Pilczyca (powiat włoszczowski)
Pilczyca – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Kluczewsko[4].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
469[2] |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
29-120[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TLW |
| SIMC |
0542149[4] |
Położenie na mapie gminy Kluczewsko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego  | |
 50°56′25″N 19°54′18″E/50,940278 19,905000[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 742.
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0542161 | Dąbrowa | przysiółek |
| 0542178 | Kąty | przysiółek |
Historia edytuj
Pilczyca, w dokumentach Pylczyca, w wieku XIX została opisana jako wieś nad rzeką Czarną (dopływem Pilicy) w powiecie włoszczowskim, gminie i parafii Kluczewsko.
W XVI wieku według Liber beneficiorum biskupa Jana Łaskiego (T.I, s. 557) wieś należała do parafii Kurzelów i dawała z pewnych łanów folwarcznych dziesięcinę wikariuszom kolegiaty w Kurzelowie, wartości fertona (ferton inaczej wiardunek stanowił 1/4 grzywny), zaś z łanów zwanych Siadka i Koprusza plebanowi w Stanowiskach, także wartości 1 fertona. Dziesięcina z łanów kmiecych szła z kolei dla kanonii i prebendy kurzelowskiej. Wynosiła ona 6 do 7 grzywien i po 2 grosze z łanu, dziesięciny konopnej.
Według rejestrów poborowych z 1508 roku, Pilczyca wraz z Szadkowicami, Konarami, Wolą Dębianą, należała do Szpota (Szpotowie to gałąź polskiego rodu Duninów herbu Łabędź z Woli i Krajowa) z Woli, który płacił 7 grzywien poboru.
W 1540 r. Pilczyca stanowiła jedną całość dóbr z Brześciem i Kluczewskiem. Kluczewsko było siedzibą i własnością trzech braci Chocimowskich, synów Andrzeja, miecznika sieradzkiego i ich matki (jako dobra posagowe). W Pilczycy było w tym czasie 6 półłanków kmiecych, 5 ogrodników, karczma, folwark, 2 sadzawki i młyn.
Według noty SgKP Bory, lasy i pasieki były wspólne z Kluczewskimi. Dobra te ocenione były na 1100 grzywien. W 1573 r. część Pilczyca, zwana Pilczyca Jaraczowska, miała 2 łany (Pawiński, Małop., 273, 474, 572). Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 roku było tu 29 domów, 242 mieszkańców[6].
5 września 1939 oddział niemiecki w czasie marszu z Włoszczowy w kierunku Przedborza zatrzymał się we wsi. Żołnierze zatrzymali kilkanaście osób i zamordowali na środku wsi. Następnie podpalali zabudowania, z których 6 doszczętnie spłonęło[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101130
- ↑ Wieś Pilczyca w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-29], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 925 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Pilczyca 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 134.
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 262.