Patrik Järbyn
Patrik Järbyn (ur. 16 kwietnia 1969 w Borås) – szwedzki narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata.
| ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
Åre SLK | |||||||||||||||
| Wzrost |
182 cm | |||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
5.12 1992. Val d’Isère (27. miejsce – supergigant) | |||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
5.12 1992, Val d’Isère | |||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||
Kariera edytuj
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 5 grudnia 1992 roku w Val d’Isère, zajmując 27. miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 8 marca 1998 roku w Kvitfjell, kończąc supergiganta na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Austriaka Hansa Knaußa i Didiera Cuche ze Szwajcarii. Łącznie trzy razy stawał na podium, nie odnosząc żadnego zwycięstwa: 26 listopada 2006 roku w Lake Louise i 19 grudnia 2008 roku w Val Gardena był trzeci w supergigantach. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, kiedy zajął 22. miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1997/1998 był czwarty w klasyfikacji supergiganta.
Na mistrzostwach świata w Sierra Nevada w 1996 roku wywalczył srebrny medal w supergigancie, rozdzielając dwóch Norwegów: Atle Skårdala i Kjetila André Aamodta. Na rozgrywanych jedenaście lat później mistrzostwach świata w Åre Szwed zajął trzecie miejsce w zjeździe, ulegając tylko Norwegowi Akselowi Lundowi Svindalowi i Janowi Hudecowi z Kanady. Na tych samych mistrzostwach zdobył też brązowy medal w zawodach drużynowych. W 1994 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie jego najlepszym wynikiem było osiemnaste miejsce w supergigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano supergiganta ukończył na szóstej pozycji. W tej samej konkurencji zajął też między innymi jedenaste miejsce na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City (2002) i 29. miejsce podczas igrzysk w Turynie (2006). Brał także udział w igrzyskach w Vancouver w 2010 roku, gdzie zajął 29. miejsce w zjeździe, a supergiganta nie ukończył.
W 2014 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia edytuj
Igrzyska olimpijskie edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 34. | 13 lutego | 1994 |  Lillehammer
|
Zjazd | 1:45,75 | +2,30 |  Tommy Moe
|
| DSQ | 15 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Kombinacja | 3:17,53 | - | Lasse Kjus
|
| 18. | 17 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Supergigant | 1:32,53 | +1,98 |  Markus Wasmeier
|
| DNF1 | 23 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Gigant | 2:52,46 | - | Markus Wasmeier
|
| DNF2 | 12 lutego | 1998 |  Nagano
|
Kombinacja | 3:08,06 | – |  Mario Reiter
|
| 10. | 13 lutego | 1998 | Nagano
|
Zjazd | 1:50,11 | +1,11 |  Jean-Luc Crétier
|
| 6. | 16 lutego | 1998 | Nagano
|
Supergigant | 1:34,82 | +0,90 | Hermann Maier
|
| 21. | 19 lutego | 1998 | Nagano
|
Gigant | 2:38,51 | +5,31 | Hermann Maier
|
| 18. | 10 lutego | 2002 | Salt Lake City
|
Zjazd | 1:39,13 | +1,92 | Fritz Strobl
|
| 11. | 16 lutego | 2002 | Salt Lake City
|
Supergigant | 1:21,58 | +1,82 | Kjetil André Aamodt
|
| 24. | 21 lutego | 2002 | Salt Lake City
|
Gigant | 2:23,28 | +4,38 | Stephan Eberharter
|
| 33. | 12 lutego | 2006 |  Turyn
|
Zjazd | 1:48,80 | +4,07 | Antoine Dénériaz
|
| 24. | 18 lutego | 2006 | Turyn
|
Supergigant | 1:30,65 | +1,56 | Kjetil André Aamodt
|
| 29. | 15 lutego | 2010 |  Vancouver
|
Zjazd | 1:54,31 | +2,27 |  Didier Défago
|
| DNF | 19 lutego | 2010 | Vancouver
|
Supergigant | 1:30,34 | — | Aksel Lund Svindal
|
Mistrzostwa świata edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 9.[1] | 8 lutego | 1993 | Morioka
|
Kombinacja | 34,22 pkt | +55,32 pkt | Lasse Kjus
|
| 26. | 10 lutego | 1993 | Morioka
|
Gigant | 2:15,36 | +6,39 | Kjetil André Aamodt
|
| DNF[2] | 11 lutego | 1993 | Morioka
|
Zjazd | 1:32,06 | - | Urs Lehmann
|
2.
|
13 lutego | 1996 |  Sierra Nevada
|
Supergigant | 1:21,80 | +0,29 | Atle Skårdal
|
| 24. | 17 lutego | 1996 | Sierra Nevada
|
Zjazd | 2:00,17 | +3,04 | Patrick Ortlieb
|
| 24. | 19 lutego | 1996 | Sierra Nevada
|
Kombinacja | 3:31,95 | +12,98 |  Marc Girardelli
|
| DNF1 | 23 lutego | 1996 | Sierra Nevada
|
Gigant | 1:58,63 | - | Alberto Tomba
|
| 19. | 3 lutego | 1997 | Sestriere
|
Supergigant | 1:29,68 | +1,69 | Atle Skårdal
|
| 26. | 8 lutego | 1997 | Sestriere
|
Zjazd | 1:51,11 | +2,89 | Bruno Kernen
|
| DNF1 | 12 lutego | 1997 | Sestriere
|
Gigant | 2:48,23 | - | Michael von Grünigen
|
| 15. | 2 lutego | 1999 | Vail/Beaver Creek
|
Supergigant | 1:14,53 | +1,55 | Hermann Maier Lasse Kjus
|
| 10. | 6 lutego | 1999 | Vail/Beaver Creek
|
Zjazd | 1:40,60 | +2,34 | Hermann Maier
|
| 14. | 9 lutego | 1999 | Vail/Beaver Creek
|
Kombinacja | 2:43,09 | +6,94 | Kjetil André Aamodt
|
| 15. | 12 lutego | 1999 | Vail/Beaver Creek
|
Gigant | 2:19,31 | +3,46 | Lasse Kjus
|
| 20. | 2 lutego | 2003 | Sankt Moritz
|
Supergigant | 1:38,80 | +2,26 | Stephan Eberharter
|
| 26. | 29 stycznia | 2005 | Bormio
|
Supergigant | 1:27,55 | +2,73 | Bode Miller
|
| 21. | 3 lutego | 2005 | Bormio
|
Kombinacja | 3:19,10 | +9,22 | Benjamin Raich
|
| 32. | 5 lutego | 2005 | Bormio
|
Zjazd | 1:56,22 | +3,69 | Bode Miller
|
| 17. | 6 lutego | 2007 |  Åre
|
Supergigant | 1:14,30 | +1,15 | Patrick Staudacher
|
3.
|
11 lutego | 2007 | Åre
|
Zjazd | 1:44,68 | +0,97 | Aksel Lund Svindal
|
| 2.
|
18 lutego | 2007 | Åre
|
Drużynowo | 18 pkt | +15 pkt | Austria
|
| DNF | 4 lutego | 2009 | Val d’Isère
|
Supergigant | 1:19,41 | - | Didier Cuche
|
| 23. | 9 lutego | 2011 | Ga-Pa
|
Supergigant | 1:38,31 | +4,18 | Christof Innerhofer
|
| DNF | 12 lutego | 2011 | Ga-Pa
|
Zjazd | 1:58,41 | - | Erik Guay
|
Puchar Świata edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
- sezon 1991/1992: 141.
- sezon 1992/1993: 60.
- sezon 1993/1994: 117.
- sezon 1994/1995: 86.
- sezon 1995/1996: 52.
- sezon 1996/1997: 135.
- sezon 1997/1998: 22.
- sezon 1998/1999: 22.
- sezon 1999/2000: 37.
- sezon 2001/2002: 55.
- sezon 2002/2003: 86.
- sezon 2003/2004: 24.
- sezon 2004/2005: 43.
- sezon 2005/2006: 57.
- sezon 2006/2007: 55.
- sezon 2008/2009: 64.
- sezon 2009/2010: 58.
- sezon 2010/2011: 69.
- sezon 2011/2012: 138.
Miejsca na podium edytuj
Kvitfjell – 8 marca 1998 (supergigant) – 2. miejsce
Lake Louise – 26 listopada 2006 (supergigant) – 3. miejsce
Val Gardena – 19 grudnia 2008 (supergigant) – 3. miejsce
Linki zewnętrzne edytuj
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)