Piotr le Brun (ur. 22 lutego 1802, zm. 17 stycznia 1879 w Warszawie) – syn Tomasza i Adelajdy de Mimuid. Artysta malarz. Absolwent żoliborskiego konwiktu Pijarów.

Piotr Le Brun
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1802
Warszawa

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1879
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Epoka

realizm

Grób Piotra le Bruna na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys edytuj

W 1820 konduktor, w 1827 podporucznik, 6 II 1831 awansował na porucznika Kwatermistrzostwa Generalnego. Oficer powstania listopadowego. Pod koniec powstania otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari. We wrześniu 1831 dymisjonowany. Brał udział w pracy nad mapą topograficzną Królestwa. Pierwsze rysunki wystawiał w 1819 jeszcze jako student. Wystawy w Warszawie w 1825, 1828, 1836, 1841, przeważnie kopie i portrety rodzinne. Pod koniec życia malował obrazy o treści religijnej wystawiane w Zachęcie. Był jednym z pierwszych litografów warszawskich. Odbył dwuletnie studia w Rzymie, po czym rok uczył się u A. J. Grossa w Paryżu. Znane są jego dzieła: portret gen. Maurycego Haukego (1829) i rysunek Śmierć generała Sowińskiego na Woli. Z portretów sławnych członków rodziny jest wykonawcą kopii portretów małżonków Makarowicz Franciszka Ksawerego - dziada swojej żony (Muzeum Narodowe w Warszawie) oraz jego żony Róży z Kozieradzkich (Muzeum m. st. Warszawy). W 1841 otrzymał złoty medal I kl. na Wystawie Przemysłu Krajowego i Sztuk Pięknych za obraz "Sprzedaż niewolnic w Turcji". Ożeniony z Klementyną Makarowicz. Zmarł w Warszawie.

Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 157-1-1/2/3)[1].

Przypisy edytuj

  1. Cmentarz Stare Powązki: LE BRUN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].

Bibliografia edytuj

  • Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 118): Le Brun Piotr, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 24 IX 1818
  • Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
  • Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1-3, Warszawa 1932-1935