Wikipedia

Paul Poirier

Paul Poirier (ur. 6 listopada 1991 w Ottawie) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Piper Gilles. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (2010, 2018, 2022), wicemistrz (2024) i dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata (2021, 2023), mistrz (2024) dwukrotny wicemistrz (2014, 2020) czterech kontynentów, brązowy medalista finału Grand Prix (2010) oraz czterokrotny mistrz Kanady (2011, 2020, 2022, 2024).

Paul Poirier
Ilustracja
Piper Gilles i Paul Poirier na podium Skate Canada International 2018
Reprezentacja

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1991
Ottawa

Wzrost

174 cm

Konkurencja

Pary taneczne
Soliści (2005–2009)

Partner sportowy

Piper Gilles
Poprzednio:
Vanessa Crone

Trener

Carol Lane, Jon Lane, Juris Razgulajevs
Poprzednio:
Roy Bradshaw

Klub

Scarboro FSC

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

219,68
Mistrzostwa świata 2024

Taniec rytmiczny

87,80
Grand Prix Espoo 2022

Taniec dowolny

133,17
Mistrzostwa świata 2024

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Mistrzostwa świata
srebro Montreal 2024 pary taneczne
brąz Saitama 2023 pary taneczne
brąz Sztokholm 2021 pary taneczne
Mistrzostwa czterech kontynentów
złoto Szanghaj 2024 pary taneczne
srebro Seul 2020 pary taneczne
srebro Tajpej 2014 pary taneczne
brąz Anaheim 2019 pary taneczne
brąz Tajpej 2011 pary taneczne
Finał Grand Prix
brąz Pekin 2010 pary taneczne
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Sofia 2008 pary taneczne
Finał Grand Prix
złoto Turyn 2022 pary taneczne
brąz Pekin 2023 pary taneczne
Multimedia w Wikimedia Commons

Życie prywatne

edytuj

Paul Poirier urodził się w Ottawie w prowincji Kanady Ontario. Jego rodzicami są Debra Mendes de Franca i Marc Poirier[1]. Ma brata Davida (ur. 1998), który trenował hokej na lodzie. W 2015 roku ukończył lingwistykę na University of Toronto z tytułem licencjata (ang. bachelor's dergree)[2], a następnie podjął studia magisterskie na tym samym kierunku[3][4].

Kariera

edytuj
 
Crone i Poirier podczas występu na mistrzostwach świata juniorów 2008

Kariera juniorska

edytuj

Paul Poirier debiutował w zawodach juniorów młodszych w kategorii par tanecznych z Vanessą Crone[5]. Para rozpoczęła wspólną jazdę w maju 2001 roku. Wspólnie zostali zarówno mistrzami Kanady juniorów młodszych jak i juniorów. W sezonie 2007/08 zostali wicemistrzami świata juniorów oraz wygrali dwa zawody z cyklu Junior Grand Prix w Chorwacji i Rumunii[5]. W finale Junior Grand Prix zajęli czwarte miejsce[6]. W tym samym czasie debiutowali w seniorskich mistrzostwach Kanady, gdzie także zajęli miejsce tuż za podium.

Kariera seniorska

edytuj

W latach 2008–2011 Poirier i Crone występowali w zawodach międzynarodowych w kategorii seniorów. Regularnie stawali na podium zawodów z cyklu Grand Prix i mistrzostwach Kanady[7]. W sezonie 2009/10 zadebiutowali na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver. Na zawodach olimpijskich zajęli 15. miejsce w tańcu obowiązkowym, 17. miejsce w tańcu oryginalnym i 12. miejsce w tańcu dowolnym co pozwoliło im osiągnąć notę łączną 164.60 pkt i dało ostatecznie 14. miejsce. W sezonie 2010/11 wygrali Skate Canada International i zakwalifikowali się do finału Grand Prix w Pekinie, gdzie wygrali brązowy medal[6][8]. Pod nieobecność pretendentów do tytułu krajowego, pary Virtue / Moir, to Poirier i Crone zostali mistrzami Kanady[9]. Ich ostatnim wspólnym występem były mistrzostwa świata w Moskwie, gdzie zajęli 10. miejsce. Para ogłosiła rozstanie 2 czerwca 2011 roku, po 10 latach wspólnej kariery[3].

Po zakończeniu jazdy z Crone, Poirier skontaktował się z amerykańską łyżwiarką Piper Gilles, która szukała partnera od ponad roku. Po odbyciu wspólnych prób, szybko podjęli decyzję o podjęciu współpracy w lipcu 2011 r[10]. Oznaczało to dla nich utratę szansy na starty w zawodach międzynarodowych w sezonie 2011/12, gdyż Gilles jako Amerykanka nie miała odpowiednich kwalifikacji do reprezentowania Kanady. Zadebiutowali na mistrzostwach Kanady w 2012 r. zajmując bardzo dobre trzecie miejsce za duetami Virtue/Moir oraz Weaver/Poje. Ich celem był start na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi, dlatego Piper Gilles rozpoczęła ubieganie się o obywatelstwo kanadyjskie, które otrzymała 17 grudnia 2013 r.[11][12]. Styl jazdy Gilles i Poirier był od początku bardzo oryginalny. Wybierają oni wyjątkowe melodie i często niebanalne aranżacje swoich tańców np. rezygnując z najczęściej prezentowanych stylów tańca.

W sezonie 2012/13 Gilles i Poirier zadebiutowali w zawodach Grand Prix i wygrali U.S. Classic. W sezonie 2013/14 nie udało im się zakwalifikować na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2014, gdyż zajęli dopiero czwarte miejsce na mistrzostwach Kanady[13]. Zdołali za to wejść do najlepszej dziesiątki par tanecznych na mistrzostwach świata oraz zdobyli srebro na mistrzostwach czterech kontynentów. W latach 2014–2017 regularnie stawali na podium zawodów z cyklu Grand Prix oraz zajmowali lokaty w pierwszej dziesiątce najlepszych par tanecznych na mistrzostwach świata i czterech kontynentów. W 2014 r. zajęli piąte miejsce w finale Grand Prix[14].

W sezonie olimpijskim 2017/18 zajęli drugie miejsce na mistrzostwach Kanady i uzyskali kwalifikację na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018 w Pjongczangu[15]. Na zawodach olimpijskich zaprezentowali oryginalny taniec krótki do rytmów mambo i bossa novy oraz taniec dowolny inspirowany filmem James Bond. Ostatecznie w swoim debiucie olimpijskim zajęli ósme miejsce[16].

Osiągnięcia

edytuj

Pary taneczne

edytuj

Z Piper Gilles

edytuj
Zawody 11–12 12–13 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20 20–21 21–22 22–23 23–24
Międzynarodowe[17]
Zimowe igrzyska olimpijskie 8 7
Mistrzostwa świata 18 8 6 8 8 6 7 C 3 5 3 2
Mistrzostwa czterech kontynentów 5 2 4 5 6 3 2 1
GP Finał Grand Prix 5 5 1 3
GP Cup of China 1
GP Grand Prix Espoo 5 1
GP Internationaux de France 6 2 2 3 3 2
GP NHK Trophy 5
GP Rostelecom Cup 6 4 2
GP Skate America 3 4
GP Skate Canada International 4 2 3 3 1 1 1 1
CS Autumn Classic International 2 3 1
CS Golden Spin Zagrzeb 1
CS Memoriał Ondreja Nepeli 1
CS Nebelhorn Trophy 3 1
U.S. International Classic 1
Krajowe[17]
Mistrzostwa Kanady 3 2 4 2 2 3 2 2 1 C 1 WD 1
SC Challenge 1

Z Vanessą Crone

edytuj
 
Crone i Poirier na mistrzostwach Kanady 2011
 
Crone i Poirier na mistrzostwach czterech kontynentów 2011
Zawody 03–04 04–05 05–06 06–07 07–08 08–09 09–10 10–11
Międzynarodowe[18]
Igrzyska olimpijskie 14
Mistrzostwa świata 12 7 10
Mistrzostwa czterech kontynentów 4 3
GP Finał Grand Prix 6 3
GP NHK Trophy 3
GP Rostelecom Cup 4
GP Skate America 2
GP Skate Canada International 2 1
GP Trophée Eric Bompard 4
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[18]
Mistrzostwa świata juniorów 9 2
JGP Finał 4
JGP w Andorze 7
JGP w Chorwacji 1
JGP w Norwegii 3
JGP w Rumunii 1
JGP na Tajwanie 5
Krajowe[18]
Mistrzostwa Kanady 12 N 1 N 6 J 1 J 4 2 2 1

Soliści

edytuj
Zawody 05–06 06–07 07–08 08–09
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
JGP we Francji 10
Krajowe
Mistrzostwa Kanady 5 N 3 N 2 J 11

Programy

edytuj
 
Taniec dowolny Evita w finale Grand Prix 2022
 
Taniec rytmiczny Mack and Mabel medley (Finnstep) na Skate Canada International 2019
 
Taniec dowolny Vincent na Skate Canada International 2018
 
Taniec krótki Disco Inferno (Midnight Blues) na mistrzostwach czterech kontynentów 2017

Piper Gilles / Paul Poirier

Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD)
2023–24
[19]
  • No More "I Love You's" – The Lover Speaks, David Freeman, Joseph Hughes
  • Addicted To Love – Robert Palmer
    choreografia: Alexandra Crenian
2022–23
[20]
  • Cha-cha: Do What I Do – Lady Bri
  • Rumba: Rhythm Only (Rumba 25) – Dancelife Studio Orchestra
  • Cha-cha: Do What I Do – Lady Bri
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2021–22
[21]
  • Blues: I Guess That’s Why They Call It the Blues – Elton John
  • Disco: I’m Still Standing – Elton John
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2020–21
[22]
  • Mack and Mabel medley:
    • Marsz: Movies Were Movies – Robert Preston
    • Fokstrot: Look What Happened to Mabel – Bernadette Peters
    • Marsz: Entr'acte
    • Marsz: Tap Your Troubles Away – Jerry Herman
      choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs, Jeff Dimitrou
  • Both Sides Now – Joni Mitchell
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2019–20
[23]
  • Mack and Mabel medley:
    • Marsz: Movies Were Movies – Robert Preston
    • Fokstrot: Look What Happened to Mabel – Bernadette Peters
    • Marsz: Entr'acte
    • Marsz: Tap Your Troubles Away – Jerry Herman
      choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs, Jeff Dimitrou
  • Both Sides Now – Joni Mitchell
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2018–19
[24]
  • Tango Romantica: Angelica's Tango – Piernicola Di Muro
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
Sezon Taniec krótki (SD) Taniec dowolny (FD)
2017–18
[25]
  • Bossa Nova: Bossa Cubana – Los Zafiros
  • Mambo: Gopher Mambo – Yma Sumac
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
  • Stolen Hearts
  • Perry Mason Theme – Fred Steiner
  • Smokey Sax Perry – Hollywood Trailer Music Orchestra
2016–17
[26]
  • Blues: Oh What A Night For Dancing – Barry White, Vance Wilson
  • Disco: Disco Inferno – Leroy Green, Ron Kersey
  • Con Buena Onda – Daniel Lomuto, Ernesto Baffa, Hector M. Acre
2015–16
[27]
  • The Beatles medley:
    • Walc: Lucy in the Sky with Diamonds
    • Marsz: Norwegian Wood
    • Walc: Ob-La-Di, Ob-La-Da
  • Saudade medley:
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane, Piper Gilles, Paul Poirier
    • She Said – Jorane
    • Neverland – Takenobu
2014–15
[28]
2013–14
[29]
  • Swing: Just One Dance – Caro Emerald
  • Quickstep: You Don't Leave Me – Caro Emerald
2012–13
[30]
  • Mary Poppins medley – Richard M. Sherman, Robert B. Sherman
    choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs
    • Overture
    • Step in Time
  • The Gulag Orchestra – Beirut
  • I Don’t Think About You Anymore But
    I Don’t Think About You Any less – Hungry Ghosts
  • Nicoleta – Fanfare Ciocărlia
    choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs, Christopher Dean
2011–12

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Robert Brodie: Game on for Canada’s Olympic newbies. IFS Magazine, 2018-01-25. [dostęp 2018-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-06)]. (ang.).
  2. ↑ Paul Poirier. olympic.ca. [dostęp 2021-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-29)]. (ang.).
  3. ↑ a b Crone, Poirier announce end of partnership. icenetwork, 2011-06-02. [dostęp 2018-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)]. (ang.).
  4. ↑ Jelena Damjanovic: U of T alumni, staff at the 2018 Winter Olympic Games in Pyeongchang. utoronto.ca, 2018-02-12. [dostęp 2021-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-15)]. (ang.).
  5. ↑ a b Barry Mittan: Passionate Performances Propel Poirier and Crone. Golden Skate, 2008-05-17. [dostęp 2018-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-30)]. (ang.).
  6. ↑ a b Elvin Walker: Crone and Poirier evolve into contenders. Golden Skate, 2010-11-28. [dostęp 2018-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-18)]. (ang.).
  7. ↑ Barry Mittan: Crone and Poirier Feel Up to Pre-Olympic Challenges. Golden Skate, 2009-02-15. [dostęp 2018-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-30)]. (ang.).
  8. ↑ Michael Hayakawa, Aurora Banner: Crone, Poirier take bronze in China. The Record, 2010-12-13. [dostęp 2018-05-20]. (ang.).
  9. ↑ Crone, Poirier win 1st national ice dance crown. CBC Sports, 2011-01-24. [dostęp 2018-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-16)]. (ang.).
  10. ↑ Elvin Walker: Gilles and Poirier make big impact at international debut. Golden Skate, 2012-09-23. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-29)]. (ang.).
  11. ↑ Ice Dancer Piper Gilles Receives Canadian Citizenship. Skate Canada, 2013-12-17. [dostęp 2018-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-13)]. (ang.).
  12. ↑ Jeff Green: Piper Gilles lands Canadian citizenship. Hamilton Spectator, 2013-12-17. [dostęp 2018-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-29)]. (ang.).
  13. ↑ Lori Ewing: Ice dancers Gilles and Poirier rebound after heartbreaking season. CTV News, 2014-11-03. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-05)]. (ang.).
  14. ↑ Trophée Eric Bompard: Canada’s Gilles, Poirier win silver. CBC Sports, 2014-11-27. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  15. ↑ Vartan Bzdikian: Ryerson alumna Piper Gilles o her way to first Winter Olympics. The Eyeopener, 2018-01-18. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-02)]. (ang.).
  16. ↑ Beau Dure: Winter Olympics ice dancing: Canada’s Virtue/Moir win gold, Shibutanis take bronze – as it happened. The Guardian, 2018-02-20. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-25)]. (ang.).
  17. ↑ a b Competition Results – Piper GILLES / Paul POIRIER. ISU. [dostęp 2019-02-11]. (ang.).
  18. ↑ a b c Competition Results – Vanessa CRONE / Paul POIRIER. ISU. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-29)]. (ang.).
  19. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2023/2024. ISU. [dostęp 2023-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-09)]. (ang.).
  20. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2022/2023. ISU. [dostęp 2022-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-11)]. (ang.).
  21. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)]. (ang.).
  22. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2020/2021. ISU. [dostęp 2021-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-04)]. (ang.).
  23. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (ang.).
  24. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2018/2019. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  25. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2017/2018. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-19)]. (ang.).
  26. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2016/2017. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-31)]. (ang.).
  27. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2015/2016. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-31)]. (ang.).
  28. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2014/2015. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-29)]. (ang.).
  29. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2013/2014. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-21)]. (ang.).
  30. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2012/2013. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-22)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Poirier&oldid=73234171”