Philippe Leclerc de Hauteclocque

Philippe Leclerc de Hauteclocque
Philippe François Marie de Hauteclocque
Jacques Leclerc
	generał armii (za życia)
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1902 ; Belloy-Saint-Léonard, Francja
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1947 ; okolice Colomb-Béchar, Algieria francuska
	Przebieg służby
Lata służby	1924–1947
Siły zbrojne	Francuskie Siły Zbrojne (III Republika Francuska); Siły Wolnych Francuzów; Francuska Armia Wyzwolenia; Francuskie Siły Zbrojne (IV Republika)
Stanowiska	d-ca 2 Dywizji Pancernej
Główne wojny i bitwy	wojna o Rif,; II wojna światowa: kampania o Gabon,; operacja Overlord,; powstanie paryskie; inwazja aliantów zachodnich na Niemcy; I wojna indochińska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Philippe Leclerc de Hauteclocque, właściwie Philippe François Marie de Hauteclocque, pseudonim Jacques Leclerc^[1] (ur. 22 listopada 1902 w Belloy-Saint-Léonard, zm. 28 listopada 1947 k. Colomb-Béchar) – francuski dowódca wojskowy, generał armii Francuskich Sił Zbrojnych, marszałek Francji (1952, pośmiertnie).

Życiorys edytuj

W 1924 ukończył École Spéciale Militaire de Saint-Cyr i wstąpił do armii francuskiej. W 1937 został awansowany do stopnia kapitana. Po klęsce Francji w czerwcu 1940 postanowił przyłączyć się do Wolnych Francuzów i udał się do Anglii. Generał Charles de Gaulle awansował go do stopnia majora i skierował do Francuskiej Afryki Równikowej jako gubernatora Kamerunu. Podległe mu oddziały pokonały wojska państw Osi atakujące Czad w listopadzie 1940, a następnie – rosnąc w siły – odbył zwycięską kampanię w Afryce Zachodniej odznaczając się jako dowódca podczas walk w Tunezji. W międzyczasie dosłużył się stopnia generała brygady (1941).

Po lądowaniu w Normandii w czerwcu 1944 dowodzona przezeń 2 Dywizja Pancerna została skierowana do Paryża dla wsparcia powstania, które tam wybuchło. Leclerc przyjął kapitulację załogi niemieckiej na dworcu Gare Montparnasse. W dalszych miesiącach wojny jego oddziały wyzwoliły Strasburg, a swój szlak bojowy zakończyły w górskiej kwaterze Adolfa Hitlera w Berchtesgaden. W czasie zajmowania Niemiec w 1945 r. Leclerc kazał rozstrzelać bez sądu 12 wziętych do niewoli francuskich żołnierzy Waffen-SS^[2].

Po zakończeniu wojny w Europie otrzymał (wraz ze stopniem generała dywizji – fr. général de division) dowództwo sił francuskich w rejonie Pacyfiku i reprezentował Francję podczas podpisania przez Japonię aktu kapitulacji w Zatoce Tokijskiej. Jako głównodowodzący w Indochinach pokonał blokujące Sajgon siły Việt Minhu.

Zginął w wypadku lotniczym w okolicach Colomb-Béchar (obecnie Baszszar) w Algierii. Pośmiertnie został awansowany do stopnia marszałka Francji.

Awanse edytuj

podporucznik (sous-lieutenant) – 9 września 1924
porucznik (lieutenant) – 26 października 1926
kapitan (capitaine) – 25 grudnia 1934
major (commandant) – 31 lipca 1940
pułkownik (colonel) – 25 listopada 1940 (z pominięciem stopnia podpułkownika) (lieutenant-colonel)
generał brygady (général de brigade) – 10 sierpnia 1941 (tymczasowo); 14 kwietnia 1942 (awans ostateczny)
generał dywizji (général de division) – 25 maja 1943
generał korpusu armii (général de corps d'armée) – 25 maja 1945
generał armii (général d'armée) – 14 lipca 1946
marszałek Francji (maréchal de France) – 23 sierpnia 1952 (pośmiertnie)