Patrick Chan
Patrick Lewis Wai-Kuan Chan (ur. 31 grudnia 1990 w Ottawie) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Mistrz olimpijski z Pjongczangu (2018, drużynowo), dwukrotny wicemistrz olimpijski z Soczi (2014, indywidualnie i drużynowo), trzykrotny mistrz świata (2011–2013), trzykrotny mistrz czterech kontynentów (2009, 2012, 2016), dwukrotny zwycięzca finału Grand Prix (2011, 2012) oraz dziesięciokrotny mistrz Kanady. Zakończył karierę amatorską 16 kwietnia 2018 r.
 Chan na podium mistrzostw Kanady (2017) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener |
Ravi Walia, Oleg Epstein, Marina Zujewa, Johnny Johns, Kathy Johnson, Christy Krall, Eddie Shipstad, Don Laws, Ellen Burka, Shin Amano, Osborne Colson, Mei Yang | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
The Granite Club | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
16 kwietnia 2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rekordy życiowe ISU | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Życie prywatneEdytuj
Patrick Chan jest jedynym dzieckiem Lewisa i Karen Chan, imigrantów z Hongkongu[1]. Jego ojciec był prawnikiem oraz uprawiał tenis stołowy, golf i podnoszenie ciężarów, zaś do Kanady przeniósł się z rodziną w dzieciństwie. Matka Patricka była zawodową tenisistką stołową i osiągała sukcesy w swojej ojczyźnie, a do Kanady przyjechała będąc młodą dziewczyną[2]. Patrick wychował się w Montrealu do piątego roku życia, a następnie przeprowadził się z rodziną do Toronto. Oprócz łyżwiarstwa figurowego uprawiał różne sporty m.in. taekwondo, tenisa, golfa, wspinaczkę górską. Chan mówi biegle po angielsku, francusku i kantońsku.
KarieraEdytuj
Patrick Chan rozpoczął swoją dominację w zawodach krajowych w drugim sezonie swojej seniorskiej kariery. W sezonie 2007/08 rozpoczął swoją serię dziesięciu tytułów mistrza Kanady, z przerwą w sezonie 2014/15, gdy miał rok przerwy po igrzyskach olimpijskich. Jednocześnie w 2007 r. wszedł do czołówki światowych solistów, gdyż zaczął zajmować miejsca na podium zawodów z cyklu Grand Prix. Jego pierwsze złoto na zawodach z tego cyklu zdobył podczas Trophée Eric Bompard. W sezonie 2008/09 został mistrzem czterech kontynentów i wicemistrzem świata ustępując jedynie Amerykanowi Evanowi Lysacekowi. W kolejnym sezonie wywalczył drugi tytuł wicemistrza świata za Japończykiem Daisuke Takahashi. W latach 2010–2012 zdobył dwa tytuły mistrza świata i dwukrotnie zwyciężył w finale Grand Prix. Trzeci tytuł mistrza świata zdobył w 2013 r. w kanadyjskim London[3].
.jpg)
W 2014 r. po raz drugi wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi. W zawodach drużynowych był ważną postacią reprezentacji Kanady w zdobyciu przez nich srebrnego medalu[4]. Zajął trzecie miejsce w programie krótkim ustępując w klasyfikacji Yuzuru Hanyū i Jewgienijowi Pluszczenko. Indywidualnie w kategorii solistów zdobył swój drugi srebrny medal olimpijski tracąc 4.47 pkt do Japończyka Hanyū[5].
Po igrzyskach w Soczi, Chan zdecydował się opuścić sezon 2014/15.[6] Wrócił do rywalizacji w sezonie 2015/16 w dobrym stylu, zdobywając ósmy tytuł mistrza Kanady i trzeci tytuł mistrza czterech kontynentów. W cyklu Grand Prix zwyciężył w Skate Canada, a w finale zajął czwarte miejsce. W sezonie 2016/17 zwyciężył w dwóch zawodach GP – Skate Canada i Cup of China, w finale był piąty.
W 2018 r. wziął udział w swoich trzecich Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pjongczangu[7]. W kategorii solistów był dopiero dziewiąty, lecz osiągnął swój największy sukces w karierze wspólnie z reprezentacją Kanady[8]. Podczas zawodów drużynowych przedstawił zarówno program krótki, gdzie był trzeci, jak i program dowolny, który wygrał. Tytułem mistrza olimpijskiego wraz z drużyną w składzie: Radford, Duhamel, Osmond, Daleman, Virtue i Moir zakończył swoją karierę[9]. Oficjalnie ogłosił to 16 kwietnia 2018 r. pozostając jednym z najbardziej utytułowanych kanadyjskich łyżwiarzy figurowych[10].
OsiągnięciaEdytuj
| Zawody | 03–04 | 04–05 | 05–06 | 06–07 | 07–08 | 08–09 | 09–10 | 10–11 | 11–12 | 12–13 | 13–14 | 14–15 | 15–16 | 16–17 | 17–18 | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[11] | ||||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 5 | 2 | 9 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 5 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 5 | 5 | WD | |||||||||
| Mistrzostwa czterech kontynentów | 1 | 1 | 1 | 4 | ||||||||||||||
| GP Finał Grand Prix | 5 | 5 | 1 | 1 | 3 | 2 | 4 | 5 | ||||||||||
| GP Cup of China | 1 | |||||||||||||||||
| GP NHK Trophy | 7 | WD | ||||||||||||||||
| GP Rostelecom Cup | WD | 2 | 1 | |||||||||||||||
| GP Skate America | 3 | |||||||||||||||||
| GP Skate Canada International | 1 | 6 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 4 | |||||||||
| GP Trophée Eric Bompard | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 5 | ||||||||||||
| CS Finlandia Trophy | 2 | |||||||||||||||||
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[11] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata juniorów | 7 | 6 | 2 | |||||||||||||||
| JGP Finał | 5 | |||||||||||||||||
| JGP w Kanadzie | 1 | |||||||||||||||||
| JGP na Słowacji | 4 | |||||||||||||||||
| NACS Waterloo | 5 J | |||||||||||||||||
| NACS Thornhill | 3 N | |||||||||||||||||
| Krajowe[11] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 1 N | 1 J | 7 | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||
| Eastern Challenge | 2 N | 4 J | ||||||||||||||||
| Zawody drużynowe[11] | ||||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 2 T | 1 T | ||||||||||||||||
| World Team Trophy | 2 T 4 P |
3 T 2 P |
2 T 2 P |
4 T 5 P |
||||||||||||||
| Japan Open | 1 T 1 P |
2 T 6 P |
2 T 1 P |
2 T 3 P |
||||||||||||||
PrzypisyEdytuj
- ↑ Mike Radoslav: Breakfast with the Chans. Petro Canada, 2010-02-25. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)]. (ang.).
- ↑ Nick Zaccardi: Patrick Chan’s mom ‘coping with the separation’ from figure skating champion. NBC Sports, 2013-10-28. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Kerry Gillespie: World figure skating championships: Canada’s Patrick Chan wins third straight title. The Star, 2013-03-15. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Asif Hossain: Canada skates to silver in first Olympic team figure skating event. olympic.ca, 2014-02-09. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Rosie Dimanno: Patrick Chan wins silver at Sochi Olympics in men’s figure skating. The Star, 2014-02-14. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Patrick Chan to skip figure skating season. CBC Sports, 2014-09-30. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Nick Zaccardi: Patrick Chan prioritizes Olympic team event in last shot at gold. NBC Sports, 2018-02-11. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Grant Robertson: Chan finally finds Olympic gold as Canada’s figure skating team reaches top of podium. The Globe And Mail, 2018-02-12. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Winter Olympics: Canada win gold in figure skating team event in Pyeongchang. 2018-02-12. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ Lori Ewing: Patrick Chan moving on from figure skating ‘with a huge smile’. The Star, 2018-04-16. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
- ↑ a b c d Competition Results – Patrick CHAN. ISU, 2018-06-25. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).
BibliografiaEdytuj
- International Skating Union Biography – Patrick Chan. ISU. [dostęp 2018-04-20]. (ang.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona internetowa Patricka Chana. patrickchan.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-21)].