Podkarzeł
Podkarły – gwiazdy należące do VI klasy jasności. Zwykle są to gwiazdy II populacji ciągu głównego. Na diagramie Hertzsprunga-Russella leżą pomiędzy karłami dysku galaktycznego a białymi karłami[1]. Ich jasność jest o 1,5 – 2 magnitudo mniejsza niż gwiazd ciągu głównego o identycznym typie widmowym. Charakteryzują się niską metalicznością.
Termin „podkarzeł” został wprowadzony przez Gerarda Petera Kuipera w 1939 na określenie gwiazd z niezwykłymi widmami, które wcześniej określano jako „przejściowe” (lub „niedojrzałe”) białe karły.
Charakterystyka fizyczna edytuj
Niska metaliczność, czyli mała zawartość pierwiastków cięższych od helu sprawia, że zewnętrzne warstwy podkarłów są bardziej przepuszczalne i gwiazdy te emitują więcej światła o małych długościach fali (w przypadku jasnych podkarłów w nadfiolecie) niż gwiazdy I populacji tego samego typu widmowego. Podkarły należące do późniejszych typów widmowych (zwłaszcza M) są czerwieńsze niż karły należące do dysku galaktycznego; to również jest spowodowane większą przejrzystością atmosfery gwiazdy i silniejszą emisją w zakresie widzialnym[1].
Podkarły typu widmowego B są nazywane gorącymi podkarłami.
Przykłady podkarłów edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b I. Neill Reid, Suzanne L. Hawley: New Light on Dark Stars. Springer-Praxis, 2005. ISBN 3-540-25124-3.