Wikipedia

Paul Juon

Paul Juon, ros. Па́вел Фёдорович Юо́н Pawieł Fiodorowicz Juon (ur. 23 lutego?/6 marca 1872 w Moskwie, zm. 21 sierpnia 1940 w Vevey[1][2]) – niemiecki kompozytor pochodzenia rosyjskiego.

Paul Juon
Imię i nazwisko

Pawieł Fiodorowicz Juon

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1872
Moskwa

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1940
Vevey

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

W latach 1888–1893 studiował w Konserwatorium Moskiewskim, gdzie jego nauczycielami byli Anton Arienski i Siergiej Taniejew (kompozycja) oraz Jan Hřímalý (skrzypce)[1][2]. Od 1894 do 1895 roku kształcił się u Woldemara Bargiela w Hochschule für Musik w Berlinie, gdzie uzyskał nagrodę im. Felixa Mendelssohna[1][2]. W latach 1896–1897 uczył gry na skrzypcach i teorii muzyki w konserwatorium w Baku[1]. W 1897 roku osiadł w Berlinie, gdzie w latach 1906–1934 wykładał kompozycję w Hochschule für Musik[1]. Pracował też jako nauczyciel w szkole muzycznej w Dreźnie[1]. Od 1919 roku był członkiem Preussische Akademie der Künste[1][2]. W 1934 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia przeszedł na emeryturę i wyjechał do Szwajcarii[1].

W swojej twórczości łączył elementy typowe dla romantyzmu i neoklasyczne, wykorzystując zapożyczone z rosyjskich melodii i tańców ludowych modalizmy i ostinata[1].

Ważniejsze kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Symfonia A-dur (1903)
  • Vaegtervise (1906)
  • Aus einem Tagebuch (ok. 1906)
  • Symfonia kameralna (1907)
  • Eine Serenadenmusik (1908)
  • 3 koncerty skrzypcowe (I h-moll 1909, II A-dur 1913, III a-moll 1931)
  • Episodes concertantes d-moll na trio fortepianowe i orkiestrę (1912)
  • Mysterien na wiolonczelę i orkiestrę (1928)
  • Serenade na smyczki (1929)
  • Mała symfonia na smyczki (1930)
  • Divertimento na smyczki (1933)
  • Anmut und Wurde (1937)
  • Rhapsodische Sinfonie (1939)
  • Tanz-Capricen (1941)
  • Burletta na skrzypce i orkiestrę (1940)
  • Sinfonietta capricciosa (1940)

Utwory kameralne

  • 3 kwartety smyczkowe (1898, 1904, 1920)
  • kwintety fortepianowe (I d-moll 1906, II F-dur 1909)
  • tria fortepianowe (I 1901, Trio-Caprice 1908, Trio 1915, Litaniae 1920 zrewid. 1929, Legende 1930, Suite 1932)
  • Sekstet na 2 skrzypiec, altówkę, 2 wiolonczele i fortepian (1902)
  • Divertimento na kwintet dęty i fortepian (1913)
  • Kwintet dęty (1930)
  • Arabesken na obój, klarnet i fagot (1941)

Pieśni na głos i fortepian

  • 5 Lieder (1900)
  • Mörtelweibs Tochter (1907)
  • 3 Lieder (1907)
  • Österreichische Reiterlied (1914)

Balet

  • Psyche na tenora, chór i orkiestrę (1906)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 515–516. ISBN 83-224-0453-0.
  2. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1794. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Juon&oldid=71472150”