Pawieł Szypuk
Pawieł Uładzimirawicz Szypuk (biał. Павел Уладзіміравіч Шыпук[a], ros. Павел Владимирович Шипук, Pawieł Władimirowicz Szypuk; ur. 1 maja 1949 w Opolu w rejonie janowskim, zm. 27 maja 2014) – białoruski inżynier i polityk, w latach 1997–2004 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji, w latach 1997–2000 – jej przewodniczący.
| Pełne imię i nazwisko |
Pawieł Uładzimirawicz Szypuk |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1949 |
| Data śmierci |
27 maja 2014 |
| Przewodniczący Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 13 stycznia 1997 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Następca | |
| Członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji | |
| Okres |
od 13 stycznia 1997 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Przewodniczący Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego | |
| Okres |
od 28 listopada 1994 |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 1 maja 1949 roku we wsi Opol, w rejonie janowskim obwodu pińskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1972 roku ukończył Białoruski Państwowy Instytut Politechniczny, uzyskując wykształcenie inżyniera chemika i technologa. W 1997 roku został honorowym profesorem Białoruskiej Akademii Politechnicznej. W latach 1966–1967 pracował jako instruktor w Janowskim Komitecie Rejonowym Leninowskiego Komunistycznego Związku Młodzieży Białorusi. W latach 1972–1994 był mistrzem zmiany, starszym inżynierem technologiem, kierownikiem wydziału, głównym inżynierem, dyrektorem, przewodniczącym zarządu – dyrektorem organizacji dzierżawców Homelskiej Huty Szkła. W 1994 roku pracował jako prezes spółki „Homielstiekło”[1]. Od 28 listopada[2] 1994 roku[1] do 17 stycznia 1997 roku[3] pełnił funkcję przewodniczącego Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego[1].
13 stycznia 1997 roku został członkiem nowo utworzonej Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego[4]. W latach 1998–2001[5] był też przewodniczącym Międzyparlamentarnego Komitetu Republiki Białorusi, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgistanu i Federacji Rosyjskiej[1]. 19 grudnia 2000 roku został członkiem Rady Republiki II kadencji. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Polityki Regionalnej oraz członka Prezydium. Jego kadencja w Radzie Republiki zakończyła się 15 listopada 2004 roku[6]. W 2001 roku był deputowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Białorusi i Rosji i pełnił w nim funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji ds. Ekologii, Eksploatacji Przyrody i Likwidacji Skutków Awarii. Komisja ta liczyła w tamtym czasie 7 członków[7]. Zmarł 27 maja 2014 roku[8].
Odznaczenia edytuj
- Order Ojczyzny III klasy[1].
Życie prywatne edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Павал Уладзімеравіч Шыпук (czyt. Pawał Uładzimierawicz Szypuk).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Kto… ↓, s. 261
- ↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 28 ноября 1994 г. №225. pravo.levonevsky.org, 1994-11-28. [dostęp 2017-03-23]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 17 января 1997 г. №66. old.bankzakonov.com, 1997-01-17. [dostęp 2017-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (ros.).
- ↑ Первый созыв (с 13 января 1997 по 19 декабря 2000). Rada Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2017-03-23]. (ros.).
- ↑ a b Шипук Павел Владимирович. who.bdg.by. [dostęp 2017-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (ros.).
- ↑ Шипук Павел Владимирович. Rada Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2017-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-30)]. (ros.).
- ↑ Екадумава 2011 ↓, s. 507
- ↑ Памёр Павел Шыпук — першы спікер савета рэспублікі. Nasza Niwa, 2014-05-27 09:29. [dostęp 2017-03-23]. (biał. • ros.).
Bibliografia edytuj
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
- Ірына Екадумава: Структура кіраўнічых органаў саюзнай дзяржавы Расіі і Беларусі. W: Пад агульнай рэд. В. Булгакава: Палітычная гісторыя незалежнай Беларусі (да 2006 г.). Wyd. 2. Białystok, Wilno: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Białorutenistyki, 2011, s. 501–511. ISBN 80-86961-16-8. (biał.).