Patty Schnyder
Patty Schnyder (ur. 14 grudnia 1978 w Bazylei) – szwajcarska tenisistka, półfinalistka wielkoszlemowego Australian Open 2004 w grze pojedynczej, półfinalistka dwóch turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentantka Szwajcarii w Pucharze Federacji i na letnich igrzyskach olimpijskich. Tenisistka leworęczna z oburęcznym backhandem.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 grudnia 1978 |
Wzrost |
168 cm |
Gra |
leworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny |
sierpień 1994 |
Zakończenie kariery |
28 maja 2011 |
Trener |
Rainer Hofmann |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
11 WTA, 7 ITF |
Najwyżej w rankingu |
7 (14 listopada 2005) |
Australian Open |
SF (2004) |
Roland Garros |
QF (1998, 2008) |
Wimbledon |
4R (2007) |
US Open |
QF (1998, 2008) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
5 WTA, 0 ITF |
Najwyżej w rankingu |
15 (6 czerwca 2005) |
Australian Open |
3R (1999, 2000, 2007) |
Roland Garros |
SF (2005) |
Wimbledon |
3R (2004) |
US Open |
SF (2004) |
Strona internetowa |
Kariera tenisowa
edytujWystępy juniorskie
edytujPatty Schnyder jako nastolatka występowała w juniorskich rozgrywkach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy ważniejszy sukces odniosła w 1994 roku, wygrywając Międzynarodowej Mistrzostwa Szwajcarii po finale z Carą Black. W 1996 była w ćwierćfinale juniorskiego French Open, gdzie przegrała z Amélie Mauresmo.
1994-1997
edytujW sierpniu 1994 roku otrzymała status profesjonalnej tenisistki. Jeszcze w tym samym roku próbowała swoich sił w eliminacjach turniejów WTA w Lucernie i Zurychu. W 1995 roku, po serii znakomitych występów w turniejach ITF (trzy zwycięstwa i jedna porażka w finale), w październiku otrzymała dziką kartę turnieju w Zurychu, był to pierwszy występ Schnyder w głównej drabince turnieju rangi WTA. W swoim pierwszym meczu pokonała Irinę Spîrleę 2:6, 6:3, 6:4, by w drugiej rundzie nie sprostać rozstawionej z numerem drugim Mary Pierce 1:6, 3:6. W kwietniu 1996 roku po raz pierwszy zakwalifikowała się do turnieju WTA (Hamburg) dzięki rankingowi, nie musząc grać w eliminacjach. W pierwszym meczu pokonała Sandrę Cacic 6:7(4), 6:4, 6:2, a w drugiej rundzie uległa trzeciej rakiecie świata Arantxy Sánchez Vicario 2:6, 0:6. Miesiąc później po raz pierwszy wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym – przegrała w pierwszej rundzie French Open 1997 z Henriettą Nagyovą 6:2, 4:6, 4:6. We wrześniu doszła do swojego pierwszego finału imprezy WTA, w Karlovych Varach, w drugiej rundzie eliminując najwyżej rozstawioną Barbarę Paulus 3:6, 7:6(6), 6:4, a w meczu mistrzowskim ulegając Ruxandrze Dragomir 2:6, 6:3, 4:6. W styczniu 1997 osiągnęła czwartą rundę Australian Open, ogrywając w meczu otwarcia Ivę Majoli (8 WTA), a w trzeciej rundzie Magdalenę Grzybowską. Awansowała do półfinału w Rzymie, w którym uległa Conchicie Martínez 2:6, 2:6. Wcześniej pokonała wysoko notowane Yayuk Basuki 6:0, 6:1, Sandrine Testud 7:6(4), 6:0, Amandę Coetzer 7:6(3), 7:5 oraz Arantxę Sánchez Vicario 6:1, 6:1. Pod koniec roku doszła, przez eliminacje, do półfinału turnieju we Filderstadt, pokonując po drodze Helenę Sukovą 7:6(11), 6:2 i Ivę Majoli 6:2, 6:2, ulegając w meczu o awansu do finału Amandzie Coetzer 2:6, 5:7.
1998-2001
edytujW styczniu 1998 wygrała swój pierwszy turniej WTA w Hobarcie, pokonując w finale Dominique Monami. Była wówczas tenisistką z trzeciej dziesiątki światowego rankingu. Kolejny sukces odniosła w lutym w Hanowerze, gdzie w meczu o tytuł ograła trzecią rakietę świata, Janę Novotną. W maju zdobyła trzecie mistrzostwo, tym razem w Madrycie, a wkrótce zameldowała się w ćwierćfinale French Open (pierwszy wielkoszlemowy ćwierćfinał). Jako najwyżej rozstawiona i dwunasta zawodniczka globu triumfowała przed własną publicznością w Maria Lankowitz, a tydzień później także w Palermo. Osiągnęła ćwierćfinał US Open, wygrywając w czwartej rundzie ze Steffi Graf. Zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA, odpadła na samym początku po porażce z Martiną Hingis. Awansowała do czołowej dziesiątki rankingu światowego.
Sezon 1999 otworzyła zdobyciem mistrzostwa w Gold Coast po finale z najwyżej rozstawioną Pierce; w marcu doszła do półfinału w Hilton Head, ulegając Annie Kurnikowej; do końca roku grywała najwyżej w ćwierćfinałach i wypadła do trzeciej dziesiątki notowań. Jej najlepszy wynik w 2000 roku to finał z Klagenfurtu. Passę słabych występów przerwała wicemistrzostwem z Wiednia, wywalczonym w lipcu 2001; przegrała z Irodą Tulyaganovą, a po drodze wyeliminowała Anke Huber. W listopadzie triumfowała w swoim siódmym zawodowym turnieju w Pattayi. Spadła do piątej dziesiątki światowego rankingu.
2002-2004
edytujW kwietniu 2002 zagrała w finale w Charleston po wiktoriach nad samymi utytułowanymi koleżankami: Virginią Ruano Pascual, Amélie Mauresmo, Mary Pierce, Sereną Williams i Jennifer Capriati (1 WTA), w finale pokonana przez Ivę Majoli. Awansowała na 17. miejsce w klasyfikacji WTA. W październiku triumfowała w Zurychu po dramatycznym finale z Lindsay Davenport (wynik 6:7(5), 7:6(8), 6:3; obrona piłki meczowej w tie-breaku drugiego seta). zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA po raz drugi w karierze, ale odpadła w pierwszej rundzie. W 2003 wystąpiła w półfinałach w Gold Coast, Sopocie i Linzu.
W styczniu 2004 osiągnęła swój jedyny w karierze półfinał turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. W Melbourne była rozstawiona z numerem 22, odprawiła Paolę Suárez, Nathalie Dechy, Lisę Raymond, zatrzymując się na późniejszej wicemistrzyni, Kim Clijsters. W Charleston również awansowała do półfinału, eliminując po drodze Jelenę Diemientjewą i Lindsay Davenport. W Birmingham przepadła w konfrontacji z Mariją Szarapową, która niespełna miesiąc później wygrała Wimbledon. Na koniec sezonu przed własną publicznością w Zurychu również walczyła o wejście do finału, ale uległa Alicii Molik. Wcześniej jednak pokonała Magdalenę Maleewą, Fabiolę Zuluagę i Paolę Suárez.
2005-2008
edytujW 2005 roku Schnyder ponownie zaczęła być bardzo znaczącą postacią w kobiecym tenisie. W pierwszym turniejowym starcie w sezonie odniosła zwycięstwo, pokonując w finale w Gold Coast faworytkę publiczności, Samanthę Stosur. Wkrótce awansowała do ćwierćfinału Australian Open. W Charleston i Berlinie zagrała w półfinałach; w tym drugim występie eliminując Kim Clijsters i Swietłanę Kuzniecową. Została wicemistrzynią w zawodach pierwszej kategorii w Rzymie, pokonała tam Mariję Szarapową. W lipcu dodała do swojej kolekcji dziewiąty profesjonalny tytuł, wygrywając w Cincinnati. Jesienią wystąpiła w finałach w Zurychu i Linzu; ponownie zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA, ale nie przeszła fazy grupowej.
W 2006 była wicemistrzynią w Charleston (przegrała z Nadią Pietrową) i Stanford (uległa Kim Clijsters); sześciokrotnie grała w półfinałach. Cały sezon spędziła w czołowej dziesiątce rankingu WTA. W 2007 zakończyła na finałach rywalizację w San Diego i Linzu; w Dosze bliska była pokonania Justine Henin; przegrała 6:3, 4:6, 5:7, prowadziła 5:3 w trzecim secie i miała piłkę meczową. Po raz pierwszy w karierze doszła do czwartej rundy Wimbledonu. W 2008 na Bali wygrała swój ostatni profesjonalny turniej w grze pojedynczej, w finale ogrywając Tamirę Paszek. W tym samym roku była finalistką w Bangalore.
2009-2011
edytujDo 2011 roku awansowała jeszcze do trzech finałów: w 2009 i 2010 w Budapeszcie i w 2010 w Linzu. Odnotowała kilka cennych zwycięstw: w 2009 roku w Rzymie nad Sereną Williams (2 WTA), w Madrycie nad Nadią Pietrową (10 WTA) i Jeleną Janković (4 WTA), w Luksemburgu nad Kim Clijsters (18 WTA), oraz w 2010 roku w Madrycie nad Agnieszką Radwańską (9 WTA),.
Ostatni zawodowy występ Szwajcarki miał miejsce podczas wielkoszlemowego French Open 2011. Przegrała mecz pierwszej rundy gry pojedynczej z Soraną Cîrsteą 1:6, 3:6; w deblu wystąpiła w parze z Anną Leną Grönefeld i odpadły w drugiej rundzie.
Szwajcarka ogłosiła zakończenie tenisowej kariery dnia 28 maja 2011 w Paryżu, w czasie trwania wielkoszlemowego Roland Garros.
2015-2016
edytujW lipcu 2015 roku Szwajcarka wznowiła tenisową karierę[1]. W dwóch pierwszych startach przegrała mecze otwarcia, ale w turnieju w Oldenzaal udanie przeszła przez eliminacje i została powstrzymana dopiero w ćwierćfinale. Na przełomie sierpnia i września nastąpił przełom, gdyż wygrała zawody w Pradze (ITF z pulą nagród 10.000 dolarów) – był to czwarty triumf Schnyder na tym poziomie rozgrywek. Wówczas powróciła do rankingu WTA Tour[2]. Do końca sezonu zaliczyła jeszcze jeden finał turnieju ITF – w połowie grudnia w meczu mistrzowskim w Bankoku uległa Kai Kanepi 3:6, 3:6[3]. Rok zakończyła na 740. miejscu w rankingu WTA Tour.
W styczniu 2016 roku wystąpiła w dwóch turniejach ITF, w obu przegrywając w drugim meczu. Miesiąc później przeszła przez eliminacje we włoskim Beinasco, a w głównym turnieju odpadła w drugiej rundzie. W kwietniu wróciła na korty WTA i przystąpiła do kwalifikacji do turnieju rangi WTA Premier w Charleston[4]. Mimo porażki w pierwszej rundzie z Samanthą Crawford 2:6, 6:1, 2:6 osiągnęła najwyższą pozycję po powrocie do tenisa – w notowaniu z 11 kwietnia 2016 roku została sklasyfikowana na 450 miejscu.
Gra podwójna
edytujPatty Schnyder odnosiła sukcesy również w grze podwójnej. W 1998 wygrała zawody WTA w Hamburgu, partnerując Barbarze Schett. Z Austriaczką triumfowała również dwukrotnie w turnieju halowym w Paryżu (2003, 2004). W lutym 2002 zwyciężyła w Antwerpii w parze z Magdaleną Maleewą; ostatni tytuł odnotowała w 2008 w Stuttgarcie (z Grönefeld). Jedenaście razy kończyła turnieje deblowe w roli wicemistrzyni; między innymi w 1999 w Hilton Head (pierwsza kategoria) i w 2009 w Charleston (ranga Premier). Regularnie brała udział w imprezach wielkoszlemowych w tej konkurencji. W US Open 2004 awansowała do półfinału (z Schett, przegrały z Kuzniecową i Lichowcewą), a potem wyrównała ten wynik we French Open 2005 w duecie z Coriną Morariu. 6 czerwca 2005 zajmowała piętnaste miejsce w rankingu deblistek WTA.
Okazyjnie próbowała swoich sił w wielkoszlemowych turniejach gry mieszanej. Cztery razy odpadła w pierwszej rundzie, raz w drugiej, a podczas Australian Open 2009 uzyskała najlepszy rezultat, jakim jest ćwierćfinał. Jej partnerem był wówczas Wesley Moodie, a pogromcami szwajcarsko-południowoafrykańskiego duetu okazali się Anabel Medina Garrigues i Tommy Robredo.
Występy reprezentacyjne
edytujW latach 1996–2011 reprezentowała Szwajcarię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 1998 jej drużyna została finalistą tego turnieju; Schnyder przegrała wtedy trzy spotkania z hiszpańskimi rywalkami. Jej partnerką w ekipie była Martina Hingis (składy były dwuosobowe). W kolejnych edycjach Szwajcarki nie zdołały przebić się do Grupy Światowej, a Patty po raz ostatni wystąpiła w barwach swojego kraju w kwietniu 2011 w konfrontacji ze Szwedkami w Lugano, gdzie zdobyła dwa punkty w grze pojedynczej. Ustanowiła wówczas nietypowy rekord – została najstarszą reprezentantką Helwecji w Pucharze Federacji, mając 32 lata i 123 dni.
Jej przygoda z letnimi igrzyskami olimpijskimi rozpoczęła się w 1996 roku w Atlancie, ale trafiła od razu na Conchitę Martínez i zdołała uskładać tylko trzy gemy. Po ośmiu latach przerwy w Atenach doszła do trzeciej rundy, a w Pekinie w 2008 do drugiej. W grze podwójnej osiągnęła ćwierćfinał z Martiną Hingis w 1996, potem nie przeszła już nigdy drugiej rundy.
Podsumowanie kariery
edytujSchnyder otrzymała od WTA nagrodę na Debiut Roku 1998.
Przez kilkanaście lat rywalizacji zgromadziła jedenaście singlowych i pięć deblowych tytułów turniejowych WTA. Doszła przynajmniej do ćwierćfinałów w trzech z czterech imprez Wielkiego Szlema (oprócz Wimbledonu, tam najdalej była w czwartej rundzie); była półfinalistką US Open w grze podwójnej i ćwierćfinalistką Australian Open w grze mieszanej; notowana w czołowej dziesiątce indywidualnego rankingu WTA; wraz z drużyną Szwajcarii wystąpiła w Pucharze Federacji, przez wiele lat była najlepszą tenisistką swojego kraju.
Życie prywatne
edytujMa dwa koty, Mistera i Gizmo oraz australijskiego psa Tuckera. W wolnych chwilach czyta i ogląda filmy. Interesuje się wieloma sportami, w tym golfem, piłką nożną i bilardem. Jej ulubioną książką jest biografia Nelsona Mandeli. Podziwia pracę Jeana Zieglera (szwajcarski obrońca praw człowieka) i Michaela Moore’a.
5 grudnia 2003 w niemieckim Baden-Baden poślubiła Rainera Hofmanna (pochodzącego z Frankfurtu), który został jej trenerem. Małżeństwu z Hofmannem przeciwni byli rodzice Schnyder, a tenisistka zerwała z nimi kontakt.
Schnyder razem z mężem pisali książkę The White Mile, która miała zostać wydana jesienią 2011, jednak nie doszło do jej opublikowania.
26 kwietnia 2012 zostały sprzedane w aukcji meble Schnyder i jej męża, a także rakiety i piłki tenisowe należące do zawodniczki. Hofmannowie oddali je do przechowalni wiosną 2011, kiedy wyprowadzali się ze swojego domu w Bach w kantonie Schwyz. Nie uiścili jednak opłat za ich przetrzymywanie, które wzrosły do wysokości 380 tysięcy franków szwajcarskich. We wrześniu 2013 para ogłosiła separację[5][6]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem[7], jak podały media – z powodu niewierności Hofmanna.
W czerwcu 2014 roku ogłosiła, że spodziewa się narodzin pierwszego dziecka[8][9]. 25 listopada urodziła córkę, której nadane zostały imiona Kim Ayla[10][11]. Ojcem dziewczynki jest partner tenisistki, Niemiec Jan Heino[12]. Para spotyka się od 2011 roku i mieszkają razem w pobliżu Hanoweru.
Historia występów wielkoszlemowych
edytuj- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
edytujTurniej | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 – 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z–P | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 4R | 4R | 2R | 4R | 1R | 1R | 4R | SF | QF | QF | 4R | 2R | 2R | A | 1R | koniec kariery | A | A | Q1 | 0 / 14 | 31 – 14 | ||
French Open | A | A | 1R | 3R | QF | 3R | 1R | 2R | 4R | 4R | 2R | 4R | 4R | 4R | QF | 1R | 1R | 1R | koniec kariery | A | A | A | 0 / 16 | 29 – 16 | ||
Wimbledon | A | A | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 3R | 2R | 1R | 2R | 1R | 2R | 4R | 1R | 1R | 1R | koniec kariery | A | A | A | Q1 | 0 / 15 | 10 – 15 | ||
US Open | A | A | A | 3R | QF | 3R | 2R | 2R | 3R | 2R | 4R | 4R | 4R | 3R | QF | 2R | 3R | koniec kariery | A | A | Q2 | 1R | 0 / 15 | 31 – 15 | ||
Ranking na koniec roku | 786 | 152 | 64 | 26 | 11 | 21 | 25 | 37 | 15 | 23 | 14 | 7 | 9 | 16 | 14 | 43 | 44 | – | – | 740 | 304 | 144 | 286 | 0 / 60 | 101 – 60 |
Występy w grze podwójnej
edytujTurniej | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 – 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z–P | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 1R | 2R | 3R | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | A | 3R | 2R | QF | A | 3R | koniec kariery | A | A | A | 0 / 13 | 14 – 13 | |||
French Open | A | A | A | 3R | QF | 3R | A | 2R | QF | 3R | 3R | SF | 2R | 1R | 1R | QF | 1R | 2R | koniec kariery | A | A | A | 0 / 14 | 24 – 14 | |||
Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | 3R | A | A | 1R | A | A | 1R | koniec kariery | A | A | A | A | 0 / 10 | 5 – 10 | |||
US Open | A | A | A | 1R | QF | 1R | 2R | 1R | 2R | 2R | SF | QF | A | 2R | 3R | 3R | 1R | koniec kariery | A | A | A | A | 0 / 13 | 18 – 13 | |||
Ranking na koniec roku | – | 441 | 104 | 59 | 29 | 41 | 47 | 77 | 56 | 40 | 18 | 32 | – | 87 | 52 | 31 | 110 | – | – | – | – | – | – | 0 / 50 | 61 – 50 |
Występy w grze mieszanej
edytujTurniej | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 – 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z–P | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | A | A | koniec kariery | A | A | A | 0 / 1 | 3 – 1 | |||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | koniec kariery | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||
Wimbledon | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | koniec kariery | A | A | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | |||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | 2R | A | koniec kariery | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | |||
0 / 6 | 4 – 6 |
Finały turniejów WTA
edytujLegenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
Puchar Wielkiego Szlema | |
1988 – 2008 |
|
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 27 (11–16)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 września 1996 | Karlowe Wary | Ceglana | Ruxandra Dragomir | 2:6, 6:3, 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 18 stycznia 1998 | Hobart | Twarda | Dominique Monami | 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 22 lutego 1998 | Hanower | Dywanowa (hala) | Jana Novotná | 6:0, 2:6, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 24 maja 1998 | Madryt | Ceglana | Dominique Monami | 3:6, 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 4. | 12 lipca 1998 | Maria Lankowitz | Ceglana | Gala León García | 6:2, 4:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 19 lipca 1998 | Palermo | Ceglana | Barbara Schett | 6:1, 5:7, 6:2 |
Finalistka | 2. | 4 października 1998 | Monachium | Twarda (hala) | Venus Williams | 2:6, 6:3, 2:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 10 stycznia 1999 | Gold Coast | Twarda | Mary Pierce | 4:6, 7:6(5), 6:2 |
Finalistka | 3. | 16 lipca 2000 | Klagenfurt | Ceglana | Barbara Schett | 7:5, 4:6, 4:6 |
Finalistka | 4. | 15 lipca 2001 | Wiedeń | Ceglana | Iroda Tulyaganova | 3:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 5 listopada 2001 | Pattaya | Twarda | Henrieta Nagyová | 6:0, 6:4 |
Finalistka | 5. | 21 kwietnia 2002 | Charleston | Ceglana | Iva Majoli | 6:7(5), 4:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 14 października 2002 | Zurych | Twarda | Lindsay Davenport | 6:7(5), 7:6(8), 6:3 |
Zwyciężczyni | 9. | 8 stycznia 2005 | Gold Coast | Twarda | Samantha Stosur | 1:6, 6:3, 7:5 |
Finalistka | 6. | 15 maja 2005 | Rzym | Ceglana | Amélie Mauresmo | 6:2, 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 18 lipca 2005 | Cincinnati | Twarda | Akiko Morigami | 6:4, 6:0 |
Finalistka | 7. | 23 października 2005 | Zurych | Twarda (hala) | Lindsay Davenport | 6:7(5), 3:6 |
Finalistka | 8. | 29 października 2005 | Linz | Twarda (hala) | Nadieżda Pietrowa | 6:4, 3:6, 1:6 |
Finalistka | 9. | 16 kwietnia 2006 | Charleston | Ceglana | Nadieżda Pietrowa | 3:6, 6:4, 1:6 |
Finalistka | 10. | 30 lipca 2006 | Stanford | Twarda | Kim Clijsters | 4:6, 2:6 |
Finalistka | 11. | 5 sierpnia 2007 | San Diego | Twarda | Marija Szarapowa | 2:6, 6:3, 0:6 |
Finalistka | 12. | 28 października 2007 | Linz | Twarda (hala) | Daniela Hantuchová | 4:6, 2:6 |
Finalistka | 13. | 9 marca 2008 | Bangalore | Twarda | Serena Williams | 5:7, 3:6 |
Zwyciężczyni | 11. | 14 września 2008 | Bali | Twarda | Tamira Paszek | 6:3, 6:0 |
Finalistka | 14. | 12 lipca 2009 | Budapeszt | Ceglana | Ágnes Szávay | 6:2, 4:6, 2:6 |
Finalistka | 15. | 11 lipca 2010 | Budapeszt | Ceglana | Ágnes Szávay | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 16. | 17 października 2010 | Linz | Twarda (hala) | Ana Ivanović | 1:6, 2:6 |
Gra podwójna 16 (5–11)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 12 kwietnia 1998 | Amelia Island | Ceglana | Barbara Schett | Sandra Cacic Mary Pierce |
6:7(5), 6:4, 6:7(5) |
Zwyciężczyni | 1. | 3 maja 1998 | Hamburg | Ceglana | Barbara Schett | Martina Hingis Jana Novotná |
7:6(3), 3:6, 6:3 |
Finalistka | 2. | 19 lipca 1998 | Palermo | Ceglana | Barbara Schett | Elena Wagner Pavlina Stojanowa |
4:6, 2:6 |
Finalistka | 3. | 4 kwietnia 1999 | Hilton Head | Ceglana | Barbara Schett | Jelena Lichowcewa Jana Novotná |
1:6, 4:6 |
Finalistka | 4. | 16 lipca 2000 | Klagenfurt | Ceglana | Barbara Schett | Laura Montalvo Paola Suárez |
6:7(5), 1:6 |
Finalistka | 5. | 28 października 2001 | Luksemburg | Twarda (hala) | Bianka Lamade | Jelena Bowina Daniela Hantuchová |
3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 17 lutego 2002 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Magdalena Maleewa | Nathalie Dechy Meilen Tu |
6:3, 6:7(3), 6:3 |
Zwyciężczyni | 3. | 9 lutego 2003 | Paryż | Dywanowa (hala) | Barbara Schett | Marion Bartoli Stéphanie Cohen-Aloro |
2:6, 6:2, 7:6(5) |
Finalistka | 6. | 4 maja 2003 | Bol | Ceglana | Emmanuelle Gagliardi | Petra Mandula Patricia Wartusch |
3:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 15 lutego 2004 | Paryż | Dywanowa (hala) | Barbara Schett | Silvia Farina Elia Francesca Schiavone |
6:3, 6:2 |
Finalistka | 7. | 31 października 2004 | Linz | Twarda (hala) | Nathalie Dechy | Janette Husárová Jelena Lichowcewa |
2:6, 5:7 |
Finalistka | 8. | 10 kwietnia 2005 | Amelia Island | Ceglana | Květa Peschke | Bryanne Stewart Samantha Stosur |
4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 5 października 2008 | Stuttgart | Twarda (hala) | Anna-Lena Grönefeld | Květa Peschke Rennae Stubbs |
6:2, 6:4 |
Finalistka | 9. | 19 października 2008 | Zurych | Twarda (hala) | Anna-Lena Grönefeld | Cara Black Liezel Huber |
1:6, 6:7(3) |
Finalistka | 10. | 19 kwietnia 2009 | Charleston | Ceglana | Līga Dekmeijere | Bethanie Mattek-Sands Nadieżda Pietrowa |
7:6(5), 2:6, 9–11 |
Finalistka | 11. | 27 lipca 2009 | Stambuł | Twarda | Julia Görges | Lucie Hradecká Renata Voráčová |
6:2, 3:6, 10–12 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
edytujW grze pojedynczej
edytujRok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
1998 | 1 runda | Martina Hingis | 6:4, 0:6, 3:6 |
2002 | 1 runda | Venus Williams | 2:6, 6:7(7) |
2005 | RR | Lindsay Davenport Marija Szarapowa Nadieżda Pietrowa |
3:6, 5:7 1:6, 6:3, 3:6 6:0, 5:7, 6:4 |
Finały turniejów ITF
edytujturnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 14 (7-7)
edytujRezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 14/05/1995 | Nitra | 10 000 | Ceglana | Barbara Castro | 1:6, 6:2, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 21/05/1995 | Preszów | 10 000 | Ceglana | Jana Ondrouchová | 6:1, 6:0 |
Zwyciężczyni | 3. | 25/06/1995 | Cureglia | 10 000 | Ceglana | Camilla Kremer | 6:2, 6:1 |
Finalistka | 1. | 03/09/1995 | Ateny | 25 000 | Ceglana | Henrieta Nagyová | 2:6, 0:6 |
Finalistka | 2. | 21/04/1996 | Murcja | 75 000 | Ceglana | Elena Wagner | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 3. | 08/09/1996 | Bratysława | 75 000 | Ceglana | Henrieta Nagyová | 0:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 05/08/2015 | Praga | 10 000 | Ceglana | Zuzana Luknarová | 6:1, 6:2 |
Finalistka | 4. | 20/12/2015 | Bangkok | 75 000 | Twarda | Kaia Kanepi | 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 22/05/2016 | Båstad | 10 000 | Ceglana | Melanie Stokke | 6:1, 6:3 |
Finalistka | 5. | 10/06/2017 | Essen | 25 000 | Ceglana | Kaia Kanepi | 3:6, 7:6(5), 0:2 krecz |
Zwyciężczyni | 6. | 01/07/2017 | Périgueux | 25 000 | Ceglana | Camilla Rosatelloi | 6:4, 7:5 |
Zwyciężczyni | 7. | 30/07/2017 | Horb | 25 000 | Ceglana | Conny Perrin | 6:3, 6:1 |
Finalistka | 6. | 17/09/2017 | Biarritz | 80 000 | Ceglana | Mihaela Buzărnescu | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 7. | 05/11/2017 | Toronto | 60 000 | Twarda (hala) | Ysaline Bonaventure | 6:7(3), 3:6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
edytujGra pojedyncza
edytuj- Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie, 1996,
- reprezentując państwo Szwajcaria
Etap | Przeciwniczka | Wynik |
---|---|---|
1. runda | Hiszpania: Conchita Martínez | 1:6, 2:6 |
- Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach, 2004,
- reprezentując państwo Szwajcaria
Etap | Przeciwniczka | Wynik |
---|---|---|
1. runda | Węgry: Petra Mandula | 6:3, 6:4 |
2. runda | Słowacja: Daniela Hantuchová | 3:6, 6:1, 6:4 |
3. runda | Rosja: Swietłana Kuzniecowa | 3:6, 3:6 |
- Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, 2008,
- reprezentując państwo Szwajcaria
Etap | Przeciwniczka | Wynik |
---|---|---|
1. runda | Stany Zjednoczone: Jill Craybas | 6:3, 6:2 |
2. runda | Austria: Sybille Bammer | 4:6, 4:6 |
Gra podwójna
edytuj- Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie, 1996,
- reprezentując państwo Szwajcaria, partnerka Martina Hingis
Etap | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|
1. runda | Słowacja: Karina Habšudová, Radka Zrubaková | 3:6, 6:4, 6:2 |
2. runda | Belgia: Sabine Appelmans, Laurence Courtois | 2:6, 6:1, 7:5 |
ćwierćfinał | Holandia: Manon Bollegraf, Brenda Schultz-McCarthy | 4:6, 3:6 |
- Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach, 2004,
- reprezentując państwo Szwajcaria, partnerka Myriam Casanova
Etap | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|
1. runda | Słowacja: Daniela Hantuchová, Janette Husárová | 6:3, 6:4 |
2. runda | Chiny: Yan Zi, Zheng Jie | 3:6, 3:6 |
- Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, 2008,
- reprezentując państwo Szwajcaria, partnerka Emmanuelle Gagliardi
Etap | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|
1. runda | Grecja: Eleni Daniilidu, Ana Jerasimu | 6:0, 6:4 |
2. runda | Chiny: Yan Zi, Zheng Jie | 3:6, 6:7(2) |
Przypisy
edytuj- ↑ Kacper Kowalczyk: Patty Schnyder powraca do zawodowego tenisa!. sportowefakty.pl, 2015-06-29. [dostęp 2016-03-01]. (pol.).
- ↑ Bartosz Gębicz: 36-letnia Patty Schnyder wraca do gry. Wygrała turniej w Pradze.. przegladsportowy.pl, 2015-09-19. [dostęp 2016-03-01]. (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: Gwiazdorska obsada finału futuresa w Bangkoku. Kaia Kanepi lepsza od Patty Schnyder. sportowefakty.pl, 2015-12-19. [dostęp 2016-03-01]. (pol.).
- ↑ WTA: TBT: Schnyder Slides Through Charleston. wtatennis.com, 2016-04-07. [dostęp 2016-04-14]. (ang.).
- ↑ Patty Schnyder separates from her husband Rainer Hofmann | Women’s Tennis Blog [online], www.womenstennisblog.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Tennis – Former top 10 player Patty Schnyder has separated from her controversial husband [online], www.tennisworldusa.org [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ ITF Tennis - Pro Circuit - Articles - Schnyder claims first title since Pro Circuit return [online], itftennis.com [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-18] .
- ↑ Patty Schnyder pregnant after recent divorce | Women’s Tennis Blog [online], www.womenstennisblog.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Patty Schnyder expecting first child | TENNIS.com [online], www.tennis.com [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ Patty Schnyder gives birth to a baby girl | Women’s Tennis Blog [online], www.womenstennisblog.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Schnyder gives birth to daughter | TENNIS.com [online], www.tennis.com [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ Schwangere Patty Schnyder: Heino ist der Vater ihres Kindes – Blick [online], www.blick.ch [dostęp 2017-11-25] (niem.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2019-09-12] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-09-12] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2019-09-12] (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Patty Schnyder Biography and Olympic Results. Sports-Reference.com. [dostęp 2011-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2010)]. (ang.).