Pięciobój nowoczesny na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932

Pięciobój nowoczesny mężczyzn podczas Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932 rozegrany został w dniach 2 - 6 sierpnia. Wystartowało 25 zawodników z 10 krajów.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1932
Pięciobój nowoczesny
Pięciobój nowoczesny mężczyzn
Złoty medal

Szwecja Johan Oxenstierna

Srebrny medal

Szwecja Bo Lindman

Brązowy medal

Stany Zjednoczone Richard W. Mayo

Wyniki edytuj

Pozycja Zawodnik Państwo Jazda konna Szermierka Strzelanie Pływanie Bieg Suma punktów
Wynik czas Pkt Wynik[1] M. Pkt Wynik M. Pkt Czas M. Pkt Czas M. Pkt.
  Johan Oxenstierna   Szwecja 100 8:49,4 4 21 14. 14 194 2. 2 4:52,8 5. 5 16:25,6 7. 7 32
  Bo Lindman   Szwecja 100 8:07,4 1 32 2. 2,5 167 19. 19 5:05,1 9. 9 16:05,2 4. 4 35,5
  Richard W. Mayo   Stany Zjednoczone 100 8:10,2 2 31 4. 4,5 197 1. 1 5:17,4 14. 14 17:37,2 17. 17 38,5
4. Sven Thofelt   Szwecja 80 10:43,4 15 35 1. 1 188 9. 9 4:32,6 1 1 17:04,6 13. 13 39
5. Willi Remer   Rzesza Niemiecka 92 9:57,0 12 26 10. 10 189 4. 4 5:08,5 13. 13 16:36,0 8. 8 47
6. Konrad Miersch   Rzesza Niemiecka 97 9:03,2 10 26 10. 10 189 5. 5 5:23,9 17. 17 16:21,0 6. 6 48
7. Elemér Somfay   Węgry -24,5 13:53,6 20 31 4. 4,5 189 6. 6 5:07,3 12. 12 16:55,6 10. 10 52,5
8. Percy Legard   Wielka Brytania 100 8:55,0 6 17 18. 18 187 10. 10 5:38,1 18. 18 15:12,2 1. 1 53[2]
9. Carlo Simonetti   Włochy 100 9:19,6 8 30 6. 6 191 3. 3 5:20,7 15. 15 19:13,8 21. 21 53
10. Ivan Duranthon   Francja 100 9:04,2 7 29 7. 7,5 175 18. 18 5:47,7 19. 19 16:03,2 3. 3 54,5
11. Brookner Brady   Stany Zjednoczone 100 8:50,6 5 25 12. 12 174 20. 20 4:37,9 3. 3 17:33,6 16. 16 56
12. Eugenio Pagnini   Włochy 100 9:38,0 9 23 13. 13 173 21. 21 4:34,3 2. 2 17:01,0 11. 11,5 56,5
13. Clayton Mansfield   Stany Zjednoczone 90 9:09,4 13 29 7. 7,5 182 16. 16 4:54,0 6. 6 17:41,4 18. 18 60,5
14. Vernon Barlow   Wielka Brytania 100 8:41,0 3 15 22. 22 184 14. 14 5:02,0 7. 7 17:28,0 15. 15 61
15. Jeffrey MacDougall   Wielka Brytania WD 24 16 20. 20 185 12. 12 4:48,2 4. 4 15:42,0 2. 2 62
16. Willem van Rhijn   Holandia - 9,5 11:41,0 19 19 16. 16 185 13. 13 5:06,3 10. 10 16:14,6 5. 5 63[3]
17. Helmuth Naudé   Rzesza Niemiecka 10 11:22,4 18 26 10. 10 175 15. 15 5:06,4 11. 11 16:41,6 9. 9 63
18. Tibor Benkő   Węgry 94 10:51,6 11 20 15. 15 186 11. 11 5:21,2 16. 16 17:01,0 11. 11,5 64,5
19. Imre Petneházy   Węgry 36 10:43,6 16 16 20. 20 189 7. 7 5:02,8 8. 8 17:06,6 14. 14 65
20. Francesco Pacini   Włochy 82 10:58,2 14 32 2. 2,5 156 23. 23 7:23,0 23. 23 19:51,8 22. 22 84,5
21. Miguel Ortega   Meksyk WD 24 16 20. 20 188 8. 8 b.d 24. 24 18:33,4 19. 19 95
22. Rafael de Sousa   Portugalia -111,5 17:45,0 21 10 23. 23 176 17. 17 6:42,1 21. 21 19:09,0 20. 20 102
23. Sebastião Herédia   Portugalia -466 25:12,0 22 18 17. 17 130 24. 24 6:17,4 20. 20 20:15,6 23. 23 106
24. José Morales   Meksyk 18 13:16,0 17 9 24. 24 162 22. 22 7:21,9 22. 22 22:55,6 24. 24 109
25. Humberto Anguiano   Meksyk WD 24 DNF

Przypisy edytuj

  1. Na wynik składała się punktacja za poszczególne walki 2 pkt - za wygraną walkę, 1 pkt - za zremisowaną, 0 pkt - za przegraną.
  2. Brytujczyk zajął miejsce 8. dzięki zwycięstwu w biegu przełajowym.
  3. Holenfer zajął 16. miejsce dzięki lepszemu wynikowi w biegu przełajowym.

Bibliografia edytuj