Plon główny

Plon główny – 1. roślina zajmująca pole przez większą część okresu wegetacyjnego. Pomiędzy plonami głównymi można uprawiać międzyplony.

2. Części roślin, dla których głównie uprawia się daną roślinę, np. ziarno zbóż, korzenie buraków.

Zobacz też

• Plon uboczny

Bibliografia

• Bolesław Świętochowski, Bronisław Jabłoński, Roman Krężel, Maria Radomska. Ogólna uprawa roli i roślin. Wyd. 4, popraw. PWRiL, Warszawa 1996, 405 stron.