Piotr z Klecia
Piotr z Klecia zwany Piotr Iwanowicz, lub Piotr z Goraja, herbu Korczak (ur. ok. 1320) – starosta żydaczowski, rycerz i właściciel dóbr Klecie
 Korczak | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1320 |
| Ojciec | |
| Dzieci | |
Był synem Iwoni z Goraja. Miał syna; Dymitra (zwanego Dymitr z Klecia lub Dymitr z Goraja), któremu król Ludwik Węgierski 26 lipca 1377 r. nadał zamek Goraj oraz szereg wsi leżących w okolicach Turobina. Miał też syna Iwana.
W 1353 r. z braćmi – Chodkiem i Ostaszkiem, otrzymał od króla Kazimierza Wielkiego kilkanaście wsi: Klecie (Kleszcze), Czermno, Januszkowice, Błażkową, Gogołów, Glinik, i m. Bukowa, Smarżowa i Kamienica Górna (okolice Jasła). Otrzymał z nimi m. Klecie, Januszkowice i Skurową, odebrane wcześniej benedyktynom, a o które toczyły się długie procesy, z interwencjami, po stronie opactwa tynieckiego, kolejnych papieży. Trudno było rozstrzygnąć, gdyż przypadły w dziedzictwie synom Piotra z Klecia: Iwanowi i Dymitrowi (który był zaufanym współpracownikiem królów, podskarbim koronnym i marszałkiem królestwa). W konsekwencji benedyktyni musieli się zadowolić odzyskaniem jedynie części Januszkowic i Kleci. Jego ojciec Iwonia z Goraja był właścicielem większości terenów okolic Klecia na Podkarpaciu; Iwonicza, Rymanowa, które potem dziedziczył wraz z braćmi.
Bibliografia edytuj
- Dariusz Kupisz: Zbigniew Gorajski (1596-1655). Studium z dziejów szlachty protestanckiej w Małopolsce w pierwszej połowie XVII wieku. Pierwsza monografia kasztelana chełmskiego i kijowskiego, dyplomaty, pisarza i parlamentarzysty. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 2000. ISBN 83-86951-77-X.
- Stanisław Kazimierz Kossakowski: Monografie historyczno-genealogiczne niektórych rodzin polskich. Warszawa, 1872.