Paula Rzymianka

Paula Rzymianka, właśc. Kornelia Paula Asinia (ur. 5 maja 347 w Rzymie, zm. 404 lub 406 w Betlejem) – patronka wdów, święta Kościoła katolickiego.

Święta
Paula Rzymianka

Cornelia Paula Asinia

wdowa
Św. Paula z córką św. Eustochią i św. Hieronimem (obraz Francisco de Zurbarána).
Data i miejsce urodzenia	5 maja 347 Rzym
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 404 lub 406 Betlejem
Czczona przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	26 stycznia
Atrybuty	zwój, gąbka, książka, czarny welon
Patronka	wdów

Życiorys

Urodziła się za panowania Konstancjusza II w bogatej szanowanej rodzinie Emiliuszów uważanej za potomków Grakchów i Scypionów. W wieku piętnastu lat została wydana za mąż za pogańskiego arystokratę Taksocjusza (Toxotius), z rodu Juliuszów, z którym miała cztery córki: św. Blezyllę (Blaesilla), Paulinę (późniejszą żonę św. Pammachiusza), św. Eustochię i Rufinę oraz syna Taksocjusza. Życie świętej zostało opisane przez Hieronima ze Strydronu w jego listach.

Początki życia religijnego

Madonna tronująca, adorowana przez świętą Paulę Rzymiankę i świętą Agatę

Paula owdowiała mając 32 lata (379). Planowała poświęcić się całkowicie swojej rodzinie, jednak stawała się coraz bardziej zainteresowana kwestiami religijnymi. Pod wpływem św. Marceli przyłączyła się do pół-zakonnej grupy kobiet. W 382 roku poznała Hieronima ze Strydronu, który przybył do Rzymu wraz ze św. Epifaniuszem i Paulinem i zamieszkał w jej domu podczas pobytu w Rzymie. Później w tym miejscu (wskazanym przez tradycję) wzniesiono kościół św. Hieronima della Carità.

Na Ziemi Świętej

Śmierć córki, Blezylli oraz papieża Damazego I całkowicie odmieniły życie Pauli oraz Hieronima. We wrześniu 385 roku Paula wraz z córką Eustochią opuściła Rzym, aby na Wschodzie prowadzić życie monastyczne. W Antiochii dołączyła do Hieronima, który wyruszył z Rzymu miesiąc przed nią. Początkowo zwiedzała najważniejsze miejsca Ziemi Świętej, później wyruszyła do Egiptu i Palestyny w celu bliższego poznania praktyk anachoretów i cenobitów. Ostatecznie wraz z Hieronimem osiedli w Betlejem, gdzie założyli dwa klasztory: żeński i męski.

Paula miała duży udział w pisaniu prac św. Hieronima. Wszyscy troje byli zaangażowani w ówczesne wydarzenia m.in. związane z Orygenesem.

Zmarła w wieku 57 lub 59 lat i została pochowana w Nazarecie.

Kult

Święta Paula Rzymianka adorująca Dzieciątko Jezus wraz ze świętym Hieronimem

Tradycyjne przedstawienie świętej Pauli na barwnej litografii

Jest patronką wdów. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci. W ikonografii św. Paula przedstawiana jest, jako:

• przeorysza z książką,
• pielgrzym w towarzystwie Hieronima i Eustochii,
• leżąca z twarzą do ziemi przed grotą w Betlejem,
• wchodząca na statek często z płaczącym dzieckiem pozostającym na brzegu,
• płacząca nad dziećmi,
• z atrybutami Męki Pańskiej,
• trzymająca zwój z epistołą św. Hieronima Cogite me Paula,
• z książką i w czarnym welonie ze złotymi frędzlami,
• z gąbką w ręku.

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

Bibliografia

• Paula Rzymianka na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
• Santa Paola Romana – Santi Beati (autor: Domenico Agasso) (wł.)

Linki zewnętrzne

• Żywot ś. Paule zacnej wdowy Rzymianki w Żywotach Świętych Piotra Skargi