Piran (miasto)

	Piran; Pirano
	Piran; Pirano
	Herb
Państwo	Słowenia
Gmina	Piran
Burmistrz	Tomaž Gantar
Powierzchnia	44,6 km²
Populacja (2008); • liczba ludności; • gęstość	; 3 804; 391 os./km²
Nr kierunkowy	5
Kod pocztowy	6330
Tablice rejestracyjne	KP
	Położenie na mapie Słowenii Piran; Pirano
	45°31′34″N 13°34′13″E/45,526111 13,570278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Piran (wł. Pirano) – miasto na słoweńskim wybrzeżu, leżące na półwyspie o tej samej nazwie. Jest jednym z najbardziej atrakcyjnych turystycznie miejsc nad słoweńskim Adriatykiem. Miasteczko przypomina swoją architekturą włoską Wenecję. W przeszłości było wenecką twierdzą na wybrzeżu Istrii. Z tego okresu pochodzi większość zabudowy, a także imponujące, średniowieczne mury, oddzielające miasto od reszty lądu.

Nad miastem góruje usytuowany nad skalnym urwiskiem kościół św. Jerzego.

Reprezentacyjny plac Tartiniego powstał pod koniec XIX wieku, kiedy zasypano wewnętrzny basen portowy. W mieście znajduje się rodzinny dom Giuseppe Tartiniego, w którym znajduje się muzeum poświęcone życiu i twórczości kompozytora^[2].

HistoriaEdytuj

Obszar Piran był zasiedlony od czasów antycznych, nazwa miasta pochodzi od greckiego słowa pyr oznaczającego ogień - tutaj na krańcu półwyspu zapalano ogień jako punkt orientacyjny dla statków płynących do portu Koper. Od XIII do XVIII wieku część Republiki Weneckiej^[3]. Miasto, pełniące funkcję siedziby władz gminy, liczy nieco ponad 4 tysiące mieszkańców. Łącznie z kurortami Portorož i Lucija, z którymi w latach 1912–1953 łączyła je linia tramwajowa, tworzy aglomerację zamieszkaną przez około 17 tysięcy osób. Do lat pięćdziesiątych XX wieku w Piranie większość stanowiła ludność włoskojęzyczna. Dopiero po przejściu Piranu pod władzę Jugosławii (1954) ta sytuacja uległa zmianie w wyniku wyjazdu większości włoskojęzycznych mieszkańców. Język włoski nadal ma jednak status języka urzędowego obok języka słoweńskiego. W trakcie ostatniego spisu powszechnego (2002) 72% mieszkańców gminy Piran podało jako swój ojczysty język słoweński, 13% chorwacki, a 8% włoski.

ZabytkiEdytuj

Pałac Gabrielli (słoweń. Palača Gabrielle) mieszczący muzeum morskie z ciekawymi modelami antycznych statków.
Kościół pw. św. Piotra (słoweń. Cerkev Sv Petra) z XIV-wiecznm krzyżem z Piran.