Piątnica Poduchowna
Piątnica Poduchowna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Piątnica[4][5].
| wieś | |
 Piątnica widziana z okolicy Starej Łomży | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2017) |
1772[2] |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-421[3] |
| Tablice rejestracyjne |
BLM |
| SIMC |
0403962[4] |
Położenie na mapie gminy Piątnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu łomżyńskiego  | |
 53°11′56″N 22°05′38″E/53,198889 22,093889[1]
| |
W Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia siedzib władz gmin wymieniana jest jako Piątnica[6].
Miejscowość jest siedzibą gminy Piątnica.
Leży w dawnej ziemi wiskiej na Mazowszu[7]. W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii Przemienienia Pańskiego. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii białostockiej, diecezji łomżyńskiej, dekanatu Piątnica.
Historia
edytujHistoria Piątnicy sięga przynajmniej 1379, kiedy została uwzględniona w dokumencie wyznaczającym granicę między Mazowszem a Podlasiem wzdłuż Narwi[7]. W XIV wieku wybudowano tu pierwszy drewniany kościół. W 1407 roku erygowano tu parafię pw. Przemienienia Pańskiego[8].
Znacząca część Piątnicy, aż do powstania styczniowego w 1863 roku była własnością parafii. Po powstaniu ziemie te odebrano i podzielono na działki, które rozdano byłym żołnierzom rosyjskim. Dwór od 1865 roku do I wojny światowej był w posiadaniu rosyjskiego generała Michała Stefanowicza Żukowskiego.
W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Drozdowo, której była siedzibą.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 1.663 osoby, 1.132 było wyznania rzymskokatolickiego, 1 greckokatolickiego a 520 mojżeszowego. Jednocześnie 1169 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 493 żydowską a 1 rosyjską. Były tu 173 budynki mieszkalne[9]. Miejscowość należała do miejscowej parafii rzymskokatolickie. Podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łomży[10].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. Od 22 lipca 1941 do 1945 włączona w skład Landkreis Lomscha, Bezirk Bialystok III Rzeszy[11].
Z dniem 18 sierpnia 1945 roku została wyłączona z woj. warszawskiego i przyłączona z powrotem do woj. białostockiego[12]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
W Piątnicy znajdują się trzy potężne forty połączone systemem potężnych wałów i fos Twierdzy Łomża. To najlepiej zachowany i najbardziej rozwinięty przyczółek mostowy na Narwi, gdzie 3 forty połączone są podziemnymi korytarzami. Jedna z fortyfikacji znajduje się na zakończeniu ulicy Fortecznej. Mówi się też o niezbadanym dotychczas tunelu biegnącym pod rzeką Narwią i łączącym forty z klasztorem ojców kapucynów.
W czasach stalinowskich Łomżyńskie było rejonem o najsilniej rozwiniętej partyzantce antykomunistycznej. Złapanych przez UB partyzantów mordowano, zaś miejsca pochówku zmarłych są nieznane.
Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Drozdowo. W latach 1954–1972 była siedzibą gromady Piątnica Poduchowna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
-
Na drugim planie Piątnica, na pierwszym boiska sportowe w Łomży - widok z hotelu Gromada -
Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Piątnicy -
-
Pomnik 33 Pułku Piechoty -
Transport
edytuj- 61 Droga krajowa nr 61: Warszawa – Augustów
- 63 Droga krajowa nr 63: granica państwa – Perły – Giżycko – Pisz – Łomża – Zambrów – Siedlce – Radzyń Podlaski – Sławatycze – granica państwa
- 64 Droga krajowa nr 64: Piątnica Poduchowna – Jeżewo Stare
- 668 Droga wojewódzka nr 668: Piątnica Poduchowna – Osowiec-Twierdza
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 99927
- ↑ BIP gminy. Statystyka ludności, stan na 31-12-2020 [dostęp 2021-03-15].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 916 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia siedzib władz gmin (Dz.U. z 1999 r. nr 110, poz. 1267).
- ↑ a b Adam Wolff: Ziemia łomżyńska w średniowieczu. Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe im. Wagów, Łomża 1988, s. 12.
- ↑ „Parafia w Piątnicy obchodzi 600-lecie istnienia”. ekai.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-23)].: Serwis Katolickiej Agencji Informacyjnej eKAI, 6 sierpnia 2008.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 50.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1269.
- ↑ Karte: Landkreis Lomscha 1. 8. 1944 – Städte und Amtsbezirke [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-19].
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167.
Linki zewnętrzne
edytuj- Piątnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 67.