Pięści w kieszeni
Pięści w kieszeni (wł. I pugni in tasca) – włoski dramat psychologiczny z 1965 roku w reżyserii Marco Bellocchio, będący jego pełnometrażowym debiutem. Zdjęcia kręcono w Piacenzy i Bobbio w regionie Emilia-Romania.
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1965 |
| Data premiery |
31 października 1965 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
105 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Lou Castel |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Alberto Marrama |
| Montaż |
Silvano Agosti |
| Produkcja |
Enzo Doria |
| Wytwórnia |
Doria Cinematografica |
Fabuła edytuj
W filmie została przedstawiona niewielka posiadłość ziemska w nieokreślonym miejscu na Nizinie Padańskiej. W starym domu mieszka rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci – córka Julia i trzech synów: Leon (upośledzony umysłowo), Aleksander (chory na epilepsję), oraz Leon, jedyny w miarę normalny członek rodziny, utrzymujący ją. W rodzinie, pozornie normalnej, panują w rzeczywistości wrogie nastroje, objawiające się od czasu do czasu w postaci gwałtownych konfliktów. Aleksander postanawia „uzdrowić” rodzinę eliminując tych jej członków, którzy są w jego opinii ciężarem. Morduje matkę strącając ją w przepaść, a następnie pozbywa się upośledzonego umysłowo brata topiąc go w wannie podczas kąpieli. Aleksander, zadowolony z siebie i podekscytowany dobrze zapowiadającą się przyszłością nieoczekiwanie doznaje ataku choroby i umiera. Obecna w pobliżu siostra nie udziela mu pomocy[1].
Obsada edytuj
- Lou Castel – Aleksander
- Paola Pitagora – Julia
- Marino Masè – Augusto
- Pier Luigi Troglio – Leon
- Liliana Gerace – matka
Symbolika i odbiór edytuj
Film Bellocchio wywołał powszechne zdumienie. Zaskakiwał bardzo dobrym opanowaniem filmowego języka, ale jeszcze bardziej wstrząsającym obrazem ukazanej rzeczywistości. Cechuje go nagromadzenie motywów patologicznych, mających sens symboliczny: zabicie matki oznacza wyzwolenie się z typowo włoskiego kultu Wielkiej Matki, a spalenie rodzinnych pamiątek – gest odrzucenia stereotypowych obrządków rodzinnych. Natomiast drwiną z melodramatycznych gustów jest scena, w której uradowany Aleksander „odgrywa” arie z opery Traviata przy akompaniamencie muzyki z płyty. Kontrowersyjny film nie został zakwalifikowany do programu festiwalu w Wenecji, ani do dystrybucji przez państwowe przedsiębiorstwo Italnoleggio Cinematografico. Jego wartości doceniono później, a reżyser zyskał miano przywódcy grupy kontestatorów[1]. Film otrzymał nagrodę na MFF w Locarno[2]. Był jednym z 15 tytułów wybranych przez Museum of Modern Art do drugiej części retrospektywnego przeglądu powojennego włoskiego filmu, zorganizowanego w Nowym Jorku wiosną 2000 roku[3].
Nagrody edytuj
- 1965 – Vela d’argento za najlepszą reżyserię na MFF w Locarno[4].
- 1966 – Nastro d’argento (Srebrna Wstęga), nagroda Sindacato Nazionale Giornalisti Cinematografici Italiani (włoskiego związku dziennikarzy filmowych) za najlepszy scenariusz[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Książek-Konicka 1978 ↓, s. 134.
- ↑ Pitera 1984 ↓, s. 25.
- ↑ Karl Williams: I Pugni in Tasca (1965) Synopsis by Karl Williams. www.allmovie.com. [dostęp 2015-07-24]. (ang.).
- ↑ a b IMDb: Awards. www.imdb.com. [dostęp 2015-07-24]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Hanna Książek-Konicka: 100 filmów włoskich. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1978, s. 134.
- Zbigniew Pitera: Leksykon reżyserów filmowych: reżyserzy zagraniczni. Wyd. 2 rozsz. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984, s. 25. ISBN 83-221-0166-X.
Linki zewnętrzne edytuj
- Pięści w kieszeni w bazie IMDb (ang.)
- Pięści w kieszeni w bazie Filmweb