Pocisk
Pocisk – obiekt materialny o określonych właściwościach i kształcie, miotany lub odpalany na dystans, służący do wykonania zadania bojowego w pewnej odległości od miejsca wyrzutu[1]. Zasadniczo służy do rażenia celów, co może następować dzięki energii kinetycznej samego pocisku, bądź dzięki zjawiskom wywołanym przez eksplozję jego ładunku bojowego. Innym rodzajem zadań bojowych pocisku może być oświetlanie terenu, podpalenie obiektu itp.[2][3] Pociski miotane są dzięki energii sprężystej, odrzutu, ciśnienia gazów itd.[1] Pociski wystrzeliwane były pierwotnie z broni miotającej, współcześnie – z broni palnej, bądź wyrzutni. Od II połowy XX w. na bardzo szeroką skalę wykorzystuje się także pociski z własnym napędem, zwłaszcza pociski odrzutowe[2][3].

W zależności od wykorzystywanej broni i własności samych pocisków, główne ich klasy to:
Inną klasyfikację można stworzyć w zależności od przeznaczenia pocisku:
- zasadniczego przeznaczenia – służą do rażenia celu – np. pocisk burzący, pocisk chemiczny, pocisk przeciwpancerny;
- specjalnego przeznaczenia – np. pocisk dymny, pocisk agitacyjny;
- pomocniczego przeznaczenia – np. pocisk ćwiczebny[4]
Innym istotnym podziałem jest klasyfikacja na pociski kierowane i niekierowane.
Strzała miotana z łuku była jednym z pierwszych rodzajów pocisku
Pociski broni strzeleckiej: karabinowe i pistoletowy
Bomba atomowa – beznapędowy, niekierowany pocisk lotniczy rażący dzięki energii fizycznej skumulowanej w jego głowicy
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 159. ISBN 83-11-06699-X.
- ↑ a b c Pocisk. W: Mała Encyklopedia Wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1970, s. 636.
- ↑ a b c Stanisław Klus: Pocisk. W: Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 494.
- ↑ Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 495.