Piotr Aleksander Tarło
Piotr Aleksander Tarło herbu Topór (ur. ok. 1580, zm. 1649), kasztelan lubelski w latach 1618-1630, wojewoda lubelski w latach 1630–1649.
 Piotr, Aleksander Tarło, portret pędzla nieznanego malarza z drugiej ćwierci XVII wieku | |
 Topór | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1580 |
| Data śmierci |
1649 |
| Ojciec | |
| Matka |
Agnieszka z Szafrańców |
| Żona |
1. Zofia Działyńska 2.Jadwiga Lanckorońska |
| Dzieci |
Mikołaj Tarło, Jan Aleksander Tarło wojewoda sandomierski, Stefan Tarło, Władysław Kazimierz, Karol Tarło, Aleksander Tarło, Stanisław Tarło, Zygmunt Tarło. |
Syn Jana, kasztelana małogoskiego, kasztelana radomskiego i wojewody lubelskiego i Agnieszki Szafraniec.
Życiorys edytuj
Po śmierci ojca nim i jego starszym bratem opiekował się Stanisław Szafraniec z Pieskowej Skały. Zapewne pierwsze nauki pobierał w kalwińskiej szkole w Secyminie (według współczesnej pisowni Secemin). W 1605 wyjechał na studia do protestanckiego wówczas Strasburga, gdzie przebywał dwa lata. W 1606 jest notowany jako student w Genewie. Po powrocie do Polski przypuszczano, że wczesna śmierć brata i bezpotomność wuja Andrzeja Szafrańca uczynią go ich następcą w Kościele kalwińskim. Nadzieje te okazały się płonne, bo ok. 1615 przeszedł na katolicyzm. Nie zerwał jednak zupełnie związków z dysydentami, np. Andrzej Wiszowaty był nauczycielem jego synów, których wysłał na studia do Akademii Rakowskiej.
W 1613 był posłem na sejm, w 1618 zapewne nie bez związku z konwersją objął kasztelanię lubelską, a w 1630 został wojewodą lubelskim. Tę drugą godność rodzina Tarłów utrzymywała z drobnymi przerwami do 1744. W 1632 był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 16 lipca[1] i elektorem Władysława IV Wazy z województwa lubelskiego[2]. W 1641 wyznaczony został senatorem rezydentem[3].
Potomstwo edytuj
W pierwszym małżeństwie z Zofią Działyńską miał trzech synów:
- 1. Mikołaj Tarło (zginął w Lowanium w 1632)
- 2. Jan Aleksander Tarło (zm. 1680), wojewoda lubelski, wojewoda sandomierski
- 3. Stefan Tarło
- 4. Władysław Kazimierz
W drugim małżeństwie z Jadwigą z Lanckorońskich miał czterech synów:
- 1. Karol Tarło
- 2. Aleksander Tarło (zm. 1684) kasztelan zawichojski.
- 3. Stanisław Tarło (zm. 1705) kasztelan zawichojski 1684, wojewoda lubelski 1689
- 4. Zygmunt Tarło (zm. 1685/89) starosta pilzneński.
Wojewodą lubelskim został po jego śmierci jego najstarszy żyjący syn.
Przypisy edytuj
- ↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 352.
- ↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 21