Plac Dominikański w Krakowie

plac miejski w Krakowie

Plac Dominikańskiplac w Krakowie na Starym Mieście, między ulicą Grodzką a ulicą Dominikańską i kościołem dominikanów.

plac Dominikański
Stare Miasto
Ilustracja
Plac widziany z zachodu, z ul. Grodzkiej.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, w centrum znajduje się punkt z opisem „plac Dominikański”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „plac Dominikański”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „plac Dominikański”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „plac Dominikański”
Ziemia50°03′33,0″N 19°56′18,0″E/50,059167 19,938333

W okresie przedlokacyjnym był placem targowym. W XII i XIII w. przy głównym, romańskim kościele pw. św. Trójcy skupiała się duża osada, w której najwcześniej zaczęły wykształcać się samorządowe formy organizacyjne. W 1222 biskup Iwo Odrowąż przeniósł ww. parafię do kościoła Mariackiego, a na jej miejscu osadził sprowadzony z Bolonii zakon dominikanów[1]. Nazwa – Dominikański – utrwaliła się w latach 70. XIX wieku, wcześniej miejsce to nazywano ulicą Szeroką.

Przy placu tym, w domu numer 6 mieszkał Edmund Wasilewski – pierwszy poeta sławiący uroki podwawelskiego grodu. Fakt ten upamiętnia wmurowana tablica z inskrypcją:

W domu tym zmarł 14 listopada 1846 r. Edmund Wasilewski, wielkich talentów poeta, gorąco kochający ojczyznę. Kraj poniósł bolesną stratę przez wczesną śmierć Zacnego Obywatela. Ożeniony był z panną Schugt. Żył lat 30.

Po przeciwnej stronie, przy narożniku ulicy Grodzkiej, w domu numer 1 urodziła się Helena Modrzejewska, co poświadcza wmurowana tablica pamiątkowa autorstwa Wiesława Łabędzkiego.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Jerzy Kossowski, Leszek Ludwikowski, Ulicami Krakowa, Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1968, s. 62.

Bibliografia edytuj