Paul Wild

astronom szwajcarski

Paul Wild (ur. 5 października 1925[1] w Wädenswil koło Zurychu, zm. 2 lipca 2014 w Bernie[2]) – szwajcarski astronom, odkrywca 94 planetoid (93 samodzielnie i jednej wspólnie z Ivo Baueršímą)[3], siedmiu komet[4] oraz kilkudziesięciu supernowych[5].

Paul Wild w 2006 roku
Odkryte planetoidy: 94
(1657) Roemera 6 marca 1961
(1687) Glarona 19 września 1965
(1748) Mauderli 7 września 1966
(1768) Appenzella 23 września 1965
(1773) Rumpelstilz 17 kwietnia 1968
(1775) Zimmerwald 13 maja 1969
(1803) Zwicky 6 lutego 1967
(1830) Pogson 17 kwietnia 1968
(1831) Nicholson 17 kwietnia 1968
(1838) Ursa 20 października 1971
(1839) Ragazza 20 października 1971
(1844) Susilva 30 października 1972
(1845) Helewalda 30 października 1972
(1860) Barbarossa 28 września 1973
(1866) Sisyphus 5 grudnia 1972
(1891) Gondola 11 września 1969
(1892) Lucienne 16 września 1971
(1893) Jakoba 20 października 1971
(1906) Naef 5 września 1972
(1911) Schubart 25 października 1973
(1935) Lucerna 2 września 1973
(1936) Lugano 24 listopada 1973
(1937) Locarno 19 grudnia 1973
(1938) Lausanna 19 kwietnia 1974
(1960) Guisan 25 października 1973
(1961) Dufour 19 listopada 1973
(1962) Dunant 24 listopada 1973
(2001) Einstein 5 marca 1973
(2005) Hencke 2 września 1973
(2029) Binomi 11 września 1969
(2033) Basilea 6 lutego 1973
(2034) Bernoulli 5 marca 1973
(2037) Tripaxeptalis 25 października 1973
(2038) Bistro 24 listopada 1973
(2040) Chalonge 19 kwietnia 1974
(2080) Jihlava 27 lutego 1976
(2081) Sázava 27 lutego 1976
(2087) Kochera 28 grudnia 1975
(2088) Sahlia 27 lutego 1976
(2129) Cosicosi 27 września 1973
(2138) Swissair 17 kwietnia 1968
(2151) Hadwiger 3 listopada 1977
(2152) Hannibal 19 listopada 1978
(2175) Andrea Doria 12 października 1977
(2218) Wotho 10 stycznia 1975
(2229) Mezzarco 7 września 1977
(2239) Paracelsus 13 września 1978
(2262) Mitidika 10 września 1978
(2303) Retsina 24 marca 1979
(2320) Blarney 29 sierpnia 1979
(2337) Boubín 22 października 1976
(2353) Alva 27 października 1975
(2368) Beltrovata 4 września 1977
(2429) Schürer 12 października 1977
(2481) Bürgi 18 października 1977
(2517) Orma 28 września 1968
(2521) Heidi 28 lutego 1979
(2565) Grögler 12 października 1977
(2731) Cucula 21 maja 1982
(2843) Yeti 7 grudnia 1975
(2868) Upupa 30 października 1972
(2914) Glärnisch 19 września 1965
(2950) Rousseau 9 listopada 1974
(2970) Pestalozzi 27 października 1978
(2989) Imago 22 października 1976
(3021) Lucubratio 6 lutego 1967
(3026) Sarastro 12 października 1977
(3060) Delcano 12 września 1982
(3258) Somnium 8 września 1983
(3329) Golay 12 września 1985
(3468) Urgenta 7 stycznia 1975
(3491) Fridolin 30 września 1984
(3552) Don Quixote 26 września 1983
(3582) Cyrano 2 października 1986
(3928) Randa 4 sierpnia 1981
(4323) Hortulus 27 sierpnia 1981
(4471) Graculus 8 listopada 1978
(5369) Virgiugum 22 września 1985
(5708) Melancholia 12 października 1977
(5710) Silentium 18 października 1977
(5986) Xenophon 2 października 1969
(6475) Refugium 29 września 1987
(6620) Peregrina 25 października 1973
(7081) Ludibunda 30 sierpnia 1987
(8061) Gaudium 27 października 1975
(9149) 1977 TD1 12 października 1977
(9302) 1985 TB3 12 października 1985
(9711) Želetava[i] 7 sierpnia 1972
(9716) Severina 27 października 1975
(10488) 1985 RS1 12 września 1985
(13025) Zürich 28 stycznia 1989
(14826) Nicollier 16 września 1985
(16415) 1987 QE7 21 sierpnia 1987
(19251) Totziens 3 września 1994
  1. Wspólnie z Ivo Baueršímą.

Życiorys

edytuj

Studiował matematykę na Uniwersytecie w Zurychu. Od 1955 pracował w Instytucie Astronomii Uniwersytetu w Bernie początkowo jako asystent, od 1971 roku jako wykładowca. W 1976 został profesorem, a w latach 1980–1991 był dyrektorem Instytutu Astronomii. Po przejściu na emeryturę, w latach 1988–2005 piastował stanowisko prezesa Fundacji Fritza Zwicky (Fritz Zwicky Stiftung)[6].

Obserwacje prowadził w Obserwatorium Zimmerwald niedaleko Berna. Do jego odkryć zalicza się między innymi kometa Wild 2, czyli 81P/Wild, z której w 2004 roku sonda Stardust pobrała próbki pyłu. Inne odkryte przez niego komety to: 63P/Wild (Wild 1), 86P/Wild (Wild 3), 116P/Wild (Wild 4), C/1957 U1 (Latyshev-Wild-Burnham), C/1967 C2 (Wild) i C/1968 U1 (Wild)[4].

Jego nazwiskiem nazwano planetoidę (1941) Wild[7].

Przypisy

edytuj
  1. wpis w bazie Uniwersytetu w Bernie. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].
  2. Simon Gsteiger: Ein Stern ist erloschen. [w:] Der Bund [on-line]. 2014-07-30. [dostęp 2014-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)]. (niem.).
  3. Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-06-22. [dostęp 2016-08-14]. (ang.).
  4. a b Wild w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
  5. List of Supernovae. [w:] Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2022-09-06]. (ang.).
  6. Stiftungsrat. Fritz Zwicky Stiftung. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-28)]. (niem.).
  7. (1941) Wild w bazie Minor Planet Center (ang.)

Linki zewnętrzne

edytuj