Paula Kania-Choduń
Paula Kania-Choduń (ur. 6 listopada 1992 w Sosnowcu) – była polska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King. Mistrzyni Polski w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, a także drużynowa mistrzyni Polski. Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej[1][2][3].
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1992 |
Wzrost |
168 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny |
2008 |
Zakończenie kariery |
2022 |
Trener |
Hubert Choudury |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 5 ITF |
Najwyżej w rankingu |
128 (15 czerwca 2015) |
Australian Open |
2Q (2014, 2016) |
Roland Garros |
2R (2015) |
Wimbledon |
1R (2014, 2016) |
US Open |
1R (2014) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
1 WTA, 14 ITF |
Najwyżej w rankingu |
58 (2 maja 2016) |
Australian Open |
1R (2016) |
Roland Garros |
3R (2015) |
Wimbledon |
1R (2015, 2017) |
US Open |
2R (2014, 2016) |
Kariera tenisowa
edytujZaczęła grać w tenisa w wieku siedmiu lat. Pierwszy kontakt z profesjonalnym tenisem miał miejsce w maju 2007 roku, w kwalifikacjach do turnieju ITF w Warszawie. Debiut nie był udany i tenisistka po przegraniu pierwszego meczu z Kim Grajdek odpadła z kwalifikacji. W sierpniu tego samego roku otrzymała dziką kartę do turnieju głównego w Gdyni, ale zarówno w singlu, jak i w deblu odpadła po pierwszej rundzie. We wrześniu zagrała w Kędzierzynie-Koźlu i o ile w singlu odpadła już w pierwszej rundzie, to w deblu (w parze z Weroniką Domagałą) dotarła do półfinału. Pierwszy wygrany mecz singlowy zaliczyła w lipcu 2008 roku, na turnieju w Toruniu, gdzie pokonała w pierwszej rundzie Verdianę Verardi. W maju 2009 roku dotarła do półfinału gry singlowej w Warszawie, pokonując między innymi Sarah Gronert.
W 2010 roku odniosła pierwsze znaczące sukcesy. Na początku lipca wywalczyła złoty medal w tenisowych mistrzostwach Polski, pokonując w finale Aleksandrę Rosolską[4]. Potem, w parze z Weroniką Domagałą, wygrała turniej deblowy w Pieszczanach, a we wrześniu zwyciężyła w singlu, na turnieju w Gliwicach. Rok 2011 przyniósł jej kolejne sukcesy w postaci jednego wygranego turnieju w grze pojedynczej i dwóch w grze podwójnej rangi ITF.
W maju 2010 roku po raz pierwszy wystąpiła na turnieju WTA Tour. Miało to miejsce w Warszawie, gdzie z dziką kartą w parze z Magdą Linette zagrała w pierwszej rundzie turnieju głównego. We wrześniu 2012 roku wystąpiła w kwalifikacjach gry pojedynczej do turnieju Tashkent Open, ale przegrała w pierwszej rundzie z Jekatieriną Byczkową. Sukcesem natomiast okazał się jej udział w turnieju gry podwójnej. Wystąpiła w nim z Paliną Piechawą, z którą w finale pokonały parę Anna Czakwetadze/Wiesna Dołonc. Było to pierwsze zwycięstwo tenisistki w rozgrywkach cyklu WTA Tour.
W 2013 roku, razem z zespołem Carbo Koks Górnik Bytom, zdobyła tytuł drużynowej mistrzyni Polski[5].
W 2014 roku razem z Oksaną Kalasznikową zanotowała finał zawodów WTA International Series w Stambule. W meczu mistrzowskim para przegrała z Misaki Doi i Eliną Switoliną wynikiem 4:6, 0:6.
W 2015 roku, razem z zespołem Carbo Koks Górnik Bytom, ponownie zdobyła tytuł drużynowej mistrzyni Polski.
Finały turniejów WTA
edytujLegenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
2009 – 2020 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra podwójna 6 (1-5)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 15 września 2012 | Taszkent | Twarda | Palina Piechawa | Anna Czakwetadze Wiesna Dołonc |
6:2, krecz |
Finalistka | 1. | 20 lipca 2014 | Stambuł | Twarda | Oksana Kalasznikowa | Misaki Doi Elina Switolina |
4:6, 0:6 |
Finalistka | 2. | 4 sierpnia 2014 | Stanford | Twarda | Kateřina Siniaková | Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro |
2:6, 6:4, 5–10 |
Finalistka | 3. | 31 lipca 2015 | Florianópolis | Ceglana | María Irigoyen | Annika Beck Laura Siegemund |
3:6, 6:7(1) |
Finalistka | 4. | 20 września 2015 | Québec | Dywanowa (hala) | María Irigoyen | Barbora Krejčíková An-Sophie Mestach |
6:4, 3:6, 10–12 |
Finalistka | 5. | 29 kwietnia 2016 | Praga | Ceglana | María Irigoyen | Margarita Gasparian Andrea Hlaváčková |
4:6, 2:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
edytujturnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Wygrane turnieje singlowe (5)
edytujData | Turniej | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 05/09/2010 | Gliwice | ziemna | Anna Korzeniak | 7:6(2), 3:6, 7:5 |
2. | 24/07/2011 | Horb | ziemna | Carina Witthöft | 4:6, 6:4, 7:5 |
3. | 07/07/2013 | Toruń | ziemna | Katarzyna Piter | 6:4, 6:4 |
4. | 02/11/2013 | Tajpej | twarda | Zarina Dijas | 6:1, 6:3 |
5. | 10/08/2014 | Landisville | twarda | Uns Dżabir | 5:7, 6:3, 6:4 |
Wygrane turnieje deblowe (14)
edytujPuchar Federacji
edytujGra pojedyncza
edytujRok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Rywal | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2016 | Grupa Światowa II | 6–7 lutego 2016 Kailua, Stany Zjednoczone |
Stany Zjednoczone (0:4) | Twarda | Venus Williams | Porażka | 5:7, 2:6 |
Sloane Stephens | nie rozegrano | ||||||
2016 | Grupa światowa II Play-off | 16–17 kwietnia 2016 Inowrocław, Polska |
Chińskie Tajpej (1:4) | Twarda (hala) | Hsu Ching-wen | Porażka | 3:6, 4:6 |
Lee Ya-hsuan | Porażka | 6:2, 3:6, 7:9 |
Gra podwójna
edytujRok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Partnerka | Rywalki | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2013 | Europa/Afryka Grupa I | 6–8 lutego 2013 Ejlat, Izrael |
Rumunia (2:1) | Twarda | Alicja Rosolska | Sorana Cîrstea Raluca Olaru |
Porażka | 6:7(10), 2:6 |
Turcja (3:0) | Başak Eraydın İpek Soylu |
Zwycięstwo | 7:5, 7:6(4) | |||||
2016 | Grupa Światowa II | 6–7 lutego 2016 Kailua, Stany Zjednoczone |
Stany Zjednoczone (0:4) | Twarda | Klaudia Jans-Ignacik | Bethanie Mattek-Sands Coco Vandeweghe |
Porażka | 1:6, 5:7 |
2017 | Europa/Afryka Grupa I | 8–11 lutego 2011 Tallinn, Estonia |
Austria (2:1) | Twarda (hala) | Katarzyna Piter | Julia Grabher Tamira Paszek |
Zwycięstwo | 6:3, 6:2 |
Gruzja (2:1) | Magdalena Fręch | Oksana Kalasznikowa Sopia Szapatawa |
Porażka | walkower |
Przypisy
edytuj- ↑ Paula Kania-Chodun | Player Stats & More – WTA Official [online], Women's Tennis Association [dostęp 2022-07-21] (ang.).
- ↑ Paula Kania-Chodun Women's Singles Overview [online], www.itftennis.com [dostęp 2022-07-21] .
- ↑ Tenis w Polsce - Polski Związek Tenisowy - PZT.pl [online], portal.pzt.pl [dostęp 2022-07-21] .
- ↑ Tenisowe mistrzostwa Polski. Paula Kania wygrała w singlu. sport.pl. [dostęp 2010-07-08]. (pol.).
- ↑ Drużynowe mistrzostwa Polski kobiet i mężczyzn – wyniki. Polski Tenis, 2013-06-20. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-23] (ang.).