Per incuriam – zarzut, który można podnieść w sytuacji, gdy sąd wydając precedensowy wyrok nie wspominał w ogóle w treści uzasadnienia o wiążącym go precedensie lub ustawie. W konsekwencji podniesienie tego zarzutu zmierza do wykazania, że dany precedens nie może być z tych powodów uznawany za prawnie wiążący[1].

Przypisy edytuj

  1. Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 46-48.

Bibliografia edytuj

Maciej Koszowski: Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza, 2009. ISBN 978-83-61748-04-5.

Zobacz też edytuj