Piotrowo (Poznań, Głuszyna)

Piotrowo (niem. Adlig[2]) – część Poznania, w osiedlu samorządowym Głuszyna. Położona pomiędzy Sypniewem na wschodzie i Głuszyną na zachodzie. Rozciąga się zasadniczo wzdłuż ulicy Głuszyna.

Piotrowo
Dzielnica
Ilustracja
Dwór na Piotrowie (Poznań)[1]
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

Dzielnica

osiedle samorządowe

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piotrowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Piotrowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Piotrowo”
Ziemia52°19′16″N 16°57′06″E/52,321017 16,951646
Bloki w Piotrowie

Historia

edytuj

Była wsią szlachecką. Piotrowscy sprzedali ją w 1482 Janowi Ciołkowi z Czacza, który był burgrabim poznańskim. W 1502 wieś zakupił Jakub Goryński. W 1510 występuje jako Pyotrowo – należące do Jana Goryńskiego, syna Jakuba (trzy łany osiadłe i siedem opustoszałych). Istniał tu wówczas folwark i karczma[3].

W latach 40. XIX wieku wieś liczyła 17 dymów (chałup) i 178 mieszkańców. W 1881 powierzchnia całkowita majątku piotrowskiego wynosiła 639,11 ha (w skład majątku wchodził też Kopylnik i Kubalin). W 1894 majątek częściowo rozparcelowano, tak że w początku XX wieku liczył już tylko 374 ha. W połowie XIX wieku właścicielem Piotrowa był Felicjan Sypniewski, twórca polskiej algologii. W 1926 zarejestrowano tutaj stadninę koni półkrwi. Właścicielem całości był Antoni Unrug. W 1923 odbył się na terenie Piotrowa pierwszy w Polsce konkurs wyżłów. W 1942 wieś włączono do Poznania. Podczas II wojny światowej majątek przejęli okupanci, a w 1945 został on zdewastowany, po wkroczeniu Armii Czerwonej – wycięto na opał część drzew w parku i podpalono dwór (pożar został szybko ugaszony). W okresie PRL nie ustawała wycinka starych drzew, m.in. wycięto dęby czerwone i tulipanowiec amerykański. W 1992 dwór wyremontowano, jednak poważnie naruszając jego stan pierwotny[2].

W okresie powojennym wzniesiono tutaj bloki dla pracowników 31 Bazy Lotniczej.

Przyroda

edytuj

Na południowy zachód od Piotrowa znajduje się ujście Pietrzynki do Kopla[4].

Komunikacja

edytuj

Do Piotrowa dojeżdża ze Starołęki autobus MPK Poznań linii 158 (kierunek: Sypniewo), oraz nocny linii 247 z Ronda Rataje.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dwór z 1907 zaprojektowany przez Rogera Sławskiego dla Antoniego Unruga
  2. a b Zenon Pałat, Dwór w Piotrowie, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/2009, s.161-167, ISSN 0137-3552
  3. Jacek Wiesiołowski, Wsie parafii głuszyńskiej w świetle Liber beneficiorum z 1510 roku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/2009, s.81,84, ISSN 0137-3552
  4. Helena Szafran, Miasto Poznań i okolica, Poznań, PTPN, 1959 (seria "Wielkopolska w Oczach Przyrodnika", nr 3), mapa przy s.96
  5. Włodzimierz Łęcki, Poznań od A do Z, wyd. 1, Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 105-106, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 20697590 [dostęp 2022-06-05].

Bibliografia

edytuj