Piekielnikowa Przełączka

przełęcz w Tatrach

Piekielnikowa Przełączka (słow. Pekelníkova štrbina) – położona na wysokości 2353 m[1] (według wcześniejszych pomiarów około 2355 m[2] lub 2345 m[3]) przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich w Grani Baszt oddzielającej Dolinę Młynicką od Doliny Mięguszowieckiej. Piekielnikowa Przełączka znajduje się w tej grani pomiędzy Diablowiną (2379 m) a Piekielnikową Turnią (2370 m). Jest to dość płytka przełęcz. Podejście z niej na Diablowinę jest łatwe, prowadzi szeroką rynną, porośniętą trawą. Natomiast wejście na ok. 15-metrowej wysokości iglicę Piekielnikowej Turni jest znacznie trudniejsze[2].

Piekielnikowa Przełączka
Ilustracja
Widok z Doliny Młynickiej
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2353 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Diablowina, Piekielnikowa Turnia

Data zdobycia

13 czerwca 1907 r.

Pierwsze wejście

G. O. Dyhrenfurth, H. Rumpelt

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Piekielnikowa Przełączka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Piekielnikowa Przełączka”
Ziemia49°09′53,3″N 20°03′03,9″E/49,164806 20,051083

Z Piekielnikowej Przełączki po stronie Doliny Młynickiej opada kruchy żlebek, około 50 m poniżej grani łączący się ze żlebkiem Czarciej Szczerbiny. Ku wschodowi, do głównej gałęzi Szataniego Żlebu opada stromy i trawiasty żlebek, który kilkadziesiąt metrów poniżej grani przekształca się w wąski komin[2].

Pierwsze wejścia
Drogi wspinaczkowe
  1. Granią z Diablej na Szatanią Przełęcz; 0+, I lub III w skali tatrzańskiej (w zależności od wariantu), czas przejścia 20-45 min
  2. Z Doliny Młynickiej, od zachodu; I, 45 min[2].

Przypisy edytuj

  1. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  2. a b c d Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
  3. Wysokogórski Klub Ekspedycyjny: Diablowina [online] [dostęp 2008-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-24].
  4. Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.