Wikipedia

Piotr Pindelski

Piotr Pindelski – polski inżynier, mierniczy przysięgły, urzędnik, oficer.

Piotr Pindelski
Zawód, zajęcie

urzędnik, geometra

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

inżynier

Odznaczenia
Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Życiorys edytuj

Piotr Pindelski[a] ukończył studia z tytułem inżyniera. Wstąpił do służby państwowej Austro-Węgier w okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej. Od około 1874 był praktykantem budowniczym przy urzędzie budowniczym c. k. starostwa powiatu krakowskiego[1], od około 1877 był praktykantem budowniczym przy urzędzie budowniczym c. k. starostwa powiatu samborskiego[2], od około 1879 był praktykantem budowniczym przy urzędzie budowniczym c. k. starostwa powiatu tarnowskiego[3], od około 1882 jednocześnie przydzielony do C. K. Namiestnictwa[4]. Następnie, w 1882 został mianowany adjunktem budowniczym, przeniesiony z Tarnowa do Jasła i od tego czasu pracował przy urzędzie budowniczym c. k. starostwa powiatu jasielskiego[5], a od około był inżynierem[6]. Od około 1891 był przydzielony do oddziału technicznego C. K. Namiestnictwa[7]. W 1894 został mianowany starszym inżynierem[8]. Od 1894 w randze nadinżyniera pracował w urzędzie budowniczym c. k. starostwa powiatu niskiego[9][10][11]. Od 1900 był nadinżynierem (starszym inżynierem) w urzędzie budowniczym c. k. starostwa powiatu stanisławowskiego[12], a od końca 1901 pracował tam w randze radcy budownictwa[13]. Od około 1910 do około 1912 w randze radcy budownictwa był kierownikiem oddziału technicznego przy c. k. starostwie powiatu sanockiego[14][15][16][b]. Od około 1913 jako cywilny geometra w Przemyślu oraz rządowo upoważniony cywilny inżynier budowy oraz rządowo upoważniony cywilny geometra był członkiem Izby Inżynierskiej we Lwowie[17]. Także od około 1913 w grupie zaprzysiężonych rzeczoznawców i szacowników dla realności w Przemyślu przy tamtejszym C. K. Sądzie Obwodowym[18].

Został żołnierzem c. k. obrony krajowej. Był sierżantem Galicyjskiego Batalionu Piechoty Obrony Krajowej nr 52 w Krakowie; jako żołnierz w stanie nieczynnym na początku 1877 został mianowany na stopień podporucznika (Lieutenant)[19] z dniem 1 listopada 1877[20]. Od 1877 był oficerem w stanie nieaktywnych Galicyjskiego Batalionu Piechoty Obrony Krajowej nr 58 w Krośnie[21], a od 1882 do około 1885 w stanie nieaktywnych Galicyjskiego Batalionu Piechoty Obrony Krajowej nr 63 we Lwowie[22]. Około 1885 został awansowany na stopień porucznika (Oberlieutenant) piechoty obrony krajowej z dniem 1 listopada 1882[23].

 
Odbudowana po zniszczeniach wojennych stodoła w Podmojscach na początku 1917

Należał do Towarzystwa Politechnicznego w Stanisławowie, w którym był wybierany członkiem wydziału w 1903[24], w 1906[25], w 1907[26]. Od 1879 do 1922 był członkiem zwyczajnym Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[27][28]. Pod koniec 1905 został wybrany do komisji szkontrującej filii krajowego Towarzystwa chowu drobiu, gołębi i królików w Stanisławowie[29]. Na przełomie lipca i sierpnia 1911 został członkiem rady nadzorczej Domu Handlowo-Przemysłowego w Sanoku[30]. Był członkiem zwyczajnym Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka[31]. Przed 1914 był właścicielem dóbr Podmojsce[32].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w latach 20. II Rzeczypospolitej zamieszkując w Przemyślu figurował w wykazie mierniczych przysięgłych i geometrów cywilnych, upoważnionych do wykonywania zawodu mierniczego[33]. W latach 30. znajdował się liście mierniczych przysięgłych zamieszkując w Niżankowicach (złożył przysięgę 25 września 1929)[34][35].

Odznaczenia edytuj

austro-węgierskie

Uwagi edytuj

  1. ↑ W ewidencji wojskowej Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Peter Pindelski”.
  2. ↑ W Szematyzmie z 1913 nie figurował. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 1632.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 35.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876. Lwów: 1876, s. 35.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 22, 48.
  2. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 31.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 30.
  3. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 34.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 34.
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 6, 34.
    •Rozmaitości. Wiadomości personalne. „Dźwignia”. Nr 4, s. 61, 20 kwietnia 1882. 
  5. ↑ Wiadomości urzędowe. „Urzędnik w Połączeniu z Prawnikiem”. Nr 13, s. 104, 10 lipca 1882. 
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 19, 43.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 20.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 20.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 20.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 20.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 20.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 20.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 20.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 20.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 6.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 6.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 6.
  8. ↑ Telegramy „Kurjera Lwowskiego”. Wiedeń. „Kurjer Lwowski”. Nr 278, s. 5, 7 października 1894. 
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 26.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 26.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 26.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 25.
  10. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 28.
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 34.
  12. ↑ Kronika. Przeniesienia. „Kurjer Stanisławowski”. Nr 767, s. 2, 3 czerwca 1900. 
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 44.
  13. ↑ Kronika. Mianowania. „Kurjer Stanisławowski”. Nr 848, s. 2, 22 grudnia 1901. 
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 44.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 44.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 44.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 44.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 52.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 52.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 52.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 51.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 51.
  14. ↑ Kronika. Sprawa regulacji potoków. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 21, s. 3, 18 września 1910. 
  15. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 50.
  16. ↑ a b c d Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 51.
  17. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 963, 965.
  18. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 132.
  19. ↑ Mianowania w armii. „Gazeta Narodowa”. Nr 32, s. 3, 5 stycznia 1877. 
  20. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1878. Wiedeń: 1878, s. 47.
  21. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1878. Wiedeń: 1878, s. 147.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1879. Wiedeń: 1879, s. 156.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1880. Wiedeń: 1880, s. 164.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1881. Wiedeń: 1881, s. 164.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1882. Wiedeń: 1882, s. 154.
  22. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1883. Wiedeń: 1883, s. 163.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1884. Wiedeń: 1884, s. 163.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1885. Wiedeń: 1885, s. 171.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1886. Wiedeń: 1886, s. 175.
  23. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1886. Wiedeń: 1886, s. 38.
  24. ↑ Kronika. „Kurjer Stanisławowski”. Nr 910, s. 2, 1 marca 1903. 
  25. ↑ Kronika. „Kurjer Stanisławowski”. Nr 1066, s. 2, 25 lutego 1906. 
  26. ↑ Kronika. „Kurjer Stanisławowski”. Nr 1120, s. 3, 10 marca 1907. 
  27. ↑ Spis członków Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie według stanu z dnia 31 grudnia 1910. „Czasopismo Techniczne”. Nr 24, s. 29, 25 grudnia 1910. Towarzystwo Politechniczne we Lwowie. 
  28. ↑ Członkowie Towarzystwa w drugiem dwudziestopięcioleciu (1902-1926). W: Maksymilian Matakiewicz: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1927. Księga pamiątkowa wydana z okazji 50-letniego jubileuszu Towarzystwa. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1927, s. 94.
  29. ↑ Walne zgromadzenie filii kraj. Tow. chowu drobiu, gołębi i królików. „Kurjer Stanisławowski”. Nr 1056, s. 1, 17 grudnia 1905. 
  30. ↑ Kronika. Dom Handlowo-Przemysłowy w Sanoku, Stowarz. zarejestr. z ogr. poręką. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 33, s. 3, 6 sierpnia 1911. 
  31. ↑ Sprawozdanie Wydziału Tow. Upiększania Miasta Sanoka. „Miesięcznik Artystyczny”. Nr 7, s. 67, 1912. 
  32. ↑ Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem.. Lwów: 1913, s. 85.
    •Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem.. Lwów: 1914, s. 137.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 128.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 128.
  33. ↑ Wykaz mierniczych przysięgłych i geometrów cywilnych, upoważnionych do wykonywania zawodu mierniczego. „Przegląd Mierniczy”. Nr 1, s. 14, 1924. 
  34. ↑ Spis mierniczych przysięgłych, upoważnionych w myśl ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 97, poz. 682) – jednolity tekst ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 46, poz. 454 z r. 1928) do wykonywania prac mierniczych na obszarze całego Państwa (stan z dnia 1 marca 1934 r.). „Przegląd Mierniczy”. Nr 3, s. 57, 1934. 
  35. ↑ Spis mierniczych przysięgłych, upoważnionych w myśl ustawy z dn. 15 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 97, poz. 682–jednolity tekst ustawy. Dz. U. R. P. Nr. 46, poz. 454 z r. 1928) do wykonywania prac mierniczych na obszarze całego Państwa (stan z dn. 1 maja 1936 r.). „Przegląd Mierniczy”. Nr 5, s. 108, 1936. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Pindelski&oldid=71781532”