Pożyczka Obrony Przeciwlotniczej
Pożyczka Obrony Przeciwlotniczej – wewnętrzna pożyczka państwowa, o charakterze obligacji celowych, przeznaczona na cele rozbudowy lotnictwa wojskowego i artylerii przeciwlotniczej. Obligacje były oprocentowane w wysokości 5% w stosunku rocznym na okres 15 lat (do 1954 roku). Obligacje były wyemitowane w oparciu o ustawę o dotacjach na rzesz Funduszu Obrony Narodowej i o inwestycjach z funduszy państwowych. Subskrypcja trwała od 5 kwietnia 1939 do 5 maja 1939 roku[1].
P.O.P. spowodowało bardzo dużą mobilizację społeczną. W jej wyniku zebrano ponad 400 milionów złotych[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Pożyczka Obrony Przeciwlotniczej stanie się powszechną i potężną manifestacją gotowości bojowej Polski, „Głos Poranny”, XI (87), 28 marca 1939, s. 1.
- ↑ Ostateczne wyniki Pożyczki Obrony Przeciwlotniczej, „Kurier Warszawski”, 119 (176), 28 czerwca 1939, s. 5, Cytat: Ogólna suma P. O. P. przekroczyła 400 milionów złotych, a mianowicie: ponad 390 milionów złotych zostało subskrybowane na 5% obligacje Pożyczki Obrony Przeciwlotniczej i na 3% bony Obrony Przeciwlotniczej, równocześnie zostało złożone tytułem ofiar na Złoty Fundusz Lotniczy około 4 miliony złotych, ponad 10 milionów złotych wpłynęło jako bezzwrotne ofiary gotówkowe, co czyni razem 404 miliony złotych.
Linki zewnętrzne edytuj
- Wypuszczenie wewnętrznej pożyczki państwowej na cele obrony Państwa. Dz.U.39.26.176. Prawo.pl. [dostęp 2019-07-30].