Pingyao (chiń. 平遥; pinyin Píngyáo) – chińskie miasto w prowincji Shanxi, oddalone o około 715 km od Pekinu i 80 km od stolicy prowincji Taiyuan. Podczas rządów dynastii Qing, Pingyao było finansowym centrum Chin. W mieście zachowała się doskonale utrzymana, tradycyjna architektura chińskiego ludu Han, co stało się przyczyną wpisania miasta na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1997 roku.

Pingyao
平遥县
Ilustracja
Historyczne centrum Pingyao
Państwo

 Chiny

Prowincja

Shanxi

Populacja (2002)
• liczba ludności


490 000

Nr kierunkowy

354

Kod pocztowy

031100

Tablice rejestracyjne

晋K

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pingyao”
Ziemia37°12′09″N 112°10′41″E/37,202500 112,178056
Strona internetowa
Starożytne miasto Pingyao[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Chiny

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, III, IV

Numer ref.

812

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1997
na 21. sesji

Zabytki edytuj

Pingyao do dziś zachowało wygląd z czasów dynastii Ming i Qing. W mieście znajduje się około 4000 budynków z tego okresu, w których znajdują się liczne muzea, prezentujące codzienne życie dawnych mieszkańców, hotele, sklepy, warsztaty, a nawet domy mieszkalne[1]. Tutejsze świątynie (zob. świątynia Zhenguo) i posiadłości dają okazję przeglądu stylów architektonicznych i trendów w planowaniu miast na przestrzeni kilku stuleci w historii Cesarstwa Chińskiego.

Jedną z głównych atrakcji turystycznych Pingyao są mury miejskie o długości 6 km[2] wzdłuż których zbudowane były 72 wieże strażnicze. Pierwszy mur wzniesiono za panowania dynastii Zhou (827-728 p.n.e.), jednak większość dzisiejszych murów pochodzi z czasów dynastii Ming. Mury są wysokie na 12 metrów i szerokie na 4 metry, ciągną się na długości 6 km, okalając całą historyczną część miasta. W murze znajduje się sześć bram, po jednej po stronie północnej i południowej i po dwie po wschodniej i zachodniej. Oprócz czterech wież na rogach, na murze znajdują się 72 wartownie.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Ancient City of Ping Yao [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  2. Tony Wheeler. More China to experience. „Lonely Planet Magazine India”, s. 30, styczeń 2014. Bangalore: Lonely Planet. 

Bibliografia edytuj

  • Praktyczny przewodnik:Chiny. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2001, s. 384-385.

Linki zewnętrzne edytuj