– litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: paszto, perskim i urdu[1][2][3]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [p], tj. spółgłoski zwartej z retrofleksją bezdźwięcznej.

Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

Postać początkowa

ﭖـ‬

Postać środkowa

ـﭖـ

Postać końcowa

ـﭖ

Podstawowe pismo

arabskie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Litera ta występowała także w alfabecie języka osmańskiego[4].

Postacie litery edytuj

Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
ـﭖ ـﭖـ ﭖـ

Kodowanie edytuj

Znakپ
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Peh
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1662U+067E
UTF-8217 190d9 be
Odwołania znakowe SGMLپپ

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Pashto language, alphabet and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
  2. Persian alphabet, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
  3. Richard Delacy, Beginner's Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02].
  4. Turkish language, alphabets and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].