Paweł Maślona
Paweł Franciszek Maślona (ur. 6 lutego 1983 w Kędzierzynie-Koźlu) – polski reżyser, scenarzysta i montażysta filmowy. Autor filmów Atak paniki (2017) i Magma (2013), współscenarzysta Demona (2015) Marcina Wrony.
| Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1983 |
|---|---|
| Zawód |
reżyser, scenarzysta, montażysta |
| Odznaczenia | |
| |
Autor jednego z najbardziej spektakularnych i dojrzałych debiutów polskiego kina ostatnich lat.
Swoją przygodę z kinem zaczynał w rodzinnym Kędzierzynie-Koźlu, uczestnicząc w zajęciach Nieprofesjonalnego Klubu Filmowego „Groteska” przy DK Chemik. Tam realizował amatorskie etiudy: „Ostatnich gryzą psy”, „Mleko”, czy „Takie tam”, za które wraz z współautorami otrzymał nagrodę im. prof. Henryka Kluby dla Młodych Twórców[1].
Życiorys Edytuj
Najpierw ukończył politologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie zaczął studia reżyserskie na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego. Właśnie tam Paweł Maślona spotkał artystę, który pozwolił mu szybko wejść do świata profesjonalnego kina. Był nim Marcin Wrona, młody reżyser pracujący jako wykładowca w katowickiej „filmówce”. Wrona był tym, który przyjmował go do szkoły, obserwował podczas zajęć, a następnie zaproponował mu, by asystował przy jego drugim pełnometrażowym filmie „Chrzest”[1] (2010). Doświadczenia z planu Maślona wykorzystywał w pracy nad swoimi kolejnymi studenckimi filmami. Studia reżyserskie ukończył w 2011 roku.
Najważniejszą ze studenckich etiud Maślony okazała się ostatnia: dyplomowa „Magma”. Reżyser otrzymał za nią kilkanaście nagród, w tym wyróżnienia na festiwalach w Pradze, Cambridge, Palm Springs i Gdyni, gdzie przyznano mu nagrodę za najlepszy film Konkursu Młodego Kina za „niestereotypowe i przejmujące ukazanie kryzysu współczesnego człowieka w trudnej i wymagającej formie czarnej komedii”. Za największe inspiracje uważa Quentina Tarantino, Sidneya Lumeta, Martina Scorsese i Francisa Forda Coppolę[1].
Na 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni[2] twórczość Maślony zachwyciła krytyków.
Jeszcze przed premierą swego fabularnego debiutu, reżyser rozpoczął prace nad kolejnymi projektami, wśród których znalazła się adaptacja „Lubiewa” Michała Witkowskiego oraz film zemsty w stylu rape and revenge, które Maślona chciałby zrobić wraz z pisarką Gają Grzegorzewską.
Filmografia[3] Edytuj
- 2019 – „Motyw”, serial fabularny (reżyseria)
- 2017 – „Atak paniki”, film fabularny (scenariusz, reżyseria)
- 2015 – „Mąż czy nie mąż”, serial fabularny (reżyseria)
- 2015 – „Demon”, film fabularny (scenariusz)
- 2013 – „Magma”, etiuda szkolna (scenariusz, reżyseria, montaż)
- 2011 – „Zaćmienie”, etiuda szkolna (scenariusz, reżyseria)
- 2010 – „Tylko dla obłąkanych”, etiuda szkolna (scenariusz, reżyseria)
Linki zewnętrzne Edytuj
- Paweł Maślona w bazie filmpolski.pl
Przypisy Edytuj
- ↑ a b c Paweł Maślona | Życie i twórczość | Artysta | Culture.pl, „Culture.pl” [dostęp 2018-11-02] (ang.).
- ↑ AXE, Filmy w Konkursie Głównym i Konkursie Inne Spojrzenie 42. F..., „FFG” [dostęp 2018-11-02].
- ↑ Paweł Maślona, Filmweb [dostęp 2018-11-02] (pol.).