Patrick Kane

amerykański hokeista

Patrick Kane (ur. 19 listopada 1988 w Buffalo) – amerykański hokeista, reprezentant USA, dwukrotny olimpijczyk.

Patrick Kane
Ilustracja
Patrick Kane w barwach Chicago Blackhawks (2009)
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1988
Buffalo

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik (prawoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

New York Rangers

Numer w klubie

88

Draft

NHL 2007, numer: 1 (1 runda)
Chicago Blackhawks

Kariera klubowa edytuj

Uczęszczał do szkoły St. Martin of Tours. Zaczynał hokejową karierę grając w Cazenovia Chiefs – klubie z jego rodzinnego miasta South Buffalo. Do OHL był dratowany w 2004 roku[1], ale przeszedł do London Knights w sezonie 2006/2007. Wcześniej występował w reprezentacji Stanów Zjednoczonych do lat 18 (United States U-18 National Team Development). Podczas sezonu 2005/2006 zdobył 102 punkty. W pierwszym sezonie w OHL w barwach London Knights grając w jednej formacji z Siarhiejem Kascicynem i Samem Gagnerem zgromadził 145 punktów, a razem z Kascicyn i Gagnerem 394. Razem z drużyną ukończył play-off przegrywając w finale Konferencji Zachodniej 1-4 z Plymouth Whalers. W play-off strzelił 10 goli i zaliczył 21 asyst co daje 31 punktów w 16 meczach. 27 wietnia 2007 otrzymał Emms Family Award dla najlepszego debiutanta w OHL.

22 czerwca 2007 w drafcie NHL z 2007 został wybrany przez Chicago Blackhawks z numerem 1. 25 lipca tego roku menedżer genralny Blackhawks Dale Tallon ogłosił, iż zawodnik podpisał trzyletni kontrakt z klubem. 2 listopada 2007 został wybrany najlepszym debiutującym zawodnikiem w NHL w październiku. W tym miesiącu strzelił 5 goli i zaliczył 11 asyst w 12 meczach. 2 grudnia 2007 Blackhawks rozgrywali wyjazdowy mecz z Buffalo Sabres. Była to pierwszy mecz Kane’a w rodzimym mieście podczas kariery w NHL. Z tej okazji odbyła się ceremonia przed spotkaniem. Chicago przegrało mecz 3:1, a jedyną bramkę strzelił Kane.

12 czerwca 2008 otrzymał Calder Memorial Trophy, nagrodę dla najlepszego debiutującego zawodnika w NHL. Wygrał rywalizację z kolegami z drużyny Jonathanem Toewsem i napastnikiem Washington Capitals Nicklasem Bäckströmem. 5 grudnia 2009 przedłużył kontrakt z klubem o pięć lat[2].

Od października 2012 do grudnia 2012 na okres lokautu w sezonie NHL (2012/2013) związany kontraktem ze szwajcarskim klubem EHC Biel[3]. Następnie na koniec 2012 na tej samej zasadzie zawodnik szwajcarskiej drużyny HC Davos jedynie podczas turnieju Puchar Spenglera 2012[4].

W lipcu 2014 przedłużył kontrakt z Chicago o osiem lat[5]. Na koniec lutego 2023 ogłoszone jego transfer do New York Rangers[6].

Pod koniec 2023 roku podpisał kontrakt z Detroit Red Wings[7].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Występował w juniorskich kadrach USA na turniejach mistrzostw świata do lat 17, do lat 18 i do lat 20. W reprezentacji seniorskiej uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2008, 2018, 2019, zimowych igrzysk olimpijskich 2010, 2014, Pucharu Świata 2016.

Statystyki kariery edytuj

M = rozegrane mecze; G = Gole; A = asysty; Pkt = punkty; Min = minuty na ławce kar

Sezon zasadniczy i play-off edytuj

    Sezon zasadniczy   Play-off
Sezon Drużyna Liga M G A Pkt Min M G A Pkt Min
2004–05 U.S. National Development Team NAHL 63 38 32 70 16
2005–06 U.S. National Development Team NAHL 58 52 50 102 22
2006–07 London Knights OHL 58 62 83 145 52 16 10 21 31 16
2007–08 Chicago Blackhawks NHL 82 21 51 72 52
2008–09 Chicago Blackhawks NHL 80 25 45 70 42 16 9 5 14 12
2009–10 Chicago Blackhawks NHL 82 30 58 88 20 22 10 18 28 6
2010–11 Chicago Blackhawks NHL 73 27 46 73 28 7 1 5 6 2
2011–12 Chicago Blackhawks NHL 82 23 43 66 40 6 0 4 4 10
2012–13 EHC Biel NLA 20 13 10 23 6
2012–13 Chicago Blackhawks NHL 47 23 32 55 8 23 9 10 19 8
2013–14 Chicago Blackhawks NHL 69 29 40 69 22 19 8 12 20 8
2014–15 Chicago Blackhawks NHL 61 27 37 64 10 23 11 12 23 0
2015–16 Chicago Blackhawks NHL 82 46 60 106 30 7 1 6 7 14
NHL razem 658 251 412 663 252 123 49 72 121 60

Międzynarodowe edytuj

Rok Drużyna Turniej M G A Pkt Min
2006 Stany Zjednoczone U18 6 7 5 12 2
2007 Stany Zjednoczone MŚJ 7 5 4 9 4
2008 Stany Zjednoczone 7 3 7 10 0
2010 Stany Zjednoczone IO 6 3 2 5 2
2014 Stany Zjednoczone IO 6 0 4 4 4
Seniorskie razem 19 6 13 19 6

Sukcesy i wyróżnienia edytuj

 
Patrick Kane (z lewej) w barwach USA podczas ZIO 2010. Obok Norweg Marius Holtet
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne

Przypisy edytuj

  1. 2007 Home Hardware CHL/NHL TOP PROSPECTS GAME Participant Bios. [dostęp 2007-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-11)].
  2. Blackhawks Agree To Multi-Year Contract Extensions With Toews, Keith and Kane | NHL.com [online], blackhawks.nhl.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  3. EHC Biel verpflichtet NHL-Star Patrick Kane!. [dostęp 2012-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-27)].
  4. HCAP – Hockey Club Ambri Piotta [online], www.hcap.ch [dostęp 2018-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-21] (ang.).
  5. Blackhawks agree to terms with Toews and Kane | NHL.com [online], blackhawks.nhl.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  6. https://www.nhl.com/news/patrick-kane-traded-to-new-york-rangers-from-chicago-blackhawks/c-341625462.
  7. Red Wings sign Patrick Kane to one-year contract | Detroit Red Wings [online], web.archive.org, 29 listopada 2023 [dostęp 2024-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-29].
  8. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)].
  9. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-24)].
  10. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)].
  11. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-24)].
  12. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)].
  13. https://www.iihf.com/en/events/2019/wm/skaters/assistleaders#statistics.
  14. https://www.iihf.com/pdf/690/ihm690000_85j_8_0.

Bibliografia edytuj