Peter Throckmorton
Peter Throckmorton (ur. 30 lipca 1929 w Nowym Jorku, zm. 5 czerwca 1990 w Newcastle, Maine[1]) – amerykański pionier podwodnej archeologii, prowadził ekspedycje u wybrzeży Florydy, Cypru, Włoch, w obszarze Morza Egejskiego oraz na wodach Falklandów[1]. Współodkrywca dwóch wraków uznawanych za najstarsze tego typu znaleziska na świecie[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
archeolog |
W młodości żeglował małymi łodziami po Pacyfiku, brał udział w wojnie koreańskiej i pracował jako zawodowy nurek przy wydobywaniu zatopionych okrętów. Po studiach w zakresie antropologii w Paryżu i Meksyku, pracował jako dziennikarz – m.in. w przebraniu powstańca opisywał wojnę algierską. Do Bodrum w Turcji przybył, by napisać książkę o poławiaczach gąbek i badać opowieści o dawnych statkach. W 1958–59 spędził dwa lata zbierając informacje o wrakach, sporządzając notatki, mapy i dokumentując znaleziska wyłowione przez poławiaczy gąbek[2].
W 1960 roku prowadzona przez Throckmortona ekspedycja odnalazła wrak statku u wybrzeży Turcji, który pochodził według szacunków z ok. 1300 p.n.e.[1] Lokalizacja wraku została wskazana Throckmortonowi przez lokalnego poławiacza gąbki Kemala Arasa w 1958 roku[3]. Throckmorton powrócił na miejsce rok później i oszacował czas konstrukcji znaleziska na okres późnego brązu[3]. Następnie zorganizowano ekspedycję naukową, w której brali udział George Bass, Frederick Dumas i Joan du Plat Taylor – była to pierwsza ekspedycja archeologii podwodnej, podczas której zastosowano standardy naukowe archeologii lądowej[4].
W 1975 roku odkrył na dnie morza u zachodnich wybrzeży greckiej wyspy na Morzu Egejskim Dokos pozostałości ładunku antycznego statku[5][6][1], którego wiek szacowany jest na ok. 2200 rok p.n.e.[5][1] Statek przewoził ponad 500 różnorodnych naczyń ceramicznych (m.in. dzbanów, amfor, mis, kubków czy naczyń typu askos[6]), najprawdopodobniej z warsztatów w Argolidzie z przeznaczeniem dla mieszkańców okolicznych wysp[7].
Pisywał dla magazynu National Geographic, był autorem książki dla dzieci Spiro and the Sponge Fleet (1964) oraz publikacji z zakresu archeologii podwodnej[1].
Publikacje edytuj
Źródło[1].
- The Lost Ships, 1964
- Spiro and the Sponge Fleet, 1964
- Shipwrecks and Archeology: The Unharvested Sea, 1970
- The Sea Remembers, 1987
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Glenn Fowler. Peter Throckmorton, Archeologist Of Ancient Shipwrecks, Dies at 61. „The New York Times”, 1990-06-11. (ang.).
- ↑ George F. Bass: Archaeology beneath the Sea. New York: Walker, 1975, s. 13. ISBN 0-8027-0477-8.
- ↑ a b Eric H. Cline: The Oxford Handbook of the Bronze Age Aegean. OUP USA, 2012, s. 97-99. ISBN 978-0-19-987360-9. [dostęp 2015-09-05].
- ↑ Richard A. Gould: Archaeology and the Social History of Ships. Cambridge University Press, 2011, s. 130. ISBN 978-1-139-49816-6. [dostęp 2015-09-05].
- ↑ a b Elinor De Wire, Dolores Reyes-Pergioudakis: The Lighthouses of Greece. Pineapple Press Inc, 2010, s. 76. ISBN 978-1-56164-452-0. [dostęp 2015-09-05]. (ang.).
- ↑ a b Shelley Wachsmann: Seagoing Ships and Seamanship in the Bronze Age Levant. Texas A&M University Press, 2008, s. 205. ISBN 978-1-60344-080-6. [dostęp 2015-09-05]. (ang.).
- ↑ Hellenic Institute of Marine Archaeology: Dokos, The oldest shipwreck in the World, 2200 BC. [dostęp 2015-09-05]. (ang.).