Piotr Anderszewski

Piotr Anderszewski
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1969 ; Warszawa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka klasyczna
	Odznaczenia
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Piotr Anderszewski (ur. 4 kwietnia 1969 w Warszawie) – pianista polsko-węgierskiego pochodzenia.

Życiorys edytuj

W okresie szkolnym był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci^[1]. Studiował w konserwatoriach w Lyonie i Strasburgu, w Akademii Muzycznej w Warszawie, na University of Southern California w Los Angeles. Doskonalił swe umiejętności na kursach mistrzowskich u pianistów takich jak: Murray Perahia, Fu Cong i Leon Fleisher.

W maju 2010 wziął udział w cyklu koncertów „Szymanowski Focus” razem z sopranistką Iwoną Sobotką i skrzypkiem Henningiem Kraggerudem. Anderszewski wystąpił tam nie tylko w roli pianisty, ale też kuratora tych koncertów. Solistom towarzyszył Belcea Quartet, a w programie – obok utworów Szymanowskiego – znalazły się również kompozycje Bartóka i Janáczka. Koncerty odbyły się w Wigmore Hall w Londynie i Carnegie Hall w Nowym Jorku^[2]^[3].

Nagrody i odznaczenia edytuj

2010: Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego^[4]
2015: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[5]
2002: Gilmore Artist Award
2000: Nagroda im. Karola Szymanowskiego
1996: Nagroda polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk
1994: Paszport „Polityki”

Dyskografia edytuj

2014: Bach – English suites 1, 3 & 5 2014
2010: Schumann – Humoreske Op. 20, Studien für den Pedalflügel Op. 56, Gesänge der Frühe Op. 133
2009: Piotr Anderszewski at Carnegie Hall – Bach, Schumann, Janácek, Beethoven, Bartók
2008: Ludwig van Beethoven – Bagatele op. 126 i 1. koncert fortepianowy C-dur op. 15
2006: Mozart – Koncerty fortepianowe KV 453 i KV 466
2005: Karol Szymanowski – Sonata na fortepian No. 3, Metopy, Maski
2004: Ludwig van Beethoven – Wariacje na temat Walca Diabellego, DVD
2003: Chopin – Ballady, Mazurki, Polonezy
2002: Johann Sebastian Bach – I, III i VI Partita
2002: Mozart – Koncerty fortepianowe KV 467, 491
2001: Ludwig van Beethoven – Wariacje na temat Walca Diabellego
1999: Johann Sebastian Bach – V Suita Francuska, Uwertura w stylu francuskim
1998: Beethoven, Mozart, Schubert – Sonaty na skrzypce i fortepian (z Dorotą Anderszewską)
1997: Brahms – Sonaty skrzypcowe (z Viktorią Mullovą)
1996: Johann Sebastian Bach – VI Suita angielska; Beethoven – Sonata Op. 110; Webern – Wariacje Op. 27
1995: Debussy, Janacek, Prokofiev – Sonaty na skrzypce i fortepian (z Viktorią Mullovą)

Przypisy edytuj

↑ DanutaD. Pawłowska DanutaD., Tata jest strażakiem, mama urzędniczką. On prowadzi badania nad nicieniami, żeby pomóc rolnikom. Ma 19 lat [online], wyborcza.pl, 26 października 2019 [dostęp 2019-10-27] (pol.).
↑ Andrew Clements: Szymanowski Focus. [w:] The Guardian [on-line]. 2010-05-10. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-11)]. (ang.).
↑ Henning Kraggerud. [w:] Seattle Symphony [on-line]. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-11)]. (ang.).
↑ Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. rmfclassic.pl, 15 czerwca 2010. [dostęp 2021-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-16)].
↑ M.P. z 2015 r. poz. 503.

Linki zewnętrzne edytuj

[1] DanutaD. Pawłowska DanutaD., Tata jest strażakiem, mama urzędniczką. On prowadzi badania nad nicieniami, żeby pomóc rolnikom. Ma 19 lat [online], wyborcza.pl, 26 października 2019 [dostęp 2019-10-27] (pol.).

[SzymanowskiFocus-2] Andrew Clements: Szymanowski Focus. [w:] The Guardian [on-line]. 2010-05-10. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-11)]. (ang.).

[SeattleSymph-3] Henning Kraggerud. [w:] Seattle Symphony [on-line]. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-11)]. (ang.).

[4] Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. rmfclassic.pl, 15 czerwca 2010. [dostęp 2021-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-16)].

[MonitorPolski-5] M.P. z 2015 r. poz. 503.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]