Plac Władysława Jagiełły w Raciborzu
Plac Władysława Jagiełły w Raciborzu (daw. niem. Schramm-Platz → w okresie 1909 - 1945 r. Notburga-Platz[1]) – raciborski plac znajdujący się w dzielnicy Centrum. Plac przylega do ulicy Henryka Sienkiewicza, a swoją nazwę wziął od króla Władysława Jagiełły.
| Centrum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
Położenie na mapie Raciborza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu raciborskiego  | |
 50°05′15,0″N 18°13′13,0″E/50,087500 18,220278
| |
Architektura edytuj
Budynki mieszkalne edytuj
- Kamienica przy pl. Jagiełły 4 – budowla wzniesiona według projektu Hermana Arwińskiego w latach 1906–1909. Kamienica posiada cztery kondygnacje z suterenami oraz poddaszem nadającym się do użytku. Budowla wykonana w stylu historyzmu z elementami secesji. Elewacja frontowa posiada ryzality, a całość pokrywa mansardowy dach. Wykusz narożny podbierany jest przez spiralnie skręconą kolumnę. W fasadzie znajdują się balkonu z żeliwnymi balustradami. Portal drzwiowy opatrzony jest półkolistym łukiem, który posiada zwornik w kształcie głowy mężczyzny[2].
- Kamienica przy pl. Jagiełły 5 – budowla wzniesiona według projektu Hermana Arwińskiego w latach 1906–1909. Kamienica posiada cztery kondygnacje z suterenami oraz poddaszem nadającym się do użytku. Budowla wykonana w stylu historyzmu z elementami secesji. Elewacja frontowa posiada ryzality, a całość pokrywa mansardowy dach. Wykusz narożny podbierany jest przez spiralnie skręconą kolumnę, który wieńczy balkon. W fasadzie znajdują się balkonu z żeliwnymi balustradami. Portal drzwiowy opatrzony jest półkolistym łukiem, który posiada zwornik w kształcie głowy mężczyzny. Nad drzwiami znajduje się nadświetle w kształcie okręgu[2].
Obiekty użyteczności publicznej edytuj
Dom św. Notburgi – kompleks zbudowany na planie zbliżonym do litery "L" został oddany do użytku w 1892 r. Budynek jest murowany z czerwonej cegły, posiada cztery kondygnacje. Jego rozbudowa odbywała się w latach 1894 i 1902[3][4]. Kompleks jest przykładem architektury neogotyckiej, która posiada ceglany detal architektoniczny. Elewacja frontowa budowli posiada ryzality, które wieńczą szczyty i pinakle. Skrzydło wschodnie zawiera dobudówki, natomiast skrzydło północne przykrywa wysoki dwuspadowy dach[3]. Skrzydło główne pokrywa dach mansardowy. Kompleks posiada kaplicę z 1902 r. projektu Jana Affy[3][4]. W środku znajduje się ołtarz główny wykonany przez Ferdynanda Stufflesera z Tyrolu[3]. Dom opieki dla kobiet, zwany Zakładem św. Notburgi mieścił się w tym budynku od 1889 mieścił się przy tym placu. Inicjatorem tego przedsięwzięcia był ks. dr Hermann Schaffer, który w zakładzie spędził emeryturę i 9 grudnia 1914 r. zmarł[4]. W 1945 r. budynek oddziału Banku Rzeszy został częściowo zniszczony i następnie odbudowany przez Raciborskie Przedsiębiorstwo Budowlane. Obecnie w budowli mieści się Dom Pomocy Społecznej, który prowadzi Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej[3][4].
Przypisy edytuj
- ↑ Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008, s. 575. ISBN 978-83-89802-73-6.
- ↑ a b Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007, s. 82. ISBN 978-83-89802-36-1.
- ↑ a b c d e Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007, s. 72. ISBN 978-83-89802-36-1.
- ↑ a b c d Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008, s. 227. ISBN 978-83-89802-73-6.
Bibliografia edytuj
- Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007. ISBN 978-83-89802-36-1.
- Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008. ISBN 978-83-89802-73-6.