Piotr Lewiński

polityk, b. minister komunikacji

Piotr Lewiński (ur. 1 marca 1915 w Wieliczce, zm. 22 stycznia 1991) – polski kolejarz i polityk, minister komunikacji w latach 1963–1969.

Piotr Lewiński
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1915
Wieliczka

Data śmierci

22 stycznia 1991

Dyrektor DOKP w Krakowie
Okres

od 1960
do 1963

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Henryk Szmidt

Następca

Tadeusz Mieszkowski

Minister komunikacji
Okres

od 13 listopada 1963
do 10 września 1969

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Józef Popielas

Następca

Mieczysław Zajfryd

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Syn Piotra i Julii. Pracownik Polskich Kolei Państwowych od 1935. Podczas II wojny światowej był członkiem Armii Krajowej - współorganizował tajne kursy podchorążych. Po wyzwoleniu ponownie pracował w PKP, gdzie zaczynał od stanowiska starszego kontrolera ruchu, w latach 1960–1963 pełnił funkcję dyrektora Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Krakowie.

W 1948 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1963 do 1969 był ministrem komunikacji. Wieliczanie zawdzięczają mu między innymi elektryfikację odcinka linii kolejowej Bieżanów-Wieliczka. Z jego inicjatywy powstał w 1966 w Warszawie Klub Przyjaciół Wieliczki. Jako jego długoletni prezes Lewiński angażował się w działalność społeczną na rzecz miasta, zainicjował jego gazyfikację, rozbudowę sieci dróg (w tym obwodnicę) oraz uruchomienie nowych połączeń autobusowych.

Posiadał stopień naukowy doktora inżyniera nauk technicznych.

Jego 14-letni syn Stanisław zginął 2 kwietnia 1969 w katastrofie lotniczej koło Zawoi.

Pochowany na cmentarzu komunalnym w Wieliczce (H/1/2)[1].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz komunalny w Wieliczce [online], wieliczka.grobonet.com [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  2. Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20 lipca 1964. 
  3. M.P. z 1954 r. nr 110, poz. 1543
  4. M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 214
  5. M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27
  6. Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
  7. Głos Słupski, nr 102, 28 kwietnia 1967, s. 2

Bibliografia edytuj