Wikipedia

Piotr Kuryło

Piotr Kuryło (ur. 24 lipca 1972 w Prusce Wielkiej[1]) – polski maratończyk i ultramaratończyk. Laureat Kolosa 2011 za „wyczyn roku” – przebiegnięcie wokół kuli ziemskiej (przez Europę, Stany Zjednoczone, Rosję, łącznie ok. 20 tys. km)[2].

Piotr Kuryło
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1972
Pruska Wielka

Osiągnięcia sportowe edytuj

Czterokrotnie uczestniczył w Spartathlonie (ultramaratonie na dystansie 246 km, z Aten do Sparty), w 2007 zajął 2 miejsce pokonując trasę w czasie 24:29:41 i przegrywając tylko ze Scottem Jurkiem[3].

Przebiegł Polskę ze wschodu na zachód (z Terespola do Frankfurtu nad Odrą, start 1 stycznia 2007)[4], oraz z północy na południe (z Jastrzębiej Góry do Zakopanego)[5]. Samotnie przebiegł w 42 dni (start 28 lipca 2007) z Augustowa do Grecji przez Polskę, Czechy, Węgry i Serbię (ponad 4000 km)[6].

W czerwcu 2008 roku w Krakowie uczestniczył w I Mistrzostwach Polski w Biegu 24-godzinnym, w czasie których pokonał 196 km i 415 m, zajmując 7. miejsce[7].

W 2008 roku w ciągu 53 dni przebiegł, „ciągnąc za sobą mieszkalny wózek”, z Fatimy w Portugalii (start 15 marca) przez Lourdes i Częstochowę do Studzienicznej w Polsce[8][9].

„Bieg dla pokoju”, obiegnięcie kuli ziemskiej, rozpoczął 7 sierpnia 2010 roku z Augustowa[10] i ukończył 6 sierpnia 2011 na Rynku w Augustowie[11][12]. Biegł samotnie bez wsparcia, w Europie ciągnąc za sobą specjalny wózek z ekwipunkiem i kajakiem. Utracił go wraz z całym ładunkiem czasie przeprawy przez rzekę Tag w Portugalii, niedaleko Lizbony[13]. Następnie z Lizbony przeleciał do Nowego Jorku, skąd dzięki wsparciu przedstawicieli Kongresu Polonii Amerykańskiej (zwłaszcza Polish American Sports Association) ruszył dalej z nowym wózkiem i ekwipunkiem. Biegł przez 13 stanów, m.in. New Jersey, Pensylwanię, Zachodnią Wirginię, Ohio, Indianę, Illinois, Oklahomę, Nowy Meksyk, Arizonę do Kalifornii. 5 lutego 2011 r. przebiegając przez Golden Gate Bridge w San Francisco, zakończył amerykański etap podróży. Następnie odwiedził Chicago, a 19 lutego był gościem gali turnieju golfowo-tenisowego ”POLONIA OPEN 2011” w Palm Beach na Florydzie, a następnie spotykał się z Polonią w Nowym Jorku, gdzie był m.in. gościem honorowym II Balu Sportu zorganizowanego 5 marca 2011 roku przez Polish American Sports Association w Brooklynie[14].

Ze Stanów Zjednoczonych przeleciał do Pekinu, a następnie do Władywostoku, skąd wyruszył w dalszy bieg 28 marca 2011 r[15]. Przez Rosję przebiegł w 120 dni, po drodze odwiedzając Kazachstan. Ok. 20 lipca 2011 zaczął ostatni etap z Moskwy do Augustowa[16]. Porównywany był do Forresta Gumpa[14][17].

Swoją podróż Kuryło opisał w książce „Ostatni Maraton”, wydanej w 2012[3].

Nagrody edytuj

Na 14. Ogólnopolskich Spotkaniach Podróżników, Żeglarzy i Alpinistów w Gdyni w ramach „Kolosów 2011” otrzymał również Nagrodę Publiczności za najlepszą prezentację oraz Nagrodę Dziennikarzy[2][18].

Życie prywatne edytuj

Jest żonaty, ma dwie córki[14].

Publikacje edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Piotr Kuryło [online], Bieg Dla Pokoju [dostęp 2012-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-16].
  2. ↑ a b Chcieć to móc, czyli warto mieć wielkie marzenia [online], kolosy.pl, 14 marca 2012 [dostęp 2012-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-31].
  3. ↑ a b Adam Klein: O człowieku, który się nie cofał. bieganie.pl, 2012-10-19. [dostęp 2012-12-18].
  4. ↑ Dbaj o Serce – biegaj [online], Bieg Dla Pokoju [dostęp 2012-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-17].
  5. ↑ Irena Łaszyn: Piotr Kuryło obiegł świat dookoła, „Dziennik Bałtycki”, 17 marca 2012. dziennikbaltycki.pl. [dostęp 2012-03-18].
  6. ↑ Cztery tysiące dla Ziemi [online], Bieg Dla Pokoju [dostęp 2012-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-17].
  7. ↑ Mistrzostwa Polski w biegu 24-godzinnym. pzla.pl (Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki). [dostęp 2014-09-15].
  8. ↑ Piotr Kuryło zakończył swoją wyprawę po słynnych europejskich sanktuariach. radio.bialystok.pl. [dostęp 2012-03-17].
  9. ↑ Tadeusz Piersiak, Biegł do Częstochowy przez 3 tys. kilometrów [online], gazeta.pl, 27 kwietnia 2008 [dostęp 2012-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-17].
  10. ↑ Samotny bieg w intencji pokoju. radio.bialystok.pl. [dostęp 2012-03-17].
  11. ↑ Anna Umięcka: Kolosy 2011: Nigdy nie biegam tylko dla siebie (wywiad). gazeta.pl. [dostęp 2012-03-17].
  12. ↑ Agata Masalska: Paweł Kuryło i Piotr Kuryło. Bliźniacy nie mogą żyć bez biegania, „Kurier Poranny” 21 sierpnia 2011. poranny.pl. [dostęp 2012-03-18].
  13. ↑ Ireneusz Sewastianowicz: Nasz maratończyk w opałach! Pomóżmy w wyprawie dookoła świata, 7 października 2010. wspolczesna.pl. [dostęp 2012-03-18].
  14. ↑ a b c Piotr Kurylo Bieg Dla Pokoju [online], Polonijne Promocje [dostęp 2012-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-14].
  15. ↑ Piotr Kuryło wyrusza w dalszy bieg [online], augustow.eu, 28 marca 2011 [dostęp 2012-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-13].
  16. ↑ Polak kończy bieg dookoła świata, 20 lipca 2011. onet.pl. [dostęp 2012-03-17].
  17. ↑ Piotr Kuryło: Biegiem dookoła świata [online], kolosy.pl [dostęp 2012-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-28].
  18. ↑ Jury uznało, że był to wyczyn roku 2011, „Gazeta Współczesna” 14 marca 2012. wspolczesna.pl. [dostęp 2012-03-17].

Linki zewnętrzne edytuj


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Kuryło&oldid=68153220”