Wikipedia

Paweł Deląg

.

Paweł Deląg (ur. 29 kwietnia 1970 w Krakowie) – polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny, a także wokalista.

Paweł Deląg
Ilustracja
Foto: Paweł Matyka (2019)
Data i miejsce urodzenia 29 kwietnia 1970
Kraków
Zawód aktor, piosenkarz
Lata aktywności od 1993
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

ŻyciorysEdytuj

Wczesne lataEdytuj

Urodził się i wychował w Krakowie[1]. Jego młodsza siostra Dorota (ur. 7 sierpnia 1972) została także aktorką. W 1989 ukończył XV Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Krakowie. Zdawał egzaminy wstępne na trzy uczelnie: Akademię Wychowania Fizycznego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego i Państwowej Wyższą Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Ostatecznie w 1993 został absolwentem PWST[2].

KarieraEdytuj

2 lipca 1993 zadebiutował na deskach teatralnych rolą zbójnika Łamagi w warszawskim Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w spektaklu Ernesta Brylla Na szkle malowane w reż. Krystyny Jandy. Grał później w teatrach stołecznych: Na Woli (1995) i Sceny Prezentacje (1994) i im. Stefana Żeromskiego w Kielcach (1993). W latach 1995-1997 związał się z wrocławskim Teatrem Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego[2].

W 2004 był narratorem spektaklu Zbigniewa Książka Świętokrzyska Golgota w reż. Jerzego Zonia w Kieleckim Centrum Kultury w Kielcach.

 
Zdjęcie z planu serialu Tajemnica twierdzy szyfrów (2006); od lewej - górny rząd: Marcin Bosak (Raider), Marcin Dorociński (Afgan), Arkadiusz Janiczek (sierżant); od lewej - dolny rząd: Robert Wrzosek (Nigel Wood), Paweł Deląg (komandor Howard Compaigne), Jan Wieczorkowski (Hamlet), Piotr Grabowski (major Andrzej Czerny), Andrzej Szczytko (kapitan Thomas Gregg).

Na dużym ekranie pojawił się po raz pierwszy w niewielkiej roli Dolka Horowitza, serbskiego uchodźcy w dramacie wojennym Stevena Spielberga Lista Schindlera (Schindler’s List, 1993)[3]. Następnie znalazł się w obsadzie serialu telewizyjnego Fitness Club (1994). Został zaangażowany do roli Biedrony w filmie sensacyjnym Młode wilki (1995)[4]. Wkrótce potem wcielił się w postać antropologa w filmie Andrzeja Żuławskiego Szamanka (1996)[5].

W 1997 wystąpił w pięciu produkcjach kinowych: Ciemna strona Wenus Radosława Piwowarskiego, Kiler Juliusza Machulskiego, Królowa złodziei (Marion du Faouët − chef des voleurs), Kochaj i rób co chcesz i Młode wilki 1/2[6].

Po udziale w serialu Siedlisko (1998) i filmie Złoto dezerterów (1998), pojawił się w seryjnej komedii Jerzego Gruzy Tygrysy Europy (1999) w roli szofera oraz prawej ręki nowobogackiego biznesmena Nowaka. Zagrał postać Jarka Psikuty w komedii sensacyjnej Chłopaki nie płaczą (2000). Bogusław Linda powierzył mu rolę Kochanego, kochanka Violi w filmie Sezon na leszcza (2000). Kolejnym zawodowym wyzwaniem była postać Marka Winicjusza w kinowej i telewizyjnej ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza Quo Vadis? (2001). W 2001 odebrał nagrodę Teleamor 2001 dla najseksowniejszego aktora, przyznaną przez czytelników „Tele Tygodnia”.

W 2006 pojawił się na srebrnym ekranie w roli doktora Stanisława Drzewieckiego, chirurga plastycznego w klinice Weiss-Korzyckiego w serialu TVP2 Na dobre i na złe.

Wystąpił też w kilku produkcjach zachodnich, w tym w amerykańskim horrorze Dom (2008) z Leslie Easterbrook i Michaelem Madsenem. Od 2008 regularnie pojawia się w filmach produkowanych za wschodnią granicą (W czerwcu 1941, Snajper. Broń odwetu, Klucz Salamandry)[7]. Są to role pierwszoplanowe, grane głównie w widowiskowych filmach akcji, nierzadko u boku gwiazd światowego kina, m.in. w Kluczu Salamandry z Rutgerem Hauerem i Michaelem Madsenem[8]. Jedną z najbardziej znaczących produkcji był film Andrieja Krawczuka Wiking (2016) o początkach chrześcijaństwa na Rusi Kijowskiej[9], gdzie zagrał postać Anastasa.

W 2016 na deskach Teatru IMKA wystąpił w roli Richarda Burtona w przedstawieniu Być jak Elizabeth Taylor autorstwa Jakuba Przebindowskiego z Małgorzatą Foremniak jako Elizabeth Taylor[10].

W 2018 reżyserował i wraz z synem wystąpił w fabularyzowanym historycznym filmie dokumentalnym Zrodzeni do szabli[11].

Pozostałe przedsięwzięciaEdytuj

10 listopada 2001 premierę miał album studyjny, zatytułowany Mów do mnie jeszcze, który nagrał wspólnie z Justyną Steczkowską.

Brał udział drugiej edycji programu rozrywkowego Taniec z gwiazdami (2005)[2]. Będzie uczestnikiem programu „Ameryka Express 2”, który pojawi się na antenie TVN w 2020 roku[12].

Życie prywatneEdytuj

W latach 1990-1993 był związany z aktorką Katarzyną Gajdarską[13], z którą ma syna Pawła (ur. 1993)[14][15][16].

W kolejnych latach spotykał się z: Marią Seweryn[13], Katarzyną Skrzynecką (1996)[13], Bogną Sworowską (2000-2002)[13], Violettą Kołakowską (2002-2003)[13], Elizą Ryciak (2003)[13], Patrycją Markowską (2003–2005)[13], Agnieszką Harlą (2005-2006)[13], Marie Mouté (2007–2008)[13], Agnieszką Sienkiewicz (2008)[13], Jolantą Borowiec (2009)[13], Emmą Kiworkową-Rączkowską (2009–2016)[17], Dominiką Kulczyk (2016)[18] i Ewą Misiak (2018)[19].

W 2013 zamieszkał w Moskwie[20].

FilmografiaEdytuj

Filmy fabularneEdytuj

Rok Tytuł Rola Reżyser
1993 Lista Schindlera Dolek Horowitz Steven Spielberg
1994 Śmierć w płytkiej wodzie Péter Imre Gyöngyössy, Barna Kabay
Radio powstańcze „Błyskawica” (film dokumentalny) Andrzej Trzos-Rastawiecki
1995 Sortez des rangs Jean-Denis Robert
Młode wilki „Biedrona” Jarosław Żamojda
1996 Szamanka Juliusz, współpracownik Michała Andrzej Żuławski
1997 Młode wilki 1/2 „Biedrona” Jarosław Żamojda
Królowa złodziei (Marion du Faouët, TV) Prevost Michel Favart
Kochaj i rób co chcesz Darek, syn Ślaskiego Robert Gliński
Kiler Jarosław, operator Naszej Telewizji Juliusz Machulski
Ciemna strona Wenus chłopak Radosław Piwowarski
1998 Złoto dezerterów Witold „Kmicic” Janusz Majewski
2000 Sezon na leszcza „Kochany”, kochanek Violi Bogusław Linda
Chłopaki nie płaczą Jarek Psikuta, narzeczony Weroniki Olaf Lubaszenko
2001 Quo vadis Marek Winicjusz Jerzy Kawalerowicz
2002 Haker model Daniel Janusz Zaorski
2003 Zróbmy sobie wnuka Janek Kosela Piotr Wereśniak
2005 Les femmes d'abord (TV) Vutkovic Peter Kassovitz
2006 Ja wam pokażę! Adam Denis Delic
2007 Tak bardzo się nienawidziliśmy (Nous nous sommes tant haïs, TV) Jürgen Köller Franck Apprederis
2008 Dom oficer policji Robby Henson
Une femme à abattre (TV) Andriej Karpow Olivier Langlois
2009 Snajper. Broń odwetu (Снайпер. Оружие возмездия) Michajłowski Aleksandr Jefremow
2011 W twoich oczach (В твоих глазах) Żenia Igor Kopyłow
Los Rzymu (Le destin de Rome, (film dokumentalny)) Marek Antoniusz Fabrice Hourlier
Klucz Salamandry (Piataja Kazn) Iwan Aleksandr Jakimczuk, Elena Kowaliewa
Druga miłość (Вторая любовь) Igor Oleg Łarin
2012 Żona Stirlitza (Жена Штирлица) Roman Wadim Sokołowski
Komisarz Blond i Oko Sprawiedliwości Marek Paweł Czarzasty
2014 Ujezdnaja drama (Предмет обожания, TV) Oleg Bazilov
2015 Na wieży Babel (film krótkometrażowy) Maria Wróż-Prusiewicz
2016 Wiking (Викинг) Anastas Andriej Krawczuk
2017 Wszystko albo nic (Všetko alebo nič) doktor Bystričan Marta Ferencová
PM 2.5 Piotr Biedroń
Gwiazdy Hans Villmeier, ojciec Jana Jan Kidawa-Błoński
Dwie korony (dokument fabularyzowany) ksiądz Włodzimierz Jakowski Michał Kondrat

seriale TVEdytuj

Rok Tytuł Rola Uwagi
1994–1995 Fitness Club Jacek
1996 Tajemnica Sagali smolarz Kulomorus odc. 8 i 9
Dom mąż Gosi Lejczer odc. 16
1997 Sława i chwała Niewolin, kochanek Ariadny Tarło odc. 1 i 2
1998 Siedlisko Jacek, syn Kalinowskich
Ekstradycja 3 marszand sprzedający Tuwarze obraz Malczewskiego odc. 5
1998–1999 Życie jak poker Max
1999 Tygrysy Europy Jacek Laskowski, kierowca i prawa ręka Nowaka
Policjanci „Nyga”, człowiek Navrotha
Palce lizać Pawełek
1999–2000 Czułość i kłamstwa Rafał Szymczak
2000 Sukces Antek, brat Tekli
2001 Przeprowadzki czekista Filip Dziewulski odc. 6 i 9
2002 Quo vadis Marek Winicjusz
2003 Na Wspólnej Sebastian Petrus, prawnik i kochanek Izabelli
Kasia i Tomek Olo, zwycięzca „Gali Multimedialnej” Seria II/odc. 29
Bao-Bab, czyli zielono mi kapitan Max „Supersaper” Kolonko odc. 9
2004 Dziki Szwarc, człowiek „Ptasiora”
Stacyjka Wojciech Liwicz, mąż Marty
2005 Pensjonat pod Różą Marcin Piotrowski, syn Andrzeja odc. 96 i 97
Niania Marek Kochanowicz odc. 12
Biuro kryminalne Mateusz Szewczyk odc. 15
2005–2006 Na Wspólnej Sebastian Petrus, prawnik i kochanek Izabelli
2006–2008 Na dobre i na złe doktor Stanisław Drzewiecki, chirurg plastyczny
2007 Tajemnica twierdzy szyfrów komandor Howard Compaigne
2008 Czerwiec 1941 kapitan Regner
Na kocią łapę Artur Puchalski, mąż Marty
Kryminalni Grzegorz Niwiński odc. 93
2009 Przystań Witold, mąż Alicji
Dom nad rozlewiskiem prezes „HopArtu” odc. 1, 2 i 7
Blondynka Waldemar Szoff odc. 1
2009–2011 Barwy szczęścia Łukasz Halicki, właściciel autokomisu
2010 Licencja na wychowanie odc. 16
Apetyt na życie Roman
2011 Wtoraja Ljubow
Brak po zaveshchaniyu. Vozvrashchenie Sandry
Wojny imperiów (The Destiny of Rome) Marek Antoniusz
2012 1812. Ballada ułańska (1812. Ulanskaya ballada) Ledóchowski
2013 Komisarz Alex Wiktor Górski odc. 34
Lednikov
2014 Pljaž Paramonow
Ojciec Mateusz Filip Ankwicz, producent serialu „Zagadki serca” odc. 135
2015 Napoleon: The Campaign of Russia Alexandre
Nie rób scen Michał Wysocki odc. 9
2016 Kaprys losu Artur, lekarz chirurg, ordynator oddziału chirurgii, mąż Sylwii pilot serialu
od 2016 Przyjaciółki profesor Wiktor Jeleński, mąż Patrycji
2017 Komisarz Alex Andrzej Styczyński odc. 119
2018–2019 M jak miłość Michał Ostrowski

Spektakle teatralneEdytuj

data premiery tytuł autor reżyser rola teatr
1993-07-02 Na szkle malowane Ernest Bryll Krystyna Janda Zbójnik Łamaga Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera
1993-10-28 Portret rodzinny z pieniędzmi w tle George Bernard Shaw Romuald Szejd Frank Gardner Teatr „Scena Prezentacje” Warszawa
1994-05-13 Zbrodnia kobiet (Gorączka rzymska) Edith Wharton kelner
1995-02-25 Przygody Tomka Sawyera Mark Twain Marek Obertyn Alfred Temple, Metys Joe Na Woli
1996-11-30 Cud na Greenpoincie Edward Redliński Zbigniew Lesień Serfer Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego
2004-04-06 Świętokrzyska Golgota Zbigniew Książek Jerzy Zoń narrator Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
2007-12-29 Zamiana na wakacje Ian Ogilvy Tomasz Dutkiewicz Paul Dobson, Nigel Dobson, Pedro Teatr Komedia w Warszawie
2009-02-14 Dwa słowa (wieczór operowy) Laco Adamík narrator Teatr Wielki w Warszawie
2010-09-30 Drzewo Tim Crouch Lech Mackiewicz Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku
2015-04-28 Maciej Korbowa i Bellatrix Stanisław Ignacy Witkiewicz Krystian Lupa Teatr Łaźnia Nowa
2016-09-07 Być jak Elizabeth Taylor Jakub Przebindowski Jakub Przebindowski Richard Teatr IMKA/AB Production

DyskografiaEdytuj

  • 2001: „Mów do mnie jeszcze”

TeledyskiEdytuj

Rok Tytuł Wykonawca
2000 „Czerwone korale” Brathanki
2005 „Niech mówią, że to nie jest miłość” Piotr Rubik, Olga Szomańska i Przemysław Branny
„Czarny Don” Brathanki

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Personalidade: Paweł Deląg (Polônia) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2013-06-09].
  2. ↑ a b c Taniec z gwiazdami II – Uczestnicy – Para III: Paweł i Dominika (pol.). tanieczgwiazdami.onet.pl. [dostęp 2019-04-12].
  3. ↑ Paweł Deląg Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2013-06-09].
  4. ↑ Paweł Deląg - Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2019-01-06].
  5. ↑ Paweł Deląg (ang.). Listal. [dostęp 2013-06-09].
  6. ↑ Paweł Deląg (29 de abril de 1970) (port.). Filmow.com. [dostęp 2013-06-09].
  7. ↑ Paweł Deląg (ros.). kinopoisk.ru. [dostęp 2013-06-09].
  8. ↑ Sebastian Chosiński: East side story: Paweł Deląg – gwiazdą kina akcji? (pol.). esensja. magazyn kultury popularnej. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)].
  9. ↑ Sebastian Chosiński: Paweł Deląg robi zawrotną karierę w Rosji! (pol.). Super Express. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)].
  10. ↑ Beata Nowicka (2017-05-08): Paweł Deląg opowiedział o kłamstwach na swój temat oraz wielkim zawodzie miłosnym (pol.). Viva!. [dostęp 2018-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-06)].
  11. ↑ pawel-delag-pl | „Zrodzeni do szabli”, Paweł Deląg | Strona oficjalna [dostęp 2019-01-21] (ros.).
  12. ↑ „Ameryka Express 2" – poznaj wszystkich uczestników i nową prowadzącą program, pinbook.pl [dostęp 2019-12-13] (pol.).
  13. ↑ a b c d e f g h i j k Pawel Delag Dating History (ang.). FamousFix. [dostęp 2019-01-06].
  14. ↑ Konrad Szczęsny (2018-09-17): Czy syn Pawła Deląga zostanie nowym królem Instagrama? (pol.). Viva!. [dostęp 2014-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-06)].
  15. ↑ Paweł żegna syna (pol.). Interia.pl. [dostęp 2014-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-13)].
  16. ↑ Syn Pawła Deląga. Co teraz robi? (pol.). Fakt.pl. [dostęp 2017-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-13)].
  17. ↑ Kim jest piękna narzeczona Pawła Deląga? Emma Kiworkowa-Rączkowska to kobieta sukcesu (pol.). Jastrząb Post. [dostęp 2014-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-13)].
  18. ↑ Sylwia Borowska (2016-03-29): Związek Dominiki Kulczyk i Pawła Deląga nie przetrwał (pol.). Party. Życie gwiazd. [dostęp 2018-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-13)].
  19. ↑ Deląg pocieszał żonę milionera (pol.). Super Express. [dostęp 2018-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-13)].
  20. ↑ KP: Paweł Deląg: Miłość z wzajemnością (pol.). styl.pl. [dostęp 2013-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paweł_Deląg&oldid=58362579”