virtue i Moir zakończył swoją karierę[9]. Oficjalnie ogłosił to 16 kwietnia 2018 r. pozostając jednym z najbardziej utytułowanych kanadyjskich łyżwiarzy figurowych[10].
OsiągnięciaEdytuj
Zawody | 03–04 | 04–05 | 05–06 | 06–07 | 07–08 | 08–09 | 09–10 | 10–11 | 11–12 | 12–13 | 13–14 | 14–15 | 15–16 | 16–17 | 17–18 | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[11] | ||||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 5 | 2 | 9 | |||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 5 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 5 | 5 | WD | |||||||||
Mistrzostwa czterech kontynentów | 1 | 1 | 1 | 4 | ||||||||||||||
GP Finał Grand Prix | 5 | 5 | 1 | 1 | 3 | 2 | 4 | 5 | ||||||||||
GP Cup of China | 1 | |||||||||||||||||
GP NHK Trophy | 7 | WD | ||||||||||||||||
GP Rostelecom Cup | WD | 2 | 1 | |||||||||||||||
GP Skate America | 3 | |||||||||||||||||
GP Skate Canada International | 1 | 6 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 4 | |||||||||
GP Trophée Eric Bompard | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 5 | ||||||||||||
CS Finlandia Trophy | 2 | |||||||||||||||||
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[11] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa świata juniorów | 7 | 6 | 2 | |||||||||||||||
JGP Finał | 5 | |||||||||||||||||
JGP w Kanadzie | 1 | |||||||||||||||||
JGP na Słowacji | 4 | |||||||||||||||||
NACS Waterloo | 5 J | |||||||||||||||||
NACS Thornhill | 3 N | |||||||||||||||||
Krajowe[11] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Kanady | 1 N | 1 J | 7 | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||
Eastern Challenge | 2 N | 4 J | ||||||||||||||||
Zawody drużynowe[11] | ||||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 2 T | 1 T | ||||||||||||||||
World Team Trophy | 2 T 4 P |
3 T 2 P |
2 T 2 P |
4 T 5 P |
||||||||||||||
Japan Open | 1 T 1 P |
2 T 6 P |
2 T 1 P |
2 T 3 P |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Mike Radoslav: Breakfast with the Chans. Petro Canada, 2010-02-25. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)]. (ang.).
- ↑ Nick Zaccardi: Patrick Chan’s mom ‘coping with the separation’ from figure skating champion. NBC Sports, 2013-10-28. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Kerry Gillespie: World figure skating championships: Canada’s Patrick Chan wins third straight title. The Star, 2013-03-15. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Asif Hossain: Canada skates to silver in first Olympic team figure skating event. olympic.ca, 2014-02-09. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Rosie Dimanno: Patrick Chan wins silver at Sochi Olympics in men’s figure skating. The Star, 2014-02-14. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Patrick Chan to skip figure skating season. CBC Sports, 2014-09-30. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Nick Zaccardi: Patrick Chan prioritizes Olympic team event in last shot at gold. NBC Sports, 2018-02-11. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Grant Robertson: Chan finally finds Olympic gold as Canada’s figure skating team reaches top of podium. The Globe And Mail, 2018-02-12. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Winter Olympics: Canada win gold in figure skating team event in Pyeongchang. 2018-02-12. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Lori Ewing: Patrick Chan moving on from figure skating ‘with a huge smile’. The Star, 2018-04-16. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ a b c d Competition Results – Patrick CHAN. ISU, 2018-06-25. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).
BibliografiaEdytuj
- International Skating Union Biography – Patrick Chan. ISU. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona internetowa Patricka Chana. patrickchan.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-21)].