Peralhiszpański okręt podwodny wybudowany w 1888 roku przez Isaaca Perala, w tym czasie profesora Academia de Ampliacion de la Armada, który ukończył projekt swojej jednostki w 1887 roku. Okręt jego konstrukcji używał zbiorników balastowych oraz pionową śrubę do celów kontroli zanurzenia na dziobie oraz na rufie, zdolny był do przenoszenia dwóch torped na wysięgniku systemu Schwarzkopfa i jednej torpedy w wyrzutni. Jednostka miała wysoce opływowy kadłub, wyposażona była w dwa silniki elektryczne zasilane baterią z 613 ogniwami elektrycznymi, napędzające dwie śruby. Mimo że zakrojone na szeroka skalę testy jednostki zostały zakończone powodzeniem, okręt służył krótko i już w 1909 roku został wycofany ze służby. Był jednak prawdopodobnie pierwszą jednostką podwodną, wyposażoną w chemiczny system uzupełniania zapasów tlenu dla załogi.

Peral
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Carraca

Położenie stępki

7 października 1887

Wodowanie

8 września 1888

 Armada Española
Wejście do służby

1890

Wycofanie ze służby

1909

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


77 ton
85 ton

Długość

22 metry

Szerokość

2,9 metra

Napęd
2 silniki elektryczne 2 x 30 KM
2 wały napędowe, 60 KM, 613 ogniw elektrycznych w baterii.
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


7,75 węzła
3 węzły

Zasięg

396 Mm @ 3 węzły na powierzchni

Uzbrojenie
3 torpedy Schwarzkopf
Wyrzutnie torpedowe

1 x 356 mm (dziób)

Załoga

10 osób

Bibliografia edytuj

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 130. ISBN 1-85109-563-2.
  • David (David M. O.) Miller: The illustrated directory of submarines of the world. St. Paul, MN: MBI Pub. Co., 2002, s. 324. ISBN 0-7603-1345-8.