Pieprzony los Kataryniarza
Pieprzony los Kataryniarza – polska powieść fantastycznonaukowa z nurtu politycznego cyberpunk autorstwa Rafała Ziemkiewicza, wydana w 1995 roku. Książkę opublikowało wydawnictwo superNowa, zaś w 2003 nakładem Wydawnictwa MT ukazała się edycja w małym formacie z poprawkami autora.
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Polska |
| Język | |
| Data wydania | |
| Wydawca | |
Świat przedstawiony edytuj
Wirtualna rzeczywistość edytuj
Aby w świecie przyszłości Ziemkiewicza przenieść się do wirtualnej rzeczywistości należy wcisnąć enter na klawiaturze, który włącza drajwery VR. Następnie należało założyć gogle oraz pozbawioną palców rękawicę. Po jednym z wejść do wirtualnej rzeczywistości Robert widział rozciągającą się wysoko i szeroką ścianę pełną kolorowych okien. Przed sobą miał główny panel, czyli Wrota do Tamtego Świata. Aby znaleźć się w Studni, prowadzącej do głównej części WorldNetu bohater musiał skierować na niego kursor i dotknąć czubkiem palca sensor rękawicy[1].
WorldNet nazywany jest także Shellem, lub Skorupą.
Kataryniarze edytuj
Kataryniarze, czyli oficjalnie (jak podaje autor książki) indirect controller to operatorzy sieci, którzy przez specjalne przystawki są w stanie podłączyć się do World Netu. Nie potrzebują więc do tego ani rękawic, ani gogli. Kataryniarze mogą przebywać w studni maksymalnie przez siedem godzin dziennie w związku z prawem opartym na badaniach lekarskich.
Fabuła edytuj
Akcja powieści rozgrywa się na początku XXI wieku w Polsce, która jest obiektem rywalizacji międzynarodowych koncernów i służb specjalnych. Tytułowy bohater, Robert, jest kataryniarzem. Wychowany w patriotycznej rodzinie, walczył kiedyś z komunizmem, pracował też dla prawicowych rządów, potem rozczarowany światem polityki przeszedł do biznesu. Robert, poruszając się w cyberprzestrzeni przypadkowo odkrywa plany dotyczące przyszłych losów Europy Środkowej, w tym Polski, a wiedza ta prowadzi go do dalszych niebezpiecznych odkryć.
Bohaterowie edytuj
- Robert – główny bohater powieści. Jest kataryniarzem, który uświadamia sobie, że powoli się starzeje: jego skóra wiotczeje, a na głowie pojawiają się siwe włosy.
- Wiktoria – żona Roberta.
- Andrzej – znudzony swoją pracą dziennikarz; wybrał ten zawód, mając nadzieję na pełną przygód przyszłość, jednak rzeczywistość rozminęła się z jego oczekiwaniami.
Nagrody i opinie recenzentów edytuj
Książka zdobyła kilka nagród polskiego środowiska miłośników fantastyki[2]:
- Nagroda im. Janusza A. Zajdla za najlepszą powieść roku 1995
- Nagroda „Sfinks'95” za najlepszą polską powieść roku 1995
- Nagroda zielonogórskiego klubu fantastyki „Ad Astra” – „Puchar Bachusa"
W opinii Jacka Dukaja Pieprzony los Kataryniarza jest powieścią z kluczem, gdzie pojawiają się atrapy Krzaklewskiego, Szczypiorskiego, Jęczmyka. Dukaj uznał też książkę Ziemkiewicza za najlepszą polską powieść science-fiction, licząc od Arsenału Marka Oramusa z 1985[3].
Kinga Dunin na łamach dodatku literackiego do Życia Warszawy – Ex Libris poddała zarówno sens powieści jak i samego autora zdecydowanej krytyce, co spotkało się z ripostą Marka Oramusa w piśmie Fenix i dyskusją na temat możliwości zajmowania się przez fantastykę „poważnymi sprawami”[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Rafał A. Ziemkiewicz, Śpiąca królewna. Pieprzony los kataryniarza, Fabryka Słów, 2012, s. 136-138, ISBN 978-83-7574-637-2.
- ↑ Lista nagród na oficjalnej stronie Rafała Ziemkiewicza. [dostęp 2008-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-14)].
- ↑ Jacek Dukaj, „Polecanki”, „SFinks” 1(9), 1996. [dostęp 2008-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-05)].
- ↑ Marek Oramus, „Piąty rozbiór Polski”, „Fenix” 2(49), 1996. [dostęp 2008-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-06)].
Linki zewnętrzne edytuj
- Recenzje – „Pieprzony los Kataryniarza” [online] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-22].
- Rafał A. Ziemkiewicz, „Pieprzony los Kataryniarza”. Fragmenty książki [online], Onet.pl [zarchiwizowane z adresu 2004-09-27].