Petrel długodzioby

gatunek ptaka

Petrel długodzioby[4] (Pterodroma longirostris) – gatunek średniej wielkości ptaka oceanicznego z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Monotypowy[2][5]. Narażony na wyginięcie.

Petrel długodzioby
Pterodroma longirostris[1]
(Stejneger, 1893)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

burzykowate

Rodzaj

Pterodroma

Gatunek

petrel długodzioby

Synonimy
  • Aestrelata longirostris Stejneger, 1893[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Występowanie i biotop edytuj

Występuje na rozległym obszarze Pacyfiku, od Japonii do środkowo-zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej[6]. Spotykany także daleko od miejsc, gdzie jest powszechnie obserwowany[6]. Gniazduje u środkowych wybrzeży Chile, na wyspie Alejandro Selkirk w archipelagu Juan Fernandez[6].

Morfologia edytuj

Długość ciała około 31 cm[6]. Upierzenie na wierzchu skrzydeł szaro-czarne, spód biały[6]. Głowa i koniec ogona bardziej czarne, pozostałe części wierzchu tułowia i skrzydeł szaro-białe[6]. Brak dymorfizmu płciowego[6].

Ekologia i zachowanie edytuj

Tryb życia edytuj

Ptak wędrowny, przystosowany do życia na otwartym oceanie[6]. Stosunkowo niewiele wiadomo na temat tego gatunku[6].

Pożywienie edytuj

Pokarm stanowią przypuszczalnie ryby i inne organizmy morskie[6].

Lęgi edytuj

W okresie lęgowym, który rozpoczyna się w listopadzie, petrele długodziobe wędrują na południe[6].

Gniazdo

Gniazduje wewnątrz lądu w podziemnych norach, zazwyczaj w towarzystwie petrela wędrownego[6].

Jaja i pisklęta

Samica składa 1 białe jajo[6]. Pisklę pozostaje w gnieździe przez około 3 miesiące[6]. Młode ptaki po opuszczeniu gniazda rozpraszają się po Pacyfiku, nie powracając w miejsce gniazdowania przez kilka kolejnych lat[6].

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2000 roku uznaje petrela długodziobego za gatunek narażony (VU – Vulnerable); wcześniej, od 1988 roku klasyfikowano go jako gatunek niższego ryzyka/najmniejszej troski (LR/LC – Lower Risk/Least Concern). Liczebność światowej populacji szacowano w 1986 roku na około 131 tysięcy par; według szacunków z lat 2003 i 2004 może ona być niższa. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na drapieżnictwo ze strony introdukowanych ssaków[3].

Przypisy edytuj

  1. Pterodroma longirostris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Stejneger's Petrel (Pterodroma longirostris). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
  3. a b Pterodroma longirostris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (Wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-06-03].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Petrels, albatrosses. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-06-03]. (ang.).
  6. a b c d e f g h i j k l m n o David Alderton, Encyklopedia ptaków świata, Warszawa: Wydawnictwo Dragon, 2020, s. 29, ISBN 978-83-8172-650-4 (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj